Αριστερότερα… Βολοντίμιρ!!!

Ενώ ο Πούτιν πήρε παραμάζωμα την Ουκρανία οι εκτός και εκ του μακρόθεν παρατηρούντες, δίνουν οδηγίες και καταδικάζουν τη Ρωσία, τύπου Ζήκου, στο έργο ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ, που έλεγε κρατά τε με, μη τον βαρέσω…

Όλα αυτά στις τηλεοράσεις του κόσμου, θυμίζουν το ανάλογο με το θρυλικό πλέον «δεξιότερα Κουροπάτκιν», στις αρχές του αιώνα… Ο Κουροπάτκιν ήταν ο στρατηγός του Ρωσικού στρατού στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο το 1904. Οι καφενόβιοι Έλληνες της εποχής που είχαν βεβαίως άποψη για τις κινήσεις του ρωσικού στρατού, σύστηναν να κινηθεί δεξιότερα για να αποφύγει τους ελιγμούς των Ιαπώνων που τελικά κέρδισαν κατά κράτος.

Η φράση «δεξιότερα Κουροπάτκιν», έμεινε μνημείο της αργόσχολης και εκ του μακρόθεν κριτικής, χωρίς στοιχεία, με την ασφάλεια του καναπέ… οπότε εύκολο είναι να πεί κανείς σήμερα «αριστερότερα Βολοντίμιρ», καθώς όπως βλέπουμε την Ουκρανία στο χάρτη, δεξιά είναι ο Πούτιν, αριστερά ο Κατσίνσκι με τον Όρμπαν, αλλά και τον Μακρόν με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν…

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, πατριώτες, Βολοντίμιρ Ζελένσκι κάλεσε όλους τους πολίτες που είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τη χώρα έναντι των ρωσικών δυνάμεων να παρουσιαστούν, λέγοντας ότι το Κίεβο θα διανείμει όπλα σε όποιον τα ζητήσει.

Τελικά, όλα μπερδεύονται δραματικά… άλλοτε η τέχνη μιμείται τη ζωή… κι άλλοτε η ζωή μιμείται την Τέχνη… Ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι, που καλεί τον ουκρανικό λαό να πάρει τα όπλα για να υπερασπιστεί τα εδάφη του μετά την ρωσική εισβολή βρίσκεται από σήμερα στον πιο δύσκολο ρόλο της ζωής του.

Ο Ζελένσκι γεννήθηκε στην πόλη Κρίβι Ριχ, στην κεντρική Ουκρανία από γονείς Εβραίους. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Δεν άσκησε όμως ποτέ το επάγγελμα του νομικού, καθώς η μεγάλη του αγάπη ήταν η υποκριτική και πιο συγκεκριμένα η κωμωδία… ο Ζελένσκι συμμετείχε στην ουκρανική εκδοχή του Dancing with the Stars το 2006, έγινε διασημότητα στην Ουκρανία.

Το 2008, πρωταγωνίστησε στην ταινία Αγάπη στη Μεγάλη Πόλη και στο σίκουελ του και συνέχισε την κινηματογραφική του καριέρα αρκετές ταινίες… Ο Ζελένσκι έγινε τρελά δημοφιλής στη χώρα του όταν πρωταγωνίστησε στο σήριαλ «Υπηρέτης του Λαού» (Servant of the People).

Στη σειρά, ο χαρακτήρας του Ζελένσκι είναι ένας ταπεινός δάσκαλος ιστορίας, ονόματι Βασίλι Χολομπορόντκο, ο οποίος γίνεται Πρόεδρος της χώρας όταν ένα βίντεο στο οποίο κατακρίνει τη διαφθορά στην πολιτική γίνεται viral στο διαδίκτυο.
Τελικά κατάφερε και στην πραγματικότητα να ανέλθει στην εξουσία παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Πέτρο Ποροσένκο…

Τώρα, όμως, δεν μιλάμε για σήριαλ… είναι σα να πάει να κάνει τον καμπόσο ο «Μαθιός» του Σασμού, σε καφενείο στα Ζωνιανά… ο πρώην ηθοποιός Ζελένσκι, έχει απέναντί του ένα σκληρό συνεχιστή της ΕΣΣΔ… άνθρωπο που βίωσε σκληρές καταστάσεις… που δουλειά του ήταν ο πόλεμος…

Κι ο Ζελένσκι, βρέθηκε μόνος, απέναντι στο σκληρό πρόσωπο της Ρωσικής «αρκούδας», αφού οι «φρουιζελέδες» Ευρωπαίοι, ξέρουν να στηρίζουν δυναμικά, αλλά… εκ του μακρόθεν!!! Αυτό εμείς οι Έλληνες το ζήσαμε, το βιώσαμε και δεν χρειάζεται να κάνουμε τους συμπαραστάτες στους Ουκρανούς, εκ του μακρόθεν…

Αν μπορέσουμε, ας το κάνουμε με πράξεις… όταν, περάσει η μπόρα, οι Ουκρανοί, θα χρειάζονται μεγαλύτερη βοήθεια…

Απουσίες…
Η συζήτηση για το OPEN MALL, ανέδειξε την αδυναμία συγκροτημένης αντιπολίτευσης στη σημερινή Δημοτική Αρχή του Δήμου Αρταίων… πανσπερμία απόψεων και τακτικών, άγνοια βασικών δεδομένων, προχειρότητα και βιασύνη στη κριτική, κορώνες για τις εντυπώσεις…

Κι ακόμη, απουσίες… όταν μια παράταξη, που πήρε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό στις εκλογές, αυτή με επικεφαλής τον Γιώργο Μπαλάγκα, απουσιάζει παντελώς, τότε κάτι τρέχει απέναντι από τον Τσιρογιάννη…

Κάτι τρέχει ακόμη περισσότερο όταν ο υποψήφιος δήμαρχος της τρίτης σε δύναμη παράταξης, Ιωάννης Παπαλέξης, έχοντας ήδη δηλώσει πως σταματά την εμπλοκή του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιμένει να φέρεται ως επικεφαλής παράταξης, να μιλά με τσιτάτα και όταν βαριέται να αποχωρεί από το Δημοτικό Συμβούλιο…

Αν κάτι αλλάζει, ίσως είναι η παρουσία της νεοεισερχόμενης δημοτικής συμβούλου, της κ. Βάσως Αμπελογιάννη, που συμμετείχε στη συζήτηση για το OPEN MALL, δυναμικά, χωρίς να έχει κόμπλεξ να παραδεχτεί και κάτι σωστό, από την πλευρά της δημοτικής αρχής…

Φευ… οι πολίτες, θα περίμεναν κάτι παραπάνω κι όχι μόνο κριτική, άρνηση, μικροπολιτική… θα περίμεναν από την «άλλη» αντιπολίτευση να ακούοσυν και κάτι ρεαλιστικό, όπως αυτά που είπαν οι της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ: εντάξει, ξαναφτιάξτε τη Σκουφά, βάλτε νέες πλάκες, νέα παγκάκια, σιντριβάνια, φτιάξτε τις προσόψεις, αλλά τα προβλήματα είναι αλλού…

Διαζύγια…
Να επισημάνουμε και κάτι ακόμα… δεν είναι ντε και καλά, υποχρεωτικό να συνεχιστεί η συνεργασία του ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, με τη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ, εφόσον οι διαφορές τους είναι τόσο μεγάλες, ενδεχομένως και αγεφύρωτες… υπάρχουν και τα διαζύγια, εάν η πολιτική που ακολουθεί ο Δήμαρχος είναι τόσο καταστροφική πλέον, για τη πόλη και την αγορά…

Και πάντως στη συζήτηση για το OPEN MALL, δεν έγιναν ευκρινείς οι λόγοι της διαφωνίας… η επίκληση της μη ενημέρωσης του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου για όλες τις λεπτομέρειες του έργου, δεν είναι και τόσο μεγάλος λόγος για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο… εξάλλου το είπε και ο Δήμαρχος: όποιος επιθυμεί ενημέρωση, η πόρτα είναι ανοιχτή… γιατί δεν τη διαβαίνει, ο εταίρος, είναι απορία…

****Επίσης κάτι ακούστηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για τους «εικαστικούς» που μετείχαν στο ΔΣ της Πινακοθήκης και παραιτήθηκαν… ο Αντιδήμαρχος Σωτήρης Χριστούλης, ανέλαβε να απαντήσει, αλλά μόνο για τους γνωρίζοντες, αφού κάτι είπε για «κούραση» και τα λοιπά…

Κάτι άκουσα για αυτές τις παραιτήσεις, που πήγε να γίνει (κι αυτό…) θέμα μεγάλο… μιλάμε για τρικυμία εν ποτηρίω, αφού οι συμπολίτες που παραιτήθηκαν διορισμένοι από τον Δήμαρχο ήταν… δηλαδή, δέχθηκαν να αναλάβουν μια αποστολή, προφανώς αποδεχόμενοι ότι ο Δήμαρχος Αρταίων, έχει τον τελικό λόγο της διαχείρισης…

Εφόσον έφτασαν στο σημείο να διαφωνούν με τον άνθρωπο που τους άνοιξε την πόρτα για να εισέλθουν στο «ιερό» της Πινακοθήκης, καλώς παραιτήθηκαν… προς τι λοιπόν οι οιμωγές;

Κουβάρι…
Ο Άδωνις Γεωργιάδης με όσα είπε για την εκτροπή του Αχελώου, δεν ξεσήκωσε μόνο τους Αιτωλοακαρνάνες, αλλά έκανε μαλλιά κουβάρια και τους νεοδημοκράτες αυτοδιοικητικούς… ας πούμε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας και ο Δήμαρχος Αγρινίου είναι νεοδημοκράτες… και τους έστειλε στα κάγκελα…

Ας μη πούμε για τους νεοδημοκράτες βουλευτές, που τους έβαλε να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα… η πλάκα όμως είναι αλλού: όταν μίλησε για τις «ευθύνες της αριστεράς» καθώς παρομοιάζει την ακύρωση του φράγματος του Αχελώου, με «εθνικό σαμποτάζ», δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει…

Καθότι διάβασα πως για το εμβληματικό –πράγματι- έργο που ακυρώθηκε από το ΣτΕ, κάποιος είχε κάνει την εισήγηση… ποιος είχε κάνει την εισήγηση; Η σημερινή πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου… την οποία ο Άδωνις με την ψήφο του στήριξε για να αναλάβει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα!

Σε τι κόσμο, ζούμε, πατριώτες;

Ν.Α.Σ.

Δια χειρός…
Μανώλη Κοττάκη
Ἡ δεξιά της αριστεράς
ΟΥΔΕΜΙΑ έκπληξη από το περιεχόμενο της συνέντευξης του Εὐκλείδη Τσακαλώτου σε κυριακάτικη εφημερίδα. Ούτε ὁ χρόνος πού επέλεξε, ούτε το έντυπο, ούτε τό είδος της κριτικής πού άσκησε στόν αρχηγό τῆς αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν κάτι πού δεν περιμέναμε. Το περιμέναμε. Ὁ πρώην υπουργός Οικονομικών, πολιτικός απόγονος τοῦ στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου, ὁ οποίος διακρίθηκε γιά τήν μάχη πού έδωσε υπέρ τῶν αστικών δυνάμεων του έθνους στόν εμφύλιο πόλεμο, έχει συγκεκριμένο ιδεολογικό DNA. Κατά βάθος δεξιό.

Κι ἄν υπάρχει μία είδηση στήν συνέντευξη πού παραχώρησε στήν εφημερίδα «Καθημερινή» μία εβδομάδα μετά τό άρθρο Στουρνάρα υπέρ τῶν πρωτογενών πλεονασμάτων, είναι ακριβώς αυτή: ἡ ἐκ μέρους του διακήρυξη, ὅτι διαθέτει αστική αυτοπεποίθηση, τήν οποία επιδέξια συνέκρινε –διά τού υποτιμητικού σχολίου του– μέ τήν λαϊκότητα τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα.

Εκεί κρύβεται ἡ καρδιά του πολιτικού μηνύματος τού κυρίου Τσακαλώτου. Στόν αστικό ελιτισμό του. Ὁ ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι δέν μπορεί νά υπάρξει ποτέ τόσο λαϊκός καί τόσο δημοφιλής όσο αρχηγός του. Ούτε βεβαίως εάν διεκδικούσε αυτός τήν ψήφο τοῦ ελληνικού λάου ὡς αρχηγός τῆς αριστεράς θά μπορούσε νά φτάσει σέ ποσοστά τῆς τάξεως τοῦ 32%. Μεταξύ τῶν αριθμών 3 καί 2 θά μεσολαβούσε ἕνα κόμμα. (…)

Ὑπό αυτήν τήν έννοια ὁ κύριος Τσακαλῶτος είναι ευρύτερα χρήσιμος γιά τό σύστημα. Ειδικά γιά ἕνα σύστημα πού εσχάτως παραπαίει. Μέ τήν στέφανο του αστού καί τῆς αστικής αυτοπεποίθησης στό πρόσωπό του άνετα μπορεί νά διαχωριστεί ἀπό τόν λαϊκίστικο Σύριζα ὁ ὁποιος όπως σωστά επισήμανε ὁ Πρωθυπουργός, θά είναι επικίνδυνος γιά την δημοκρατία ἄν ξανακερδίσει τίς ἐκλογές. Ὁ κύριος Τσακαλῶτος δέν θά είναι επικίνδυνος. Οὔτε βεβαίως οἱ πολιτικοί συνοδοιπόροι του πού σήμερα αμφισβητούν τόν αρχηγό τῆς αξιωματικής Αντιπολίτευσης εδικά μετά τήν ανακοίνωση τῆς πρόθεσής του νά ζητήσει τήν επανεκλογή του ἀπό τήν βάση τῶν 60.000 μελών τοῦ κόμματός του. Ούτε αυτοί θεωρούνται πολιτικά επικίνδυνοι (…)

Επειδή εισερχόμεθα σέ μιά φάση εντόνων καί ισχυρών διεργασιών στό εσωτερικό τοῦ πολιτικού συστήματος καί μέ δεδομένο ὅτι ὁ κύριος Τσακαλῶτος, ὁ διαθέτων αστική αυτοπεποίθηση, θά μπορούσε νά συνυπάρξει στό πλαίσιο μίας ευρύτερης κυβέρνησης συνεργασίας μέ αστούς Συντηρητικούς πολιτικούς –σέ περίπτωση εκτάκτων συνθηκών, πολιτικού αδιεξόδου καί ακυβερνησίας βεβαίως– ας έχουμε ὑπ’ όψη μας καί αυτό.