Ημέρα της Ευρώπης και ο ευτελισμός του πολιτικού μας συστήματος

Αντί να συζητάμε σήμερα στη Βουλή για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τις επερχόμενες προκλήσεις ενόψει των Ευρωεκλογών, ασχολούμαστε με τις προσωπικές συμπεριφορές πολιτικών, στο πλαίσιο διαδικασιών που απλά επιδεινώνουν την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα. Η 9η Μαΐου 1950, είναι η ημέρα λήξης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου όπως και η ημέρα γέννησης της ειρηνικής Ευρώπης, της Ευρώπης της συνεννόησης, της κατανόησης και της συνεργασίας. Σαν σήμερα λοιπόν ο πρώτος Καγκελάριος της τότε Δ. Γερμανίας ο Κ. Αντενάουερ υπέγραψε διακήρυξη με τον Ρ. Σούμαν Υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας μέσω της οποίας έμπαιναν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας του Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ).

Συντάκτης της διακήρυξης ήταν ο οικονομολόγος και διπλωμάτης Ζ. Μονέ. Από τότε άρχισε μια ακόμη, νέα δύσκολη προσπάθεια με σκοπό την ενοποίηση της Ευρώπης, που κατέληξε στις 25 Μαρτίου του 1957 με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ). Πηγή έμπνευσης όλων των έως τότε προσπαθειών, ήταν φυσικά οι Αμφικτιονίες!

Παραμονές των Ευρωεκλογών και ενόψει των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ένωση, με κυρίαρχα στοιχεία την εφαρμογή ακατάλληλων οικονομικών πολιτικών, που συμβάλλουν στην άνοδο των άκρως συντηρητικών απόψεων –εκείνων του ρατσισμού και του φασισμού– θα ήταν σκόπιμο να συζητούσαμε στη Βουλή αυτά τα επίκαιρα θέματα.
Αντί αυτού, για τρεις σχεδόν μέρες αναλώνεται το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τις προσωπικές συμπεριφορές πολιτικών, με θέματα λοιπόν ήσσονος σημασίας, που με τη σειρά τους ευτελίζουν την πολιτική ζωή της χώρας, οξύνοντας από την άλλη την πολιτική αβεβαιότητα. Η πολιτική αβεβαιότητα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που ευθύνονται για το μη φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας, σύμφωνα με την «Έκθεση της Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας». Το κλίμα που διαμορφώνει, επηρεάζεται από όλα τα κόμματα της Βουλής και όχι μόνο από την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση επηρεάζει τον παράγοντα της κυβερνητικής αβεβαιότητας.

Ως εκ τούτου, μέρος της ευθύνης για την όξυνση της πολιτικής αβεβαιότητας φέρει και η αξιωματική αντιπολίτευση όπως και κάθε άλλη πολιτική δύναμη που συμμετέχει στη Βουλή και όχι μόνο.
Και ερωτάται κάθε εχέφρων άνθρωπος. Αν πράγματι πιστεύει η Ν.Δ. ότι θα είναι η μελλοντική κυβέρνηση της χώρας, τότε όταν επιδιώκει να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το κλίμα της πολιτικής αβεβαιότηταςλειτουργεί προς το συμφέρον της ή πράττει ακριβώς το αντίθετο. Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να αντιμετωπίσει τις κάθε μορφής προκλήσεις εκδηλώνονται μέσα στη Βουλή, οπότε ακολουθεί τον λάθος δρόμο που χαράσσει συχνά η αντιπολίτευση.
Η συμπεριφορά όμως της Ν.Δ. όπως και οι επιλογές της για όξυνση της πολιτικής αβεβαιότητας, εν όψει εθνικών εκλογών, δείχνει επιπλέον, εκτός των όσων προαναφέρθηκαν, ότι είτε έχει λάθος συμβούλους στο επικοινωνιακό της επιτελείο είτε δε γνωρίζει βασικούς κανόνες του πολιτικού μάρκετινγκ είτε έχει τέλος μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας.