Εργασιακή απασχόληση και απεργιακές συγκεντρώσεις

Γράφει ο Νίκος Σόκολος

Οι απεργιακές συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν , σε όλη την χώρα χαρακτηρίστικαν δυναμικές , με αγωνιστικό σκοπό και στόχο , για να μην ψηφίσουν ο πολιτικός κόσμος , τις αρνητικές μεταβολές του ωραρίου εργασίας , την απαξίωση του Ελληνικού εργατικού δικαίου , αλλά και την ίδια την εργασιακή εξουθένωση .

Παρόλα αυτά , όμως το νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την 13 ωρη εργασία , σε ένα εργοδότη , κατά τα πρότυπα της ισχύουσας ρύθμισης , και του χρόνου διευθέτησης της εργασίας , επεκτείνονται οι δυνατότητες αυτές στον εργασιακό χώρο , με την ψήφιση του , με 158 ψήφους ναι , και 109 όχι , σε σύνολο 269 ψηφισάντων .

Οι βασικές αλλαγές που περιλαμβάνει , είναι η δυνατότητα των εργαζομένων γονέων να εργαζονται τέσσερις μέρες την εβδομάδα , όλο τον χρόνο , και η επέκταση του επιδόματος κυοφορίας , και λοχείας σε περισσότερες γυναίκες .

Θετικά σχόλια είχε λάβει και η ρύθμιση για το γονικό επίδομα , να γίνει αφορολόγητο και ανεκχώρητο . Αντιδράσεις ωστόσο έφερε η 13 ωρη απασχόληση στον ίδιο εργοδότη , και η εργασιακή εξουθένωση , γεγονός που φέρνει τον εργαζόμενο , μπροστά σε νέες προκλήσεις , και στρεσογόνες καταστάσεις , που επηρεάζουν τον ψυχισμό και την επαγγελματική του αποτελεσματικότητα .

Παρότι η απεργία αποτελεί , κατεξοχήν μέσο συλλογικής δράσης , για το πολιτικό κόσμο , και για τους κυβερνώντες δεν ιδρώνει το αυτί τους , δεν συγκινούνται από τα αιτήματα των απεργιακών κινητοποιήσεων , από τις διάφορες μορφές απεργίας , από το στάδιο των διαπραγματεύσεων , αλλά και την ίδια την αποφασιστικότητα των απεργών .

Για άλλη μια φορά , η εργασιακή πολιτική αποδείχθηκε ανεπαρκής , μπροστά στους χαμηλούς μισθούς και την ακρίβεια , μπροστά στην δημοσιονομική λιτότητα , και στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας .

Αξιοσημείωτη είναι όμως και η δυναμική απόκλισης των πολιτικών , από τα συμφέροντα των εργαζομένων , μάλιστα όταν έχει διαπιστωθεί , ότι η ολομέλεια της βουλής , έγκρινε ειδικό επίδομα 2500- 4000 ευρώ ετησίως , για τους υπαλλήλους της , με το χαρακτηρισμό επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.

Η εργατική πολιτική , μέχρι σήμερα , κείτεται ανήμπορη να υπηρετήσει τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων , σε μια εποχή που η οπισθοδρόμηση και η ποιότητα της εργασίας , φανερώνει την διαιώνιση μιας κατάστασης , αλλά και τους επιμέρους παράγοντες που ευθύνονται για την αβεβαιότητα της εργασίας .

Όπως βλέπουμε άλλος ένας κρίκος της αντεργατικής αλυσίδας προστίθεται στο γρανάζι της πειθαρχημένης εργασίας .
Οι απεργιακοί αγώνες συνεχίζονται ….