Η πραγματική εικόνα, του προβλήματος του ΟΠΕΚΕΠΕ

Γράφει ο Σόκολος Νίκος

Μετάθεση ευθυνών η νέες μεταρρυθμίσεις στον αγροτικό τομέα, που μπορούν να έχουν σχέση με τις περικοπές των ενισχύσεων, την ενίσχυση της γραφειοκρατίας, τις εκκρεμείς αποζημιώσεις, για τις καταστροφές στην Θεσσαλία, με τις εξελίξεις στην κοινή αγροτική πολιτική, με τις σημερινές προκλήσεις που καλείται να διαχειριστεί η χώρα μας;

Η πάνω από όλα αυτά, και κάτω από το βάρος της υπόθεσης του Οπεκεπε, συνυπάρχουν μια σειρά θεμάτων που κακο διαχειρίζεται αυτή η κυβέρνηση, ιδιαίτερα όταν αυτό το επιτελικό κράτος, με τις ίδιες τις αποφάσεις και τους ελέγχους του πρωθυπουργού, για το ποιοί διορίζονται διοικητές στον οργανισμό των κοινοτικών ενισχύσεων, και πως εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Εκτίθεται μέσα από τις νεότερες εξελίξεις, μέσα από τις λειτουργικές του αδυναμίες και μέσα από τις παραλείψεις που δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος, για παρατυπίες, παρανομίες και παραβάσεις, χωρίς να αναλαμβάνεται καμία πολιτική ευθύνη .

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μετάθεση ευθυνών υπερισχύει, αναφορικά με την διαχείριση των Ευρωπαϊκών πόρων, με την συνολική διερεύνηση ενός ζητήματος με βαθιές ρίζες στον χρόνο, με τα συγκεκριμένα σκάνδαλα, κοινοτικών ενισχύσεων, που έχουν σχέση και με άλλα αγροτικά είδη, του πρωτογενή τομέα.
Και αυτό φαίνεται όχι μόνο, με την αποχώρηση της Νέας δημοκρατίας, από την συζήτηση για την προανακριτική, αλλά και το αποφεύγουν να αποδεχθούν ότι εμπλέκονται σε σκάνδαλα, στα οποία τα συμφέροντα, οι δοσοληψίες, οι απάτες και οι εκβιασμοί, φανερώνουν μια άλλη υπόθεση, της υπόθεσης της κατάρρευσης μιας κυβέρνησης, η οποία αρέσκεται στην παράνομη δραστηριότητα.

Και ανάμεσα σε όλα αυτά, η μετάθεση των ευθυνών, συνεχίζεται με τις αναφορές του πολιτικού κόσμου, στο ημιτελές κτηματολόγιο, στα ανενεργά σχέδια βόσκησης, στα προβληματικά μητρώα, σε μια χώρα χωρίς χαρτογράφηση.

Η υπόθεση οπεκεπε, όπως και τόσες άλλες υποθέσεις, με πρωταγωνιστή το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αποδεικνύει ότι τόσο καιρό, συνέβαινε κάτι, χωρίς να ονομάζουμε τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, χωρίς να κατανοούμε το οικονομικό όφελος των πολιτικών σε βάρος των πολιτών, χωρίς να ξεχνάμε ότι η αύξηση της περιουσίας ορισμένων προσώπων ξεπερνά το πόθεν έσχες, και τα έσοδα των πολιτικών από κάθε πηγή.

Κοντά σε όλα αυτά ξεχάσαμε τις αγωνίες, τις ανάγκες, και τα όνειρα του αγροτικού κόσμου του πρωτογενή τομέα, για να αποτυπώσουμε άλλες συμπεριφορές, πρακτικές και ρήξεις που αυτή την φορά, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός τους, συγκρίνεται με την πολιτική του πλούτου, με την επίδειξη δύναμης, με την κατάχρηση εξουσίας, με την ίδια την κάλυψη των σκανδάλων.