Εν καιρώ πολέμου και ειρήνης
Γράφει ο Νίκος Σόκολος
Οι σημερινές προκλήσεις που δημιουργούν συνειδητή αντίληψη των προβλημάτων που δημιουργούνται, είναι το ζωηρό ενδιαφέρον μας για την γενική κινητοποίηση και συγκέντρωση των κρατικών υπηρεσιών, της αντιτρομοκρατικής, της ασφάλειας, της Εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών.
Και αυτό μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής, την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία, τους συνωμοτικούς κανόνες που εξυπηρετούν αντικειμενικούς σκοπούς, και κατασκοπευτικές δραστηριότητες κυρίως της γειτονικής χώρας, και άλλων μουσουλμανικών χωρών, φέρνουν πιο κοντά την ανάγκη ενίσχυσης του μηχανισμού διαχείρισης των εκτάκτων καταστάσεων.
Αλλά και την ίδια την εκπόνηση ενός δόγματος εσωτερικής ασφάλειας, που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν πιθανές απειλές στο σύγχρονο περιβάλλον της εσωτερικής ασφάλειας.
Και αυτή η κατάσταση άμυνας, θα πρέπει να ολοκληρωθεί όχι μόνο με την πρακτική εκπαίδευση των σωμάτων ασφαλείας, αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες που θα πρέπει να φυλάγουν και να προστατεύουν έναν θεσμό, που έχει σχέση με τον πρωτεύοντα ρόλο της Εθνικής και εσωτερικής ασφάλειας.
Μια και οι ‘Έλληνες πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη, στην αποτροπή, στην ανάσχεση, στη εξουδετέρωση της κατασκοπευτικής και της τρομοκρατικής απειλής, με στόχο την προάσπιση της χώρας και των εθνικών συμφερόντων, αλλά και την ουσιαστική αντίσταση κατά της δράσης των μεταναστών, οι οποίοι δρούν ανεξέλεγκτα σε βάρος των Εθνικών μας συμφερόντων.
Και αυτό το τονίζουμε ιδιαίτερα επειδή υπάρχει γενικότερα ένα ζήτημα διαχείρισης και αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, σε μια εποχή που επηρεάζεται, η ελευθερία και η ευημερία των Ελλήνων πολιτών. Ακόμα και η ίδια η πολυπλοκότητα της κοινωνικής ζωής, και ενός συστήματος που δεν κατοχυρώνει πάντα την εσωτερική ασφάλεια, την ίδια την ασφάλεια των πολιτών, αλλά τις εύθραυστες ισορροπίες που υπάρχουν μεταξύ των Ελλήνων και των ξένων μεταναστών, κατά την πολυετή και προβληματική συμβίωση τους. Πολλές φορές η συνύπαρξη των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων, δεν προσφέρει την κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη, την ομαλή ένταξη τους σε μια δομημένη κοινωνία, που έχει πρότυπα και αξίες που σχετίζονται με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, κυρίως όταν πρόκειται για ένα ορθό τρόπο ζωής, αλλά και για την ίδια την κοινή λατρεία.
Μια ποιοτική έρευνα αναφέρεται για την σημερινή ταυτότητα της Ελληνικής κοινωνίας, για τις αντιλήψεις εκείνες που συνδιαμορφώνουν τις μίξεις των λαών, αλλά και τα χαρακτηριστικά του Ελληνικού Έθνους.
Για την ίδια την οικογένεια, την μετανάστευση, όπως και για ένα μηχανισμό εσωτερικής ασφάλειας, η οποία θα πρέπει να ενισχυθεί με την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
Οι σημερινές προκλήσεις, ανακύπτουν από την διατάραξη της ομαλής πορείας, τόσο στο διεθνές, όσο και στο Ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον, και από ότι μπορούμε να κατανοήσουμε θα μπορούσε να γίνει επίταξη, μαζί και την συμμετοχή των Ελλήνων πολιτών, στην βοήθεια και στο έργο, της κρατικής ασφάλειας, της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, και της ΕΥΠ, για την ενίσχυση των Εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας, αλλά για την αντιμετώπιση των ξένων κατασκόπων, που δρούν σε βάρος της Ελλάδας.