Γράφει ο Χρήστος Μέγας*
Οι καυτές αυγουστιάτικες συζητήσεις στην Άρτα αφορούν στα πόσα (ακόμη) σχολεία έκλεισαν. (Πάει και της Κυψέλης φέτος).
Ήδη οι ανησυχίες αφορούν στο πόσοι (λιγότεροι) φοιτητές θα έρθουν, καθώς οι Σχολές της πόλης αδυνατίζουν…. Και κάθε χρόνο μετοικίζουν από τη γενέθλια γη προς Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το εξωτερικό πολύ περισσότεροι νέοι μας προκειμένου να εργαστούν, να ασκήσουν ένα επάγγελμα σε εξειδικευμένο κλάδο που δεν έχει προοπτική στον Τόπο μας.
Ξέρετε τι κρύβεται πέσω απ όλα αυτά;
α/Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων.
β/Το κόστος παραγωγής που δεν επιτρέπει στις οικογένειες να εργαστούν και να ζήσουν στην περιοχή τους.
γ/Οι μικρές επιχειρήσεις που συρρικνώνονται.
-Γιατί, άραγε είναι τόσο ακριβό να ζεις;
-Γιατί δεν μπορείς να μείνεις και να δημιουργήσεις στον τόπο που γεννήθηκες;
Τη μια είναι ο κορωνοϊός. Μετά έρχεται ο πόλεμος. Στη συνέχεια είχαμε την ενεργειακή κρίση.
Εδώ και 3-4 χρόνια απειλούνται οι καλλιέργειες εσπεριδοειδών λόγω του «μαύρου αλευρώδους».
Πέρυσι είχαμε την ακαρπία. Φέτος ήρθε η εισαγόμενη (λόγω αυθαίρετων ελληνοποιήσεων) πανώλη. Οι τσοπάνηδες-κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να πουλήσουν τα ώριμα ζώα τους, οι καταναλωτές αγοράζουν πανάκριβα χοιρινά και εισαγόμενα βοοειδή. Οι ταβέρνες αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Πάντα κάτω από τη μόνιμη… επιδημία των παντοειδών μεσαζόντων.
Και την αγροτική παραγωγή αποτελειώνει τώρα η ξηρασία.
Όχι, δεν είναι λειψυδρία από τον υπερτουρισμό όπως στο Αιγαίο. Είναι η έλλειψη δικτύου που καταστρέφει την παραγωγή. Δηλαδή διψάνε οι καλλιέργειες από πολιτική αβελτηρία, από ανικανότητα. Εν τέλει από πολιτική επιλογή.
Νερό υπάρχει στη λίμνη Πουρναρίου. Έλλειψη πολιτικής βούλησης έχουμε. Από πολιτική εγκατάλειψη πάσχουμε.
Γιατί, τι άλλο είναι όταν, μετά την ηλεκτροπαραγωγή, αφήνεται να χυθεί το πολύτιμο νερό από το Πουρνάρι; Γιατί δεν έχουν δικτυωθεί-αρδευτεί οι καλλιέργειες με ελιές, ακτινίδια, πορτοκαλιές, μανταρινιές;
Στις ημιορεινές περιοχές Αμμοτόπου, Γραμμενίτσας, Βλαχέρνας, Πέτα, Κομποτίου, Φωτεινού δεν υπάρχουν γεωτρήσεις. Τα κλαριά στέγνωσαν γιατί κανείς δεν ολοκλήρωσε το αρδευτικό από το Πουρνάρι.
Και στον κάμπο, «πόσο θάλασσα θα τραβήξουμε ακόμη μέσα» με τις γεωτρήσεις, πόσο κόστος θα πρέπει να πληρώσουν ακόμη οι αγρότες σε ρεύμα και πετρέλαια για να ποτίσουν;
Τα παχιά προεκλογικά λόγια ηχούν ακόμη στα αφτιά των παραγωγών.
Ακόμη και το κακοφτιαγμένο-κακοσχεδιασμένο αρδευτικό «Πέτα-Κομποτίου» δεν δόθηκε σε λειτουργία.
«Πετύχαμε» όμως να δεσμεύσουμε πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου ύδρευσης από τον Άγιο Γεώργιο. Όταν στις προεκλογικές ομιλίες κάνουν λόγο για την ύδρευση από το Πουρνάρι…
Τι υποκρισία Θεέ μου!
Η κλιματική κρίση είναι δεδομένη. Και επ’ αυτής απαιτούνται γενικότερα μέτρα, εθνικά, υπερεθνικά, παγκόσμια.
Αλλά εδώ μιλάμε για καταστροφή λόγω αδιαφορίες και ανικανότητας. Απλώς γιατί δεν έγιναν τα έργα υποδομής. Αυτό δεν είναι φυσική καταστροφή. Έχει πολιτικό περιεχόμενο. Είναι σκόπιμη εγκατάλειψη και πολιτική ξεραΐλα…
Ας επικεντρωθούμε σε μόλις τρία μόνο προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας:
-την κλιματική αλλαγή και την συνακόλουθη καταστροφή της αγροτικής παραγωγής ελλείψει υποδομών,
-την ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου καθώς, σύμφωνα με Έκθεση του ΟΟΣΑ, το α’ τρίμηνο φέτος ενώ αυξήθηκε το ΑΕΠ κατά 0,9%, μειώθηκε το διαθέσιμο εισόδημα κατά 1,9% λόγω απληστίας και κυβερνητικής φοροεπιδρομής και
-το Δημογραφικό με την πλήρη εγκατάλειψη-παραγωγική κατάρρευση- της Περιφέρειας.
Και στα τρία αυτά ζητήματα πρέπει να εργαστούμε για την λείανσης των ακροτήτων.
Επ αυτών το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει συγκεκριμένες προτάσεις.
Πρόσθετα, και εν όψει των εσωκομματικών εκλογών, ο Χάρης Δούκας έχει επικεντρώσει σε αυτά τα θέματα. Έχει δε την επιστημονική εξειδίκευση και το πολιτικό σθένος να προχωρήσει σε ρήξεις και λύσεις.
Κυρίως όμως προσφέρει κυβερνητική προοπτική. Συσπειρώνοντας το Κίνημα, κινητοποιώντας τους παλιούς αγωνιστές που, απογοητευμένοι, είχαν αράξει στον καναπέ, επαναπροσεγγίζοντας όσους έφυγαν «δεξιά»-«αριστερά», προσελκύοντας Νέους και Νέες.
Μπορεί να προσφέρει αυτό που έλειπε από το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 12 χρόνια.
Αυτή δεν είναι (μόνο) μια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ. Η κυβερνητική εναλλακτική στον Μητσοτάκη είναι μια μοναδική Ευκαιρία για την Πατρίδα.
• Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, υπ.Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Άρτας