Για θέματα επικαιρότητας απαντά η υποψήφια δήμαρχος Αρταίων Τζένη Ταπραντζή Κοίλια, στον Δήμαρχο Αρταίων Χρ. Τσιρογιάννη.
«Επιτέλους ο απερχόμενος Δήμαρχος βγήκε προσωρινά από το στενό περιβάλλον της “media”κης οθόνης του κινητού του, παίρνοντας θέση δημόσιου διαλόγου, ειδικά απέναντί μας. Άραγε, η δυναμική πορεία μας στην κοινωνία, η αγάπη του κόσμου και το ευρύ πλάτεμα της παράταξής μας αρχίζουν εκκωφαντικά να σπάζουν τα παράθυρα του Δημαρχιακού γραφείου;» σημειώνει η κ. Ταπραντζή-Κοίλια και συνεχίζει:
«Έτσι, λοιπόν, στα έντονα ερωτήματα που του απευθύναμε από καιρό, άρχισε να ομιλεί. Μας είπε, λοιπόν, ότι το φυλλάδιο που συνεχίζει να φτάνει στους συνδημότες μας το πλήρωσε από την τσέπη του, αποδεικνύοντας έτσι τον προεκλογικό του χαρακτήρα, και βεβαίως ότι, αφού οι προηγούμενοι έκαναν το ίδιο, ακολούθησε κι εκείνος. Ακόμη, μας εξήγησε με σαφήνεια ότι τα ζητήματα κοινωνικής ευαισθησίας, όπως η “υπόθεση καπάκια”, ακόμη κι όταν έχουν να κάνουν με παιδικές ψυχές, πρέπει να τα βάζουμε στην ζυγαριά της σημαντικότητας, προσδίδοντάς τους χαμηλό βάρος στο γενικό του έργο. Κι επειδή από μόνο του το επιχείρημα αυτό δεν φτάνει για να πείσει, επιστράτευσε, σαν άλλος σκηνοθέτης Σερλοκ Χολμς, και ένα καλοδουλεμένο παρασκήνιο με απίστευτο σενάριο και κάμερες, που δεν καταλάβαμε αν δούλευαν ή όχι, για να ανακαλύψουμε τον ένοχο. Και βέβαια, όταν δεν έχουμε ούτε σοβαρά επιχειρήματα αλλά ούτε αποδείξεις για τα δακρύβρεχτα σενάριά μας, ρίχνουμε λάσπη στον ανεμιστήρα, προτρέποντάς μας να βρούμε την λύση του μυστηρίου του ενόχου σερφάροντας στις αναρτήσεις και το διαδίκτυο.
Αλλά δεν έμεινε μόνο εκεί και μας στοχοποίησε με ονοματεπώνυμο πια, γυρίζοντας την αλήθεια ανάποδα, στο σημαντικό θέμα της “εξόρυξης των υδρογονανθράκων”. Στοχευμένα, ως επί τούτου δεν αναφέρει την στάση μας σε δύο σημαντικά θέματα για τον δήμο μας, που συνδέονται μεταξύ τους σ’αυτή την τακτική.
Κατ’ αρχήν στο θέμα του “Ξενία” παραβρέθηκα με την θεσμική μου ιδιότητα σαν αντιπρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου, αλλά ο πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου δεν μου έδωσε τον λόγο, που τελικά του επιβλήθηκε από δημοτικούς συμβούλους και ακούστηκε τότε η γνώμη μου. Φαίνεται, λοιπόν, πως αυτά που είπα τότε, δεν τους άρεσαν και φρόντισαν να αποφύγουν ξανά το “αγκάθι” μου στην συζήτηση για τις εξορύξεις. Απλά υπενθυμίζω, πως παραμένω ακόμη εκλεγμένη αντιπρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου αλλά δυστυχώς για ‘κείνους έχω ανακοινώσει υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αρταίων. Για να μάθετε, λοιπόν, την θέση μας για το ευαίσθητο αυτό θέμα, κοντολογίς ακούστε αυτό:
Ο Δήμος μας θα πρέπει να είναι εργαλείο έκφρασης της βούλησης των δημοτών μας. Είναι πάγια η θέση των προοδευτικών ανθρώπων ότι η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο ανάπτυξης και πολιτισμού. Αν όμως στο επίκεντρο δεν βρεθεί ο άνθρωπος σε ομόκεντρο κύκλο και ισορροπία με την φύση, αυτό θα καταλήξει να είναι μια προσοδοφόρα επιχείρηση συμφερόντων, αφήνοντας στους κατοίκους το βάρος των επιπτώσεων.
Στις δομικές μας κοινωνίες, όπου δεν μπορεί μια πραγματικά λαϊκή διαχείριση “να αναπτύξει ελέγχοντας”, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να κρυφτεί, ούτε πίσω από όψιμους ψευτοεπαναστατικούς μηδενισμούς, ούτε βέβαια, με πρόσχημα την όποια ανάπτυξη, πίσω από το κέρδος συμφερόντων.
Αυτό που είναι άμεσα εφικτό, είναι να υπάρχει σαφής και πλήρης περιβαλλοντολογική μελέτη από αδέκαστο επιστημονικό φορέα, κι από την άλλη ισχυρή ασφαλιστική δικλείδα απόφασης και ελέγχου με διαδικασίες που εμπλέκονται άμεσα οι τοπικές κοινωνίες, που όμως θα είναι και πληροφορημένες αλλά και εκφρασμένες με δημοκρατικές πλατιές διαδικασίες.
Με βάση, λοιπόν, όλα αυτά, να πούμε πως η συμμετοχή του Μετσοβείου Πολυτεχνείου, υπό την επιστημονική επιστασία σαν περιβαλλοντολογική μελέτη του συντοπίτη μας καθηγητή Δημήτρη Καλιαμπάκου, , αποτελεί σημαντικό παράγοντα αυτοδιοικητικής προσέγγισης στο ζήτημα… αυτό, πέρα από την επιστημονική αρτιότητα του εγχειρήματος, την εκφρασμένη θέση για το περιβάλλον, τον διαχωρισμό μεταξύ ερευνών και εκμετάλλευσης, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η απαραίτητη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, για πρώτη φορά, εντάσσεται σαν προϋπόθεση στην ίδια την περιβαλλοντική μελέτη.
Ιδού, λοιπόν “πεδίο δόξης λαμπρόν”… να ακουστούν δηλαδή όλες οι απόψεις, να υπάρχει ισχυρή επιστημονική τεκμηρίωση των θέσεων, και όλοι μας στα βάθρα της Δημοκρατίας!
Μπορεί για την σημερινή Δημοτική αρχή κάποιες λέξεις να είναι απαγορευμένες, όμως και σήμερα, και πολύ περισσότερο με τον “Κλεισθένη” αύριο, τα Δημοτικά συμβούλια, οι τοπικές συνελεύσεις και τα δημοψηφίσματα να γίνουν εργαλεία, όχι μόνον λαϊκής έκφρασης αλλά και απόφασης. Αυτό επιβάλλει η ιδιαιτερότητα της Ηπείρου σαν περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους, που πρέπει να διαφυλαχτεί και να αποτελέσει εργαλείο ήπιας ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης (όπως χαρακτηριστικά αναφέρω και στην πρώτη δήλωση της υποψηφιότητάς μου μήνες πριν).
Κι επειδή κε Δήμαρχε, παρά την “ανεξαρτησία” σας, ωχριά κι αυτός ακόμη ο εκπρόσωπος τύπου συγκεκριμένου πολιτικού αρχηγού, παίρνοντας πολεμικές θέσεις για ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής (όπως συμφωνία Πρεσπών, συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και άλλα πολλά, ιδιαίτερα σε πρόσφατη συνέντευξή σας στο itv), να μας μιλήσετε για τα συμφέροντα που χρόνια τώρα εξυπηρετούν σ’ αυτή την χώρα, όλοι αυτοί, που “ανεξάρτητα” μεν αλλά σαφώς με αγωνία υπερασπίζεστε πολιτικά στην πρώτη ευκαιρία. Θέλουμε δε να σας επιστήσουμε την προσοχή, παρά τις σεναριογραφικές σας ιδιότητες, πως “στο σπίτι του κρεμασμένου δεν ρωτάμε για σκοινί”.
Και η δική μου μακρά αυτοδιοικητική πορεία αλλά και το ψηφοδέλτιο του οποίου έχω την τιμή να ηγούμαι, απλά μειδιούν στις πολιτικές ασυνάρτητες αναλογίες περί νομαρχιακών επιτροπών, και αποδεικνύουν με σαφήνεια την προσπάθειά μας: πλατιά, ενωτικά, δυναμικά με το όραμά μας για τον Δήμο!
Ακόμη, επειδή επιμένετε να κάνετε προτροπές για πολιτικό πολιτισμό, να θυμίσουμε στους συνδημότες μας, ότι και εδώ έχει αξία το παραπάνω λαϊκό ρητό, γιατί και το “σκοινί” (ηλεκτρονικός τύπος), και το “σπίτι” που χρησιμοποιείτε για στρατηγείο του προεκλογικού σας αγώνα (Δημαρχείο)… δεν είναι δικά σας αλλά του Αρτινού λαού!
Εγκαταλείψτε το σαν προεκλογικό χώρο και σεβαστείτε!».