Γράφει ο Νίκος Φακίτσας
Αρχιτέκτων Μηχανικός Τ.Υ.Ι.Μ. Άρτης
Στα πλαίσια της χρηματοδότησης από την Περιφέρεια Ηπείρου (ΣΑΕΠ 530), με το ποσό των 68.000€, εκτελείται εκ μέρους της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΤΗΣ , διά της Τεχνικής Υπηρεσίας αυτής, με επιβλέποντα Μηχανικό τον Νικόλαο Κ. Φακίτσα, και Ανάδοχο τού έργου τον Πολιτικό Μηχανικό Κων/νο Ζάγκο, με το χρηματοδοτούμενο ποσό των 65.960€ (προσφορά Αναδόχου).
➢ Την Ανασκαφική έρευνα εκτελεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Άρτας.
• Λόγω τής ιδιαιτερότητας τού έργου, όπου με την σταδιακή ανασκαφή αποκαλύφθηκαν αρχαιότητες ιδιαίτερης σημασίας, πού αφορούν την Αρχαία Αμβρακία, ακολουθείται μια επιμελή σταδιακή πορεία ανασκαφικών εργασιών με έρευνα, εκτός τού προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος.
• Ακολουθείται μια παράλληλη εκτέλεση εργασιών από τον ανάδοχο, ήτοι :
1. Aποκατάσταση τοιχοποιίας περιβόλου, (υδροβολή-αρμολόγημα-στερεωτικά, κλπ)
2. Προστασία των αρχαιοτήτων ανά χρονικά διαστήματα (περιφράξεις- κάγκελα),
3. Καθαρισμός Περιβάλλοντος Χώρου (σταδιακή μεταφορά μπαζών ανασκαφής).
Προτιμήθηκε η τμηματική κατά ομάδες εργασία-πορεία τού έργου, πέραν τού ανασκαφικού πεδίου, αφού η αλληλοεξάρτηση των ανασκαφικών εργασιών, θα προκαλούσε διαδοχικές διακοπές και καθυστερήσεις.
Η σταδιακή ανάδειξη των αρχαιοτήτων βρίσκεται σε εξέλιξη .
Αναφορικά με την στάση των λαών, προς τούς λατρευτικούς χώρους, ανά τούς αιώνες.
• Ο ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας στον “Βίο του Κωνσταντίνου”(ΙΙΙ, 26-29), γράφει. «Πάνω στα ερείπια του ναού της Αφροδίτης, κατά την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου και με την εποπτεία της αγίας Ελένης οικοδομήθηκε και υψώθηκε ο Πανάγιος Τάφος στα Ιεροσόλυμα. Πρόκειται για την πρώτη κατασκευή χριστιανικού ναού πάνω σε ειδωλολατρικό ιερό και μάλιστα το αγιότερο και ιερότερο μνημείο όλου του Χριστιανισμού».
«Για την στάση απέναντι στα αρχαία ιερά εφαρμόζονται επιλογές, ανάλογα κάθε φορά με τις ανάγκες ή τις δυνατότητες. 1. ότι πάνω στα ερείπια του αρχαίου ιερού χτίζεται ο χριστιανικός ναός με οικοδομικά υλικά που του προσφέρουν τα ερείπια, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την παλαιοχριστιανική βασιλική της Δωδώνης, με τους ναούς που υψώθηκαν στους Δελφούς, στην Επίδαυρο, στον Ακροκόρινθο και σε άλλα αρχαιοελληνικά ιερά και μαντεία. 2. ότι μεταπλάθονται εσωτερικά οι σωζόμενοι ειδωλολατρικοί χώροι και χρησιμοποιούνται ως ναοί για την λατρεία.
Στην αρχαία Ολυμπία υπήρχε ως τον 5ο μ.Χ. αιώνα το εργαστήριο του μεγαλύτερου γλύπτη όλων των εποχών, του Φειδία. Οι χριστιανοί της περιοχής το μετέτρεψαν από εργαστήριο τέχνης σε οίκο Θεού ✓ (ἔστι δὲ οἴκημα ἐκτὸς τῆς Ἄλτεως, καλεῖται δὲ ἐργαστήριον Φειδίου, καὶ ὁ Φειδίας καθ’ ἕκαστον τοῦ ἀγάλματος ἐνταῦθα εἰργάζετο: ἔστιν οὖν βωμὸς ἐν τῷ οἰκήματι θεοῖς πᾶσιν ἐν κοινῷ. ὀπίσω δὲ ἀναστρέψαντι αὖθις ἐς τὴν Ἄλτιν ἐστὶν ἀπαντικρὺ τοῦ Λεωνιδαίου». Ενδεικτικό και άξιο σχολιασμού, το γεγονός της μετατροπής των κορυφαίων ιερών κτιρίων της Ακρόπολης των Αθηνών σε χριστιανικά, και επί τουρκοκρατίας σε μουσουλμανικά». Η διαδοχική αυτή «πολεμική» εξέλιξη ανά τούς αιώνες, οδηγεί σε ένα μοναδικό συμπέρασμα. Παραμένει η Ιερότητα των χώρων, όποιος λαός κι αν τούς χρησιμοποιήσει. Η δε συνύπαρξη τους να καθιερώνει τον αλληλοσεβασμό προς τα «ιερά και όσια» Π.χ. Πρυτανείο- Αγία Θεοδώρα- Φευζούλ.