Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος
Παράγοντες του τίποτα, φραμπαλάδες της σκέψης και της νόησης, πολιτικά σούργελα και δήθεν κομματικά «αυτοκατασκευάσματα» που περιδιαβαίνουν προεκλογικά την εκλογική πασαρέλα τάζοντας και ματατάζοντας, όχι μόνο λαγούς και πετραχίλια, αλλά και «το Θεό με τ’ άστρα» και μπαστακωμένοι πλέον σε θέσεις –«εξουσίας»,ακόμα και στον αθλητισμό, τρομάρα τους…Νομίζουν ότι κατέκτησαν την καρέκλα, αλλά και τη διάθεση και τον έρωτα κάθε γυναίκας.
Και οι άλλοι δεν γνωρίζουν, δεν γνώριζαν τίποτε.
Ανύποπτοι και ανήξεροι, μακριά από την κοινωνία, από το πρόβλημα, από τον άνθρωπο.
Τυμπανιαία πτώματα σεσηπότα που όζουν σαπίλας… Ούτε η φορμόλη τους πιάνει…
Γεμίσαμε από αναλυτές και αναλυτικούς σχολιαστές, από εθνοκλαψούρες ερμηνευτές του φαινομένου (λες και ο φασίστας είναι μακριά μας και όχι-ενίοτε- μέσα μας), από Μανιάτισσες μοιρολογίστρες για «το βιασμό της γυναικείας προσωπικότητας», από Πόντιους Πιλάτους, «τα είπα εγώ, σε προηγούμενη συζήτηση, σε πάνελ τα είχα αναλύσει», και δυστυχώς, από τυμβωρύχους και σκυλευτές από φασίστες και «φασίζοντα» σερσέγκια…
Κι ας μην γελιόμαστε. Όσο είμαστε αδιάφοροι, τόσο το αυγό του φιδιού θα εκκολάπτεται. Ο φασισμός είναι μέσα μας και γύρω μας. Οι φασίστες δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης.
Γυναίκες που βιάστηκαν, γυναίκες που μέτρησαν τις σκάλες του σπιτιού τους από τον νταή και μπρατσωμένο -γομαροειδές- άντρα, γυναίκες που έφυγαν κρύβοντας τόσα μυστικά. Γυναίκες της διπλανής πόρτας.
Ο πολιτισμός της ενοχής… Ποιος θα το καταλάβει;