Έρευνα: Φώτης Βράκας
Μετά την απελευθέρωση της πόλης της Φιλιππιάδας, μαζεύτηκαν στην πόλη ,πέρα από το αρχηγείο Στρατού, και ένα σωρό κύριοι και κυρίες. Οι κυρίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς επι τω πλείστων ή και ως νοσοκόμες. Μαζεύτηκαν όμως και πολλοί δημοσιογράφοι και πρόξενοι και υποπρόξενοι. Έτσι μέσα σε αυτούς ήταν και τα τσιράκια του Μπελίνσκι , του προξένου της Αυστρίας στα Ιωάννινα, που μισούσε τους Έλληνες θανάσιμα. Περί του θέματος ο Σπύρος Μελάς είχε πει “ ότι στη Φιλιππιάδα είχε συγκεντρωθεί ένας συρφετός από κυρίους και κυρίες που δε δίσταζαν να αποκαλύπτουν κάθε τι που γνώριζαν ή είχαν ακούσει από τρίτους, και φυσικά αποτελούσαν εύκολα θύματα για τους κατασκόπους του Εσσάτ πασά” Οι Αξιωματικοί που ήταν στην πόλη συνήθως πλησίαζαν τις κυρίες με τις οποίες συνομιλούσαν, βγαίναν βόλτα και πολλές φορές διηγούνταν σχέδια του στρατού.
Όμως η Οθωμανική κατασκοπεία παραμόνευε. Συγκεκριμένοι άνδρες πλησίαζαν και αυτοί τις κυρίες αυτές και προσπαθούσαν να μάθουν με τον δικό τους τρόπο τι διηγήθηκαν οι αξιωματικοί. Ακόμη και δημοσιογράφοι, πολλές φορές άθελα τους βοηθούσαν την κατασκοπεία, φέρνοντας στο φως ειδήσεις , οι οποίες θα ήταν μυστικές. Γιαυτό το θέμα “κατηγορήθηκε” και ο στρατηγός Δαγκλής, ο οποίος στη μανία του να παίζει Μπρήτζ / Bridge (ομαδικό πνευματικό παιχνίδι που παίζεται με τράπουλα) με τις νοσοκόμες, προφανώς του έφευγαν πληροφορίες, και όπως λέει ο ιστορικός Αναστασόπουλος, ίσως ήταν και ο λόγος που τις τελευταίες μέρες των επιχειρήσεων στα Ιωάννινα, δεν είχε μυηθεί στο σχέδιο. Την κατάσταση που επικρατούσε στην Φιλιππιάδα και ο Αντισυνταγματάρχης Δούσμανης, ο οποίος, όταν ήταν να συζητήσει θέματα έβγαινε δήθεν βόλτα στα χωράφια με μερικούς άνδρες της εμπιστοσύνης του και συζητούσε τα σχέδια. Ότι επίσης αυτομόλησαν δύο στρατιώτες ο Γιώργος Γκογκάκης και ο Λεωνίδας Κατραπατζίδης και φανέρωσαν μυστικά, είναι αποτέλεσμα πως καθυστέρησε η τελική επίθεση στα Ιωάννινα δύο μέρες.
Επίσης το αρχηγείο στην Φιλιππιάδα είχε προμηθευτεί χάρτη από τη Γερμανία μέσω του πρόξενου Θεοτόκη, που έδειχνε τις τουρκικές θέσεις και συμπληρώθηκαν τα σημεία απο που θα επιτεθεί ο Ελληνκός στρατός. Στις Κόπιες που μοιράστηκαν μόνο σε αξιωματικούς η μια έφτασε στα χέρια του Βαχήμπ Μπέη , αδερφού του Εσάτ πασά. Και πάλι ο Αναστασόπουλος λέει, πως η διάχυτη ατμόσφαιρα καχυποψίας και κατασκοπείας που κατέκλυζε το Γενικό Στρατηγείο ενεργοποίησε, με την άφιξη του Κωνσταντίνου, έναν μηχανισμό αντικατασκοπείας, προκειμένου, αφενός, να εξασφαλιστεί η ασφάλεια πληροφοριών και, αφετέρου, να παραπλανηθούν οι Τούρκοι και τα όργανα κατασκοπείας τους. Το πράγμα πέτυχε. Το στρατηγείο στη Φιλιππιάδα κατάφερε να παραπλανήσει την εκει κατασκοπεία και συνεπως και τους Οθωμανούς.
Φωτογραφία: Φιλιππιάδα 1913- Η Μαρία Βοναπάρτη με την συνοδότης, αριστερά ο στρατηγός Σαπουντζάκης και δεξια μάλλον ο Παρμενίδης, αργότερα υπουργός στην αυτόνομη Βορεια Ήπειρο