Η ΑΒΟΛΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΚΙΣΤΡΩΜΕΝΟΥ ΨΑΡΙΟΥ

Γράφει ο :
Πάρις Ν. Κονιτσιώτης

Την ώρα που ο δικός μας ήλιος, μας θυμίζει τον ευλογημένο τόπο που ζούμε, άσχετα με τον χαβαλέ των κατοίκων, οι ιοί της εποχής επιτίθενται μαζικά και με …μένος, επί δικαίων εμβολιασμένων και αδίκων που δεν παίρνουν κανένα μέτρο προστασίας.

Μπήκε με φόρα και ήδη μας έχει αφήσει ο Γενάρης, με όλες τις ευχές για «Καλή Χρονιά», όμως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, αφού οι αντοχές μας είναι σε δοκιμασία παρακολουθώντας τις εξελίξεις, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας που τρέχει με δαιμονιώδη ρυθμό και την ακρίβεια να κάνει προσπάθειες να τη φτάσει.
Τελευταίο επίτευγμα της εταιρίας του Ελον Μάσκ που κατάφερε να εμφυτέψει τσιπάκι στο κεφάλι ανθρώπου με ότι συνεπάγεται αυτό για την εξυπνάδα του, καθώς και την προσπάθεια της τιμής του λαδιού που έχει στόχο τα 20 ευρώ το λίτρο. Και να ήτανε μόνο αυτά.

Τα κόστη, από τους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή που μαίνονται καθώς και από τις επιθέσεις των Χούθι στα εμπορικά πλοία στην Ερυθρά θάλασσα,αυτόν τον θαλάσσιο βραχίονα του Ινδικού ωκεανού ανάμεσα στη ΒΑ Αφρική και τη ΝΔ Ασία, εκτινάσσονται και ποιος ξέρει που θα οδηγήσει αυτή η εύθραυστη κατάσταση και ποιο βάρος θα κληθούν να επωμιστούν οι πολίτες της ενοποιημένης Ευρώπης.

Κάνοντας ταμείο για τη χώρα μας, όσο τέλος πάντων επιτρέπουν τα οικονομικά μας και η θέση μας, νοιώθουμε σαν «αγκιστρωμένα ψάρια» στην πολιτική του αυτονόητου που εφαρμόζει η παρούσα Κυβέρνηση, που το απολαμβάνει στις δημοσκοπήσεις. Και γίνομαι πιο σαφής.

Η χώρα μας μετά από πολλά χρόνια μπορεί να δανείζεται όπως οι άλλες προηγμένες χώρες και με μικρό επιτόκιο.
Επικρατεί μια σχετική σταθερότητα στο εσωτερικό, επειδή η Κυβέρνηση αποφεύγει να αγγίξει τα θέματα που καίνε δηλαδή την ακρίβεια και την ανασφάλεια, αφού δεν συγκρούεται μετωπικά με τα μεγάλα συμφέροντα και το οργανωμένο έγκλημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 68,2% των πολιτών χαρακτηρίζει ανεπαρκή τα κυβερνητικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και το 77% βλέπει ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Υπάρχει μια φαινομενική ηρεμία στις σχέσεις με την Τουρκία και άλλους γείτονες, ενώ είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο οι σχέσεις με εταίρους και συμμάχους, τη στιγμή που η περιοχή θυμίζει καζάνι που βράζει.
Αναμφισβήτητα στοιχήματα και θα κριθεί η αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης σε αυτά, είναι η επιστροφή των επιστημόνων μας, που φύγανε λόγω της κρίσης στο εξωτερικό, καθώς και η διαχείριση των μεταναστών που θα βοηθήσουν στις αγροτικές εργασίες κι αυτών που μπαίνουν στη χώρα παράνομα.

Τεράστιο πρόβλημα που απαιτεί διακομματική συνεργασία και συνεννόηση και που παραμονεύει σαν Δαμόκλειος σπάθη( με τη φράση εννοούμε τον συνεχή θανάσιμο κίνδυνο που απειλεί τη ζωή κάποιου ή τον λόγο για μια επικείμενη καταστροφή ) για το μέλλον του Έθνους μας, είναι το δημογραφικό, όπου τα μέτρα που λαμβάνονται χαρακτηρίζονται από την αντιπολίτευση ασπιρίνες.

Όσο για τα αεροπλάνα F35 που με πανηγυρικό τρόπο μας παρουσίασε η Κυβέρνηση για μικροπολιτικούς λόγους, για μας τους απλούς πολίτες δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο ότι θα μας ωφελήσει ένα τόσο πανάκριβο όπλο,από τις αιματηρές οικονομίες μας, χωρίς να κερδίζουμε την απόλυτη υπεροχή, όταν μπορεί, από ότι διαγράφεται, να το αποκτήσει με σχετική άνεση και ο αντίπαλος.

Με ενοχλεί ο ρόλος «του αγκιστρωμένου ψαριού » για τη χώρα μας, όπως εύστοχα έγραψε ο Αλέξης Παπαχελάς ( « ο πιστός σύμμαχος κινδυνεύει να θεωρηθεί αγκιστρωμένο ψάρι»), όταν στις επερχόμενες Αμερικανικές εκλογές είναι πολύ σοβαρό το ενδεχόμενο να κερδίσει ένας άνθρωπος που είχε συμβουλεύσει τους Αμερικανούς επί εποχής covid να κάνουν ενέσεις με απολυμαντικό (!!!) και ότι θα κυβερνήσει τη χώρα, αν επανεκλεγεί, « για μια μέρα σαν δικτάτορας».

Καιρός είναι η Κυβέρνηση …να κατέβει από τα F35 και να ανέβει στα τρακτέρ των αγροτών και να αντιμετωπίσει τα προβλήματά τους στην ουσία τους, τη στιγμή που στον Θεσσαλικό κάμπο έχουν υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή από την κακοκαιρία Ντάνιελ.
Χωρίς την ύπαρξη του πρωτογενούς τομέα δεν υπάρχει μέλλον, όπως και για τον έλεγχο της τιμής των προϊόντων τους όταν η τιμή του μανταρινιού φεύγει από το χωράφι στο 20 λεπτά και καταλήγει στο ράφι στο δεκαπλάσιο (1,90 ευρώ ).

Την ίδια ώρα στον ΣΥΡΙΖΑ πάνε εκδρομές στις Σπέτσες « για να παράξουν πολιτική ». Αλήθεια τι είναι πάλι αυτό ; Πως το παράγουν και πως το διαθέτουν ; Το …αγοράζει κανείς;
Και μετά απορούμε που το ακροδεξιό κόμμα στη Γερμανία καλπάζει στις δημοσκοπήσεις, όταν οι Γερμανοί αγρότες φράζουν με τα τρακτέρ τους την Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο (αποτελούσε παλιότερα την πύλη της πόλης, ενώ σήμερα είναι το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο της γερμανικής πρωτεύουσας).

Η ελευθερία είναι το σπουδαιότερο πράγμα που έχουμε, δεν σας γράφω και κάτι καινοφανές, έλα όμως που όλα αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας δεν μας αφήνουν να την απολαύσουμε. Μας στήνουν συνέχεια παγίδες που δεν τις βλέπουμε, που δεν τις αισθανόμαστε κι όταν τις καταλαβαίνουμε είναι αργά, τα δεσμά δεν κόβονται εύκολα και μένουμε εγκλωβισμένοι σαν το αγκιστρωμένο ψάρι.

Προσοχή με τις κεραίες τεντωμένες και την αγωνιστική διάθεση στα ύψη, να μην την πατήσουμε σαν αυτόν που γράφει ο ανυπέρβλητος Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ :
« Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ
Μεγάλα κ΄υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη
… αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον
Ανεπαισθήτως μ΄έκλεισαν από τον κόσμον έξω ».

Αρτα 01.02.2024