Στις 17 Ιουνίου 2018 στις Πρέσπες υπεγράφη μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων συμφωνία επιλύουσα χρονίζοντα προβλήματα της περιοχής. Η μυστική διπλωματία μετεωρίσθη. Το άγρυπνο μάτι του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Ε.Ε και των εμπόρων του καιρού μας επισκοπούσε τις κινήσεις και πίεζε τους Έλληνες εθνομηδενιστές να θέσουν επιτέλους την υπογραφή τους για την εκχώρηση της Μακεδονίας στο γειτονικό μόρφωμα. Ονόματος, γλώσσας, εθνότητος! Κέρδισαν τα μιλιταριστικά και οικονομικά συμφέροντα, ελέγχουν πια γεωπολιτικά τα Βαλκάνια πλήρως.
Η Ελλάδα έχασε σε όλα τα σημεία. Γιατί, βέβαια, δεν είναι κέρδος να αναγνωρίσουν οι Σλάβοι και οι Αλβανοί γείτονές μας ότι δεν είναι απόγονοι του Φιλίππου του Β’ και του Μ. Αλεξάνδρου.
Συνομολόγησαν ότι ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή. Επίσης δεν είναι κέρδος το ότι 140 Χώρες, που ονόμαζαν τα Σκόπια «Μακεδονία» τώρα θα την λένε «Βόρεια Μακεδονία». Γιατί αυτό γινόταν σε διμερές επίπεδο και όχι σε διεθνές (Ο.Η.Ε.), αφ’ ενός και αφ’ ετέρου γιατί οι Σκοπιανοί θα αποκαλούνται de facto και εν μέρει de jure «Μακεδόνες».
Πριν λίγες ημέρες η Βουλή των Ελλήνων ενδοτικά και με την ψήφο ολίγων προθύμων ανεξαρτήτων βουλευτών επικύρωσε την εθνική ταπείνωση. Μία βουλή η οποία το 1920 επικύρωνε την Συνθήκη των Σεβρών, της Μεγάλης Ελλάδος, των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Και το 1923 επικύρωνε την Συνθήκη της Λωζάνης, δυνάμει της οποίας η ηττημένη του πολέμου Ελλάδα κέρδιζε και κρατούσε τη Δυτική Θράκη, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και όλο το Αρχιπέλαγος! (Mare nostrum). Για το οποίο εδώ και 40 χρόνια βρυχάται η Τουρκία! Αλλά τότε, τύχη αγαθή, υπήρχε ένας Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ τώρα είναι ο υποτακτικός διεκπεραιωτής των ισχυρών αλλοεθνών συμφερόντων, με όραμα όχι εθνικό, αλλά μικροκομματικό.
Τα Έθνη προγραμματίζουν τα σχέδιά τους για 100 και 1000 χρόνια. Το Ισραήλ περίμενε για 1000 χρόνια την εθνική του ολοκλήρωση.
Η Δυτική Γερμανία δεν αναγνώρισε ποτέ την Ανατολική Γερμανία, αν και όλες οι Χώρες την είχαν αναγνωρίσει. Και κέρδισε. Η Γαλλία γονάτισε την Βρετανία (γιατί είχε την δική της Βρετάνη) και την ανάγκασε να κτυπήσει την πόρτα της Ε.Ο.Κ. ως «Ηνωμένο Βασίλειο».
Το αλάνθαστο κριτήριο του ελληνικού λαού τον έφερε αντίθετο (σε ποσοστό 80%) στην Συμφωνία αυτή. Τα εθνικά λάθη πύργωσαν το σθένος του λαού και πυραμίδωσαν το πνεύμα Του για ακύρωση πολιτικά και νομικά της Συμφωνίας ή έστω της αχρήστευσή της στην πράξη και στη ζωή. Για 300 ολάκερα χρόνια η Ελλάδα ανέπνεε με δύο πνεύμονες: Της Μικράς Ασίας και της Μακεδονίας.
Ο ένας πνεύμονας κάηκε στις φλόγες της Σμύρνης το 1922. Ο άλλος της Μακεδονίας έχει τρωθεί και λογχισθεί τώρα βαριά. Οι Έλληνες, όπου γης, δεν θα την αφήσουν απροστάτευτη, αιμάσσουσα τη Μακεδονία. Θα της προσφέρουν διαρκή αρωγή και αγάπη, θυσία, όση και όταν χρειασθεί.
Το αειθαλές δέντρο της Ρωμιοσύνης έχει βαθιές ρίζες και κρατάει γερά τον Ελληνισμό. Όσο για τους πρωταγωνιστές της ενδοτικότητος και της ταπείνωσης, ας κάνουν αυτό, το οποίο ο Ηράκλειτος είπε για τους Εφεσίους:
«Άξιον Εφεσίοις ηβηδόν απάγξασθαι».