Αθώωσε το Εφετείο τον Δ/ντη της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Άρτας
Γράφει: η Χριστίνα Μπίζα
Αθωωτική ήταν η απόφαση του Εφετείου για τον γνωστό και ιδιαίτερα αγαπητό Δ/ντη της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Άρτας σκορπίζοντας ικανοποίηση σε φίλους γνωστούς και ανθρώπους οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στο Νοσοκομείο της Άρτας.
Δημοσίευμα το οποίο προηγήθηκε πριν κάποιους μήνες αναφέροντας την πρωτόδικη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Άρτας για «ανθρωποκτονία από αμέλεια ασθενούς»έρχεται τώρα να ανατραπεί με την αθωωτική απόφαση του Εφετείου.
Είναι γνωστό πως για μακρά σειρά ετών το Νοσοκομείο της Άρτας και ειδικότερα η Χειρουργική Κλινική, μεταξύ άλλων, αποτέλεσαν το αποκούμπι και την σανίδα σωτηρίας για γονείς, συγγενείς και ανθρώπους οι οποίοι αναζήτησαν και βρήκαν στήριξη για σοβαρά και λιγότερο επικίνδυνα θέματα υγείας. Όλοι γνωρίζουμε πως σώθηκαν χιλιάδες ζωές.
Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι από την ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και άλλων περιοχών οι οποίοι επέλεγαν το Νοσοκομείο της Άρτας για την αποκατάσταση της υγείας τους και τα κατάφερναν κάθε φορά ανάλογα με την περίπτωση αλλά τα υποκείμενα νοσήματα που το κάθε περιστατικό έφερε, ώσπου να ξεπεραστεί ο κίνδυνος και να υπάρξει με συστηματική φροντίδα και την κατάλληλη αγωγή η θεραπεία.
Θα ήμασταν αγνώμονες αν δεν αναγνωρίζαμε την συνεισφορά πολλών και αξιόλογων ανθρώπων και ταλαντούχων γιατρών σε αυτό που λέγετε υγεία για την περιοχή σε καιρούς δύσκολους, που όμως για κάποια χρόνια αποτελούσε το στολίδι και πόλο έλξης ασθενών για την θεραπεία τους.
Ζήσαμε την ακμή παρά το γεγονός ότι ερχόταν στιγμές που καλούμασταν να βρεθούμε εμπρός σε οδυνηρές απώλειες αφού μπροστά από το χέρι του Θεού δεν μπορεί να μπει η οποία επιστημονική ικανότητα για να αποτρέψει το μοιραίο όσο και αν το προσπαθήσει.
Ζήσαμε την ακμή του Νοσοκομείου της Άρτας και ξέραμε πώς θα ήταν πάντα εκεί για να αναπληρώνει τις ελλείψεις μας ακόμη και εκεί που η οικογένεια δεν μπορούσε και να αποκαθιστά τα προβλήματα της υγείας όλων μας..
Πονέσαμε και θρηνήσαμε αλλά και χαρήκαμε αφάνταστα..
Τώρα ήρθε μία ευχάριστη απόφαση Δικαστηρίου για να σκορπίσει χαμόγελα αλλά και να θυμίσει πως θα πρέπει όλοι εμείς να ενωθούμε και να απαιτήσουμε οι καλές μέρες να ξαναρθούν και να έρθει ξανά η ελπίδα που θα προσφέρουν νέοι ταλαντούχοι επιστήμονες σε συνεργασία με τους παλιότερους ώστε το κόσμημα της υγείας όπως ήταν το Γενικό Νοσοκομείο τη Άρτας να ξαναλάμψει.
Το φεγγολόγημα αυτό δεν έχει να κάνει με την λάμψη των χρωμάτων που θα επιλεγούν για το ντεκόρ που θα βαφτεί, ούτε με τα πατώματα, που και αυτά είναι απαραίτητα, όσο από το στελεχιακό δυναμικό, κυρίως τους Γιατρούς και την κάλυψη όλων των αναγκών και την αγάπη για τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη και το νοιάξιμο αυτό της ανθρωπιάς που δεν ζυγίζεται με μάλαμα, αλλά και το βλέμμα του ενδιαφέροντος, πέρα από κομματικές ταμπέλες και θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Χαιρόμαστε όλοι όταν έρχεται η Δικαιοσύνη να αποκαταστήσει το δίκιο και έτσι πρέπει.
Είναι όμως και ένα ευχαριστώ από καρδιάς που δεν είπαμε για όλα αυτά τα χρόνια και ένα συγνώμη που δεν ζητήσαμε, από τη βιασύνη για την είδηση από μία επαγγελματική «διαστροφή» που προέτρεξε για να μας αποδείξει ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» ξεκαθαρίζοντας ότι στον αγώνα της ζωής και ιδιαίτερα στις κλειστές κοινωνίες τα «παιχνίδια» αυτά έχουν μεγαλύτερο και σοβαρότερο αντίκτυπο και επηρεάζουν οικογένειες ακόμα και την υγεία ανθρώπων που μάχονται γι αυτή.
Η Χειρουργική Κλινική όπως και το σύνολο του Νοσοκομείου της Άρτας έχουν ανάγκη από άμεσες κινήσεις για την βελτίωση των συνθηκών με μαζικές προσλήψεις για την εύρυθμη λειτουργία τους.
Άλλα Σαββατοκύριακα «θρίλερ» με κάλυψη κενών με «εντέλλεσθε» δεν αξίζουν σε κανέναν μας ανεξάρτητα από την ηλικία των ασθενών αλλά και των γιατρών οι οποίοι μέχρι την τελευταία τους μέρα έχουν ανάγκη τον σεβασμό και τη αξιοπρέπεια για την μακρόχρονη προσφορά τους στην οικογένεια και την κοινωνία.
Ευχή όλων τα γρανάζια να πάρουν μπρός με ανθρωπιά και πραγματικό ενδιαφέρον σε όλους τους τομείς ώστε ο τόπος μας να δει καλύτερες μέρες κυρίως στις μεταξύ μας σχέσεις. Πρώτα πρώτα αυτό που μετρά είναι το νοιάξιμο και η αλληλεγγύη ώστε να μην πληγώνουμε ο ένας τον άλλο όσο ψηλά ή χαμηλά βρισκόμαστε κάθε φορά.
Να θέτουμε από το μετερίζι μας το λιθαράκι που μας αναλογεί ώστε και δίκαιοι να είμαστε αλλά και αληθινοί ως φωτεινά παραδείγματα ποιότητας για τους ανθρώπους που θα ακολουθήσουν.