Η μπάλα στους… μπαξέδες!

«Η ζωή είναι μικρή… Οι στιγμές είναι μεγάλες!!!», σου λέει ο άλλος… πράγματι, οι στιγμές που ζούμε ως χώρα και ως λαός, είναι τεράστιες… πάμε καλά, φίλε μου… καταφέραμε να πέσουμε και κάτω απ’ τη Βουλγαρία, ως κοινωνία, στην καθημερινότητά μας… οι Βούλγαροι, λένε πλέον, προσέξτε μη γίνουμε Ελλάδα!

Φοβερό κατόρθωμα της Κυβέρνησης της σημερινής, αλλά και γενικότερα του πολιτικού μας συστήματος… όμως το είχε πεί ο ποιητής εδώ και χρόνια…

Φταίνε τα τραγούδια μας
Φταίει κι ο λυράρης,
Μα φταίει κι ο ίδιος ο λαός
Γιατί ‘ναι, μαραζιάρης…

******ΑΘΑΝΑΤΕ… Κοκοβίκο! Σκηνές από ελληνική ταινία έζησαν οι καλεσμένοι σε γάμο στην Ηλεία… και μάλιστα όχι όποιας κι όποιας, αλλά εκείνης με τον τίτλο «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα»!

Συγκεκριμένα, σε μεγάλο δήμο του νομού, κατά τη διάρκεια του μυστηρίου του γάμου ζευγαριού που την ίδια μέρα βάφτιζε και το παιδί του, ο παπάς έψαλε το «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα»…
Σε εκείνο το σημείο η νύφη, πάτησε το πόδι του γαμπρού ο οποίος δε δίστασε να τη χαστουκίσει μπροστά σε όλο τον κόσμο!!!

Σκέψου πατριώτη, πως ο Αντώνης Κοκοβίκος, (Γιώργο Κωνσταντίνου), όταν τον πάτησε η Ελενίτσα, (Μάρω Κοντού) όταν αποφάσισαν μετά από χρόνια «αστεφάνωτοι» να παντρευτούν, αναψοκοκκίνισε αλλά το κατάπιε…

Όπως γράφουν τα τοπικά ΜουΜουΕ, αντέδρασαν οι καλεσμένοι αλλά και ο ιερέας, ο οποίος δεν πίστευε αυτό που συνέβη εντός της εκκλησίας, κλήθηκε στον ιερό ναό η αστυνομία, η νύφη, ωστόσο, αποφάσισε να μην προχωρήσει σε επίσημη καταγγελία…

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά συμφώνησε να προχωρήσει κανονικά με τον γάμο αλλά και τη βάφτιση του παιδιού τους… μάλιστα οι καλεσμένοι που έγιναν μάρτυρες του περιστατικούς ενδοοικογενειακής βίας παρευρέθηκαν στο τραπέζι που ακολούθησε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα!!!

.»Λοιπόν; Σκέψου πως η ταινία, του Γ.Τζαβέλλα γυρίστηκε το 1965… Πέρασαν από τότε 59 χρόνια κι όμως… οι γυναίκες επιμένουν να πατάνε το πόδι του γαμπρού… όμως οι γαμπροί μεταλλάχθηκαν… δεν παίρνουν «το καπελάκι τους και φεύγουν», όπως ο Κοκοβίκος στην ταινία, αλλά χαστουκίζουν δημοσίως…

Και μετά, όλα (;) μέλι-γάλα…

******ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΞ… κάτι τσίμπησε το Νίκο Ανδρουλάκη… εκεί που όλοι λέγανε πως «ζμπρώχνει» την υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου, άναψε και κόρωσε… από τη Ζάκυνθο, λεει, έστειλε σαφές εσωκομματικό μήνυμα για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ…

«Εάν νομίζουν κάποιοι ότι κάναμε όλον αυτόν τον αγώνα να φτάσουμε στο 13,15% από το 8,32% με κόντρα όλη τη διαπλοκή, για να καλέσουν όσους κάναμε υπουργούς αλλά μόλις έχασαν την καρέκλα, πήγαν να γίνουν υπουργοί του Τσίπρα και του Μητσοτάκη, να ξέρουν ότι υπάρχουν και θεματοφύλακες… αν νομίζουν ότι θα γίνει η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη με τυχοδιώκτες, κάνουν λάθος», είπε ο κραταιός Νικόλας…

Τώρα, ποιους να εννοεί; Τον Γερουλάνο; Τον Κατρίνη; Τον Δούκα μήπως;

.» Για την Διαμαντοπούλου λέει, μου είπε σύντροφος προχθές που ανταμώσαμε στα τσίπουρα… «διότι, κατάλαβε πως του την χρεώνουν»…

Σκέψου συναγωνιστή, εσύ που παλεύεις για την Διαμαντοπούλου, να ξαναβγεί ο Ανδρουλάκης και να μην σου αναγνωρίζει την προσπάθεια…

*******ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΑ… Λοιπόν, τις αναρτήσεις του KASELISTA στιχουργού Νίκου Μωραίτη, για την Όλγα Γεροβασίλη, δεν τις πήρα πρέφα που λένε… όμως όσα καταλόγισε στην Όλγα, είναι σαν αυτούς που μεγαλοποιούν τα «τσάχαλα» στο μάτι των αντιπάλων, όταν οι «δικοί του», (όπως η Λινού, ο Όθων, ο Πολάκης εντ τσέτερα), έχουν ολόκληρο δοκάρια…

Δηλαδή, η Όλγα Γεροβασίλη, που κοντά στα 30 χρόνια παραβρίσκεται στο Καγκελάρι στους Μελισσουργούς, δεν είχε λείψει ούτε όταν ήταν Υπουργός επί κυβέρνησης Τσίπρα, αν φέτος έλειπε θα σώνονταν ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη;

Μάλλον όλα αυτά, γίνονται, επειδή η Όλγα σήκωσε ανάστημα και αυτή τη στιγμή κρατά όρθιο το παραπαίον σύστημα του πρώην αριστερού ΣΥΡΙΖΑ… ενός ΣΥΡΙΖΑ του οποίου ο πρόεδρος βιάζεται να γίνει βουλευτής, καθότι όλα στην πολιτική του κάθισαν γρήγορα, άκοπα και με άλμα… Τεντόγλου, υπερατλαντικό…

Βέβαια για να το κατορθώσει πρέπει να υπάρξει τσουνάμι παραιτήσεων των επιλαχόντων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας… οι οποίοι μάλιστα καλούνται, ή και πιέζονται, να παραμερίσουν προκειμένου να δημιουργήσουν… αεροδιάδρομο για να προσγειωθεί στα έδρανα ο Κασσελάκης!

Κι όπως φαίνεται πολλοί (και πολλές που έλεγε ο Τσίπρας), δείχνουν έτοιμοι να βάλουν (…και να διαβάλουν) εναντίων εκείνων που δεν θα συμμορφωθούν προς τα ς υποδείξεις…

*******ΧΕΡΕΙΩΝ… όλα τούτα και άλλα ακόμη, μέχρι και η «κληρονόμος» του Κίτσου, τα καταχεριάζει… όπως έγραφε προχθές η ΕΦ.ΣΥΝ «Ο κ. Κασσελάκης θέλει ένα άλλο κόμμα από αυτό που ήταν -και ώς ένα βαθμό παραμένει- ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να φτιάξει αυτό το κόμμα πρέπει να απο-Τσιπροποιήσει το σημερινό με ό,τι αυτό σημαίνει ως πολιτική, ιδεολογία και ως προς τον συμβολισμό του προσώπου του πρώην πρωθυπουργού».

»Θεμιτός ο στόχος του αν ήταν ευθέως ομολογημένος… Ο ηγέτης διακρίνεται για την καθαρότητα των απόψεών του και για την ανωτερότητά του. Διαφορετικά ισχύει αυτό που έλεγε ο Δημόκριτος: «Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος» (Είναι σκληρό να σε εξουσιάζει κάποιος κατώτερος)» σημειώνει η ΕΦΣΥΝ…

Νομίζω πως πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ, (αν τον λένε έτσι μετά τον Σεπτέμβριο), πίσω θα μείνουν μόνον οι… χερείονες!!! Γι’ αυτό και κάποιοι τύποι, όπως ο Μωραΐτης, ρίχνουν την «μπάλα στην εξέδρα»… ή όπως μου έλεγε ένας παλιόφιλος, ρίχνουν την «μπάλα στους μπαξέδες»… όπως έκαναν παλιά με την Αναγέννηση, τότε που γύρω από το γήπεδο ήταν περιβόλια και η μπάλα χάνονταν…

******ΜΟΔΑ… κάποτε, πριν κάμποσα χρόνια, ήταν σαν μόδα, οι Δήμοι και οι Κοινότητες, να χαράζουν μονοπάτια στα δάση και στα βουνά… μάλιστα έπεφταν και τα ανάλογα κονδύλια από την ΕΕ… και μάλιστα διαφημίζονταν πως ο τάδε Δήμος έφτιαξε μονοπάτι και τα λοιπά… και τα λοιπά…

Όμως, τα μονοπάτια χαράσσονταν και κατασκευάζονταν, αλλά μετά από καιρό θέλουν και την συντήρησή τους… άσε που στην εναλλαγή των Δημάρχων, οι νεοεκλεγμένοι, αδιαφορούσαν για τα έργα των προηγούμενων…

Τώρα διαβάζω πως η ΕΜΑΚ, ασχολούνταν με πεζοπόρους στο μονοπάτι του Αχέροντα… όπως σημείωνε σε σχόλιο το Epiruspost στις περιπτώσεις του Αχέροντα διαπιστώθηκε ότι άλλοι επιχείρησαν να κάνουν πεζοπορία χωρίς να φέρουν τα κατάλληλα υποδήματα κι άλλοι δεν είχαν μεριμνήσει ούτε για νερό…

Παρότι το μονοπάτι περιλαμβάνεται σε όλους τους επίσημους χάρτες και αναπτύσσεται σε τρεις τουλάχιστον Δήμους (Πάργας, Πρέβεζας και Σουλίου), με τα όρια μεταξύ τους να είναι δυσδιάκριτα σε αρκετά σημεία.

Όπως προκύπτει μεγάλο τμήμα του μονοπατιού –άγνωστο σε ποιο δήμο ανήκει- δεν έχει συντηρηθεί εδώ και χρόνια… δηλαδή, ξεκινάς σε κανονικό μονοπάτι και μετά… χάνεσαι!

Δηλαδή, ένα μονοπάτι που μπορεί να διασχίζει δύο ή τρείς όμορους Δήμους, αλλού να είναι μια χαρά κι αλλού να υπάρχουν σημεία με δυσκολίες και ζημιές… κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως έχουμε επισημάνει και άλλα καλοκαίρια, οι διάφοροι συμπολίτες, που θέλουν να χαρούν τη φύση, συνήθως πάνε απροετοίμαστοι…

Και μετά, τρέχει η… ΕΜΑΚ!

********ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ… κάποιοι συμπολίτες, μπορεί πράγματι, να κινούνται καλοπροαίρετα για τον τόπο τους… μόνο που μερικές φορές, μπορεί να κάνουν περισσότερο κακό, παρά καλό… και τούτο επειδή ανάβουν μια συζήτηση που δεν έχει ουσία…

Το επισημαίνω επειδή διάβαζα μια πρόσφατη ανάρτηση (22-8-2024) του Stathis Bartzokas, όπου ζητούσε «ΑΡΤΑ S.O.S.»… «ήρθα για λίγες μέρες στην πόλη και είδα την απίστευτη ερημιά Καλοκαιριάτικα!» σημείωνε στην ανάρτηση ο συμπολίτης…

Σόρι, αλλά λίγες ημέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο, ακόμη και οι Αρτινοί, οι κάτοικοι αυτής εδώ της πτωχής περιοχής, νομίζω πως δικαιούνται να βρίσκονται ακόμη σε διακοπές, άλλοι στα παραθαλάσσια εξοχικά τους κι άλλοι στα παραδοσιακά τους σπίτια στα ορεινά…

Δηλαδή, ολούθε στην Ελλάδα οι πολίτες πάνε αλλού για διακοπές, για χαλάρωση και τα λοιπά κι εμείς εδώ οι Αρτινοί, είμαστε υποχρεωμένοι να μένουμε εδώ και να βγαίνουμε στην αγορά για να μας μετρήσουν όσοι επισκεφθούν «επ’ ολίγον» την πόλη;

Ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω αυτό… η Άρτα είναι μια μικρή πόλη… αν οι διαμένοντες στην Αθήνα, είναι μαθημένοι από τσούρμο κόσμου, ε, τι να κάνουμε; Εμείς που μένουμε στην Άρτα, πάμε και σε κάνα καφενείο εκτός κέντρου… πειράζει;

.»Η ανάρτηση του Stathis Bartzokas, ήταν με αφορμή τα έργα του λεγόμενου OPEN MALL… να επισημάνω λοιπόν, πως ο κάθε πολίτης δικαιούται να εκφράζει τις απόψεις του για κάτι που θεωρεί κακό… και το έργο του OPEN MALL, όπως σχεδιάστηκε και όπως υλοποιείται είναι ΚΑΚΟ…

Υπάρχει όμως ένα αλλά, ή μάλλον δύο… το πρώτο, είναι πως ΟΥΔΕΙΣ από τους οργανωμένους φορείς των εμπόρων και των καφεπωλών διαμαρτύρεται με τον τρόπο που διαμαρτύρονται όσοι ούτε μένουν εδώ, ούτε έχουν μαγαζιά στο κέντρο της πόλης… διότι όταν διαβάζει κάποιος ξένος αναρτήσεις του τύπου «ολική καταστροφή του αστικού ιστού» ή και «απίστευτη ερημιά», θα νομίζει πως η Άρτα είναι κάτι σαν το Τσερνόμπιλ…

Το δεύτερο «αλλά» έχει να κάνει με την παρουσία του αγαπητού Stathis, στα κοινά… πέρσι τέτοιο καιρό, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ, Δήμαρχο Χριστόφορο Σιαφάκα… φέτος, δηλαδή μόλις μετά από 8 μήνες της ανάληψης των καθηκόντων, της Δημοτικής Αρχής, απαρνήθηκε την περσινή επιλογή του;

.»Μου θυμίζει εκείνο το «πριν αλέκτωρ λαλήσαι»…