Ένας συγγραφέας- Θοδωρής Καλλιφατίδης

Συνέντευξη στην Κατερίνα Σχισμένου

Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης είναι σίγουρα ένας από τους ανθρώπους που κάποια στιγμή θέλεις να βρεθείς δίπλα του να συνομιλήσεις, ν΄ ακούσεις και πάνω απ΄ όλα να διδαχτείς. Τί; Την ίδια τη ζωή και μάλιστα τις πολλές της διαστάσεις, την αγάπη, το βλέμμα, την πατρίδα, το φώς αλλά και το σκοτάδι. Την οικονομία της ζωής, την ξενιτιά, τον έρωτα, την μνήμη καθώς και τη σοφία που τόσο απλόχερα σκορπά μέσα στο έργο του.
Τα βιβλία του, Στο βλέμμα της, Ένα απλό έγκλημα, Μια νέα πατρίδα έξω από το παράθυρό μου, Αγάπη, Τιμάνδρα, Το τελευταίο τριαντάφυλλο, Ποια είναι η Γαβριέλα Όρλοβα, Γράμματα στην κόρη μου, Μιά ζωή ακόμα, Αγάπη και ξενιτιά, έχουν διαβαστεί αλλά και μεταφραστεί σε 13 γλώσσες και έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία.

Γεννήθηκε το 1938 στους Μολάους της Λακωνίας , δασκαλοπαίδι πρόσφυγα, σπούδασε στη σχολή του Κ. Κούν και στη Στοκχόλμη φιλοσοφία, που αργότερα και δίδαξε.
Εξ΄ άλλου αυτή τη θητεία στη φιλοσοφία συχνά τη βρίσκουμε στο έργο του, με αναφορές στον Σπινόζα, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη για να μας θυμίσει πως η φιλοσοφία ήταν και είναι στις πιο κρίσιμες στιγμές μας όχι μόνο η πόρτα αλλά ίσως και το φίδι στον παράδεισο, όχι μόνο η απάντηση αλλά και η στοχαστική ερώτηση όχι μόνο η Πηνελόπη του Οδυσσέα αλλά πιο πολύ ο σκύλος του μιας και αυτός μόνο τον αναγνώρισε…..

Μπορεί να συνομιλήσαμε παλιότερα, όμως η σκέψη και το βλέμμα ακόμη και σήμερα εδώ επίκαιρο…

1.Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας και μάλιστα συγγραφέας έξω από την Ελλάδα.
Το ότι είμαι ΄Ελληνας στο εξωτερικό σημαίνει πάντα ότι οι περισσότεροι από την αρχή έχουν μια ιδέα για το πώς μπορεί να είναι ένας ΄Ελληνας και μάλιστα άντρας. Άλλοι μας βλέπουν σαν ζορμπάδες, άλλοι σαν προνομιούχους τεμπέληδες. Βασικά κανείς δεν μας βλέπει σαν ανθρώπους των γραμμάτων.
Ευτυχώς στο δρόμο μου βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι με πιο ανοιχτό μυαλό.
Σαν συγγραφέας η ελληνικότητα στην αρχή ήταν ένας ερεθισμός για το κοινό, αργότερα με συνήθισαν. Τώρα πια δεν έχει σημασία.

2.Ποιά είναι η πατρίδα αυτή που ζείς ή αυτή που κουβαλάς;
Η πατρίδα είναι και παραμένει ο τόπος που μεγάλωσες. Μετά βέβαια μπορεί κανείς να αγαπήσει άλλους τόπους σα τη πατρίδα του.

3.Έχετε μεγάλη πορεία στη συγγραφή, τι δεν συγγράψατε και τι θα θέλατε να συγγράψετε;
Κοιτάζοντας πίσω βλέπω ότι σχεδόν έχω καλύψει τα κύρια θέματα και προβλήματα της ζωής μου. Πάντα βέβαια υπάρχουν πράγματα που αξίζουν να γραφτούν , αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Το μυθιστόρημα που έχετε στα χέρια σας με εξάντλησε εντελώς. Μια νέα πατρίδα έξω απ΄το παράθυρό μου.Εκδ.Γαβριηλίδη .

4.Οι θεματικές σας είναι διαφορετικές αλλά με μία σύγκλιση, γιατί και πιστεύετε πως θα γράφατε διαφορετικά σε ύφος και περιεχόμενο αν ζούσατε εδώ;
Δεν νομίζω ότι θα έγραφα διαφορετικά αν έμενα στην Ελλάδα εκτός ίσως από κάποιες λεπτομέρειες. Το ύφος ενός συγγραφέα είναι ο ίδιος συγγραφέας. Αν ήμουν άλλος άνθρωπος θα έγραφα διαφορετικά. Είμαι από τη Λακωνία. Προτιμώ την απλότητα στην έκφραση, τη συντομία και πάντα με κάποιο χιούμορ. ΄Ετσι μιλάει ο κόσμος στο χωριό που μεγάλωσα.

5.Τη ζωή μας την επιλέγουμε ή τελικά μας επιλέγει;
Τη ζωή μας και την διαλέγουμε και μας διαλέγει. Αλλά και στις τυχαίες περιστάσεις στη ζωή μας εμείς έχουμε την ευθύνη για το πώς τις αντιμετωπίζουμε. Με το χαρακτήρα μας, που έλεγε ο Αριστοτέλης.

6.Ποιά θα μπορούσε να είναι η εσχατολογική αλήθεια της ζωής μας;
Η πιο σίγουρη αλήθεια στη ζωή μου είναι η πίστη μου ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει τη δουλειά του σαν άνθρωπος.
Ίσως τώρα να είναι νωρίς- αλλά αύριο σίγουρα είναι αργά, και γι΄αυτό σας ευχαριστώ πολύ κ. Καλλιφατίδη για την αισθητική της σκέψης και γραφής αλλά και της εμπιστοσύνης που μόνο λίγοι Άνθρωποι ξέρουν με ευαισθησία αλλά και με τέχνη και απλοχεριά και μπορούν και τη μοιράζονται μαζί μας. Ίσως ως Έλληνας σε μια νέα πατρίδα να το ανακαλύψατε και βοηθάτε σίγουρα και μας να το αναζητήσουμε και να το βρούμε. Εξ΄άλλου ο κόσμος του Έλληνα δεν είναι ούτε ήταν ποτέ ιδιωτικός, μονοδιάστατος αλλά αντιθέτως μέσα σε πολλούς και με πολλούς πολίτες και συμπολίτες, συντροφικός με αγάπη στο διάλογο και τον συνάνθρωπο, τη δημοκρατία και τη φιλοσοφία. Ή Ελλάδα δεν έχει μόνο ήλιο αλλά και σκιά, όχι μόνο θάλασσα αλλά και βουνά, όχι μόνο παρελθόν αλλά και πολύ μέλλον, όχι μόνο μνήμη αλλά και όνειρο.