«Από ήλιο και στάχτη»
Το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Βλαχοπάνου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «24 γράμματα»
Βγήκε στην κυκλοφορία από τις εκδόσεις «24 γράμματα» το νέο βιβλίο τού Δημήτρη Βλαχοπάνου με τον τίτλο «από ήλιο και στάχτη». Πρόκειται για το 7ο μυθιστόρημα του συγγραφέα, στις 400 σελίδες του οποίου δραματοποιείται η ζωή του Γερμανού καλλιτέχνη με το ελληνικό όνομα Απόλλων. Ο ήρωας του βιβλίου μεγαλώνει στη Δρέσδη και κερδίζει τη διεθνή αναγνώριση ως κορυφαίος μουσικός και καθηγητής της Μουσικής Ακαδημίας της όμορφης αυτής πόλης. Όλα βαίνουν στη ζωή του περίφημα, ως την εποχή που αρχίζουν οι ανταλλαγές καλλιτεχνικών ομάδων μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. Αλλά την ίδια αυτή εποχή αρχίζουν να ξετυλίγονται και οι τραγικές σελίδες των σφαγών και των ολοκαυτωμάτων που διέπραξε ο γερμανικός στρατός στην Ελλάδα.
Μέσα στη νέα αυτή πραγματικότητα είναι αναμενόμενο να προκύψουν ανατροπές και μεταβολές που θέτουν σε δοκιμασία την ταυτότητα των ανθρώπων. Φτάνει μια λέξη κι ένας υπαινιγμός, φτάνει ένα μικρό σημάδι και μια ελάχιστη ιστορία, για να «ξυπνήσουν» τη μνήμη, έτσι που να ανασύρει απ’ το παρελθόν επεισόδια και γεγονότα εφιαλτικά και τραυματικά. Αλλά ταυτόχρονα να διατυπώσει καυτά και ηχηρά ερωτήματα, που απαιτούν την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και την απελευθέρωση της ιστορίας από τις μελανές της σελίδες.
Πώς δρούσαν οι στρατιώτες της Βέρμαχτ όταν λάβαιναν την εντολή να δολοφονούν άμαχα γυναικόπαιδα και να λεηλατούν καίγοντας και ρημάζοντας τα σπίτια και τις περιουσίες των έντρομων και ανυπεράσπιστων χωρικών; Ήταν όλοι οι στρατιώτες μια μάζα διψασμένη για αίμα και θάνατο; Υπήρξαν Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών που έλαβαν μέρος στα κτηνώδη αυτά εγκλήματα; Και γενικότερα: υπάρχει το αίσθημα της ατομικής ευθύνης μέσα σ’ αυτά τα φλεγόμενα τοπία του μαζικού θανάτου; Είναι ο στρατιώτης ένα οπλισμένο χέρι προορισμένο απ’ τις ανώτερες αρχές και τις διαταγές της πατρίδας να δολοφονεί και να σπέρνει τη δυστυχία; Τι μπορεί να σημαίνει ένα παιδί φτιαγμένο από ήλιο και στάχτη;
Το βιβλίο, γραμμένο στη διάρκεια της πανδημίας, κινείται μεταξύ ιστορίας και φαντασίας. Ένα μέρος του είναι ιστορικό κι ένα άλλο είναι φαντασιακό. Κι είναι δύσκολο να υπάρξει το ένα δίχως το άλλο ή να μπει μια διαχωριστική γραμμή στο τέλος της ιστορίας που θα ορίζει και την αρχή της φαντασίας. Κάποιοι απ’ τους πρωταγωνιστές είναι υπαρκτά πρόσωπα. Κάποια είναι πλάσματα της φαντασίας του συγγραφέα. Βασικό στοιχείο του είναι η διαχρονική και ανεξίτηλη αξία της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Αλλά είναι και μια κραυγή που καταγγέλλει τη ναζιστική βία και ψάχνει να βρει μες στα χαλάσματα την ανθρωπιά και την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων.
Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου προγραμματίζεται να γίνει στο Κομμένο τις μέρες του δεκαπενταύγουστου, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης για τα 80 χρόνια από το ολοκαύτωμα του χωριού. Είναι κάτι που, κατά τον συγγραφέα, το δικαιούται το Κομμένο για γενικότερους και ειδικότερους λόγους.