Η χρήση των νέων τεχνολογιών , για την κοινωνία και την δημοκρατία .
Γράφει : ο Νίκος Σόκολος
H τεχνητή νοημοσύνη , συνιστά μια από τις μεγαλύτερης τάσεις των τελευταίων ετών , και μέσα από αυτές τις ροπές , επιτυγχάνεται η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική προσέγγιση , όσον αφορά την υλοποίηση διαφόρων υπολογιστικών συστημάτων , που επικεντρώνονται πιο πολύ στην πολιτική της επένδυσης , και στους στόχους της ενίσχυσης της έρευνας και της βιομηχανικής ικανότητας , προκειμένου να αξιοποιήσουν την εκθετική υπολογιστική δύναμη , των ψηφιακών τεχνολογιών , και τις περισσότερες ψηφιακές εφαρμογές .
Χωρίς βέβαια να τονίζονται τα αρνητικά στοιχεία της τεχνητής νοημοσύνης , αλλά και ένας κώδικας ηθικής δεοντολογίας , ο οποίος θα μπορούσε να στοχεύει στην διασφάλιση μιας κοινωνικά , ηθικής , διαφανούς , και λελογισμένης χρήσης των τεχνολογιών της τεχνητής νοημοσύνης , και ακόμα περισσότερο την απώλεια της ιδιωτικότητας , και του ελέγχου του ανθρώπου , από τα αυτοματοποιημένα συστήματα και τα ρομπότ .
Ίσως ως απάντηση θα έπρεπε για μια άλλη φορά η βιοηθική να δώσει λύσεις , ανάμεσα στα διλήμματα και στις σοβαρές προκλήσεις μιας εποχής , που πρέπει μέσα από την συνείδηση και από την ηθική και της βιοηθικής των Θρησκειών και ιδιαίτερα του Ορθόδοξου Χριστιανισμού , να θέσει ερωτήματα που σχετίζονται με το ότι η ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη είναι ικανή να εμφανίζει στοιχεία ανθρώπινης νοημοσύνης, και κοινής λογικής , και μπορεί να θέσει τους δικούς της στόχους .
Επίσης η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης, ως δημιούργημα του ανθρώπου μιμείται την ανθρώπινη νοημοσύνη , γεγονός ότι η κυριαρχία και η αυξανόμενη δύναμη τους , να μπορεί να δημιουργήσει ανισορροπίες , ανάμεσα στην ανθρώπινη ζωή και στην τεχνητή νοημοσύνη .
Ανάμεσα στην λογική των ρομπότ και της ανθρώπινης λογικής , ανάμεσα στον ρόλο των μηχανών και στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους . Ανάμεσα στις απειλές της ψηφιακής πραγματικότητας και στις απειράριθμες δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης . Ανάμεσα στην καθημερινή επαφή της δουλειάς και της δικής τους παρουσίας στον ίδιο χώρο .
Στο μεταίχμιο του ανθρώπινου κόσμου και της επικράτησης της τεχνητής νοημοσύνης , η ανθρώπινη δημιουργικότητα και η πνευματικότητα , παίζει τον κυρίαρχο ρόλο ανάμεσα στις γνωστικές λειτουργίες των ανθρώπων και των πολύπλοκων συστημάτων , που μπλοκάρουν μπροστά στην διαχείριση του λάθους και των επιλογών εκείνων , που ξεπερνούν την ηθική σκέψη , τους στοχασμούς και τους προβληματισμούς , ότι τίποτα δεν ανήκουν στον άνθρωπο .
Η Ελλάδα μεταξύ των επτά χωρών που επιλέχθηκαν για την δημιουργία των πρώτων εργοστασίων τεχνητής νοημοσύνης , μας φέρνει πιο κοντά σε μια άλλη εθνική αποτυχία , για τους λόγους που παρουσιάσαμε πιο πάνω .
Για όλα εκείνα που διακατεχόμαστε από φόβο και επιφύλαξη , για ένα άγνωστο μέλλον που δεν προασπίζεται η ασφάλεια των ανθρώπινων δικαιωμάτων , η δημοκρατία , το περιβάλλον , και προπάντων οι κίνδυνοι, και η αξιοπιστία των συστημάτων της τεχνητής νοημοσύνης .
Μπροστά σε όλα αυτά μήπως θα έπρεπε να τα σκεφτούμε καλύτερα ;