Θάλαττα, θάλαττα…

* Όταν οι δρόμοι που οδηγούν σε παραγωγικές μονάδες γίνονται αδιάβατοι, λόγω μια υπερβολικής έστω βροχής, αλλά κανένας από τους συνήθεις «επιτόπου» δεν πάει, όχι για να τραβήξει καμιά σέλφι, αλλά για να πάρει «μάτι» πως είναι να «κολυμπάει» ο αγρότης για να φτάσει στο χωράφι του, αυτό δεν λέγεται αδιαφορία, αλλά «κακές καιρικές συνθήκες»…

* Όταν χιονίζει ίσα-ίσα, που να ασπρίσουν οι δρόμοι στα ημιορεινά και τα ορεινά, πλακώνουν όλα τα μηχανήματα δήμων και περιφέρειας, με τσούρμο παράγοντες και δόστου οι φωτογραφίες και δόστου οι «σκληρές προσπάθειες», και δόστου σέλφι με τα μηχανήματα, τότε αυτό λέγεται «στοργή» και «ενδιαφέρον»…

* Εξ ου και οι «καμπίσιοι» είναι ειδικής «βολής και οπλίσεως» χαρακτήρες… ντουφεκάνε, άπαξ στη τετραετία, αλλά αν σε πετύχουν, μετά βλέπεις τις (πολιτικές) βρούβες ανάποδα…

Ραχοκοκαλιά…

* Ασφαλώς, πατριώτη, υπάρχει μια μεγάλη υποκρισία στο σύνολο σχεδόν του πολιτικού συστήματος όλων των βαθμίδων… από τον δημοτικό σύμβουλο, μέχρι τον υπουργό, όταν βρίσκονται κοντά σε μικρόφωνο, όλοι υμνούν τον μικρομεσαίο και τον αγρότη… αυτοί είναι «η ραχοκοκαλιά» της Ελληνικής οικονομίας, λένε…

* Ποια ραχοκοκαλιά; Λόγια, λόγια, λόγια… χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς κατεύθυνση, χωρίς στήριξη, οι μεν μικρομεσαίοι τείνουν αν γίνουν δείγμα για το πώς ήταν παλιά το εμπόριο, ενώ και οι αγρότες, ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους, ανάμεσα στη βαριά φορολογία, την έλλειψη οικονομικής στήριξης…

* Πολλοί, δεν διστάζουν να ομολογήσουν, πως αν δεν υπήρχαν τα ευρωπαϊκά προγράμματα ούτε οι μισοί από τους Ηπειρώτες αγρότες και ειδικά του κλάδου της κτηνοτροφίας, δεν θα έμεναν στο επάγγελμα… φευ, πατριώτη, όσο και να υμνείται ο «τσοπανάκος», η αιγοπροβατοτροφία είναι ένας κλάδος που επί μνημονίου, δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις…

* Τα αίτια πολλά… δεν είναι μόνο οι εισαγωγές γάλακτος… είναι οι τιμές στο γάλα των Ελλήνων κτηνοτρόφων, που τους σπρώχνουν στην έξοδο και μάλιστα ατάκτως… μάλιστα μετά από δημοσίευμα της εφημερίδας AGRENDA σχετικά με διαθέσεις που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενόψει της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής 2020-2027, οι συζητήσεις έχουν πάρει άλλη τροπή…

* Υπάρχουν αυτοί που είναι εναντίον της εθελουσίας (;) εξόδου απ’ το επάγγελμα και που στην πλειοψηφία τους είναι πολιτικοί, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, που καμιά συνάφεια δεν έχουν με την σκληρή καθημερινότητα του κτηνοτρόφου… αυτοί, βγάζουν ανακοινώσεις και ψηφίσματα, «ενάντια» στην «εξαφάνιση» του τσοπανάκου!

* Ας πούμε, για το θέμα αυτό εξέδωσε ψήφισμα το Δημοτικό Συμβούλιο Ηγουμενίτσας, στο οποίο τονίζεται πώς «δεν μπορούμε να προσπεράσουμε αυτές τις φήμες ακόμη και αν αυτές διαψεύδονται. Φοβόμαστε δε ότι η αιγοπροβατοτροφία θα έχει την τύχη και άλλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, όπως π.χ. είναι η καπνοκαλλιέργεια. Δεν αποκλείεται όλα αυτά να είναι ένα τεστ για να εκτιμηθεί το εύρος και η δυναμική των αντιδράσεων από την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου, που σκοπό έχει την εξαφάνιση της παραδοσιακής αυτής δραστηριότητας».

* Ο Δήμος, ζητά να απορριφθεί κάθε τέτοια προοπτική και μπλαμπλαμπλα… μπλαμπλαμπλα…

Τσοπανάκος…

* Υπάρχουν όμως και οι άλλοι… υπάρχουν εκείνοι που ακούν να δίνονται «αγώνες» γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς!!! Υπάρχουν αυτοί που ξυπνάνε χαράματα, με κρύο, βροχή, ζέστη, να πάνε στη στάνη, στο μαντρί, να ταΐσουν, να αρμέξουν, να ξεγεννήσουν (τα αρνάκια, δεν τα φέρνει πελαργός…), κι όταν κάνουν λογαριασμό, βλέπουν τον ιδρώτα τους να πηγαίνει στις τσέπες άλλων…

* Όπως ο φίλος μου ο Μητσάρας, που έχει καμιά εβδομηνταριά προβατάκια, σε χωριό προς Φιλιππιάδα μεριά… με βρήκε προχθές, μεσημέρι, στα τσίπουρα… «δεν μου λές», μου είπε συνωμοτικά, «αλήθεια είναι πως μπορεί να δώσουν 300 ευρώ το πρόβατο για να τα σφάξω;»!

* Έτσι ακούγεται, του είπα, γιατί; «Τι γιατί; αν το κάνουν, όπως με τα καπνά, να δώσουν αυτό το επίδομα για μερικά χρόνια, σώθηκα», μου είπε. «Το ξέρεις, αυτοί που είχαν τα καπνά στη Καμπή, ακόμα παίρνουν λεφτά»…

* Δεν το γνωρίζω πως ήταν το θέμα των αποζημιώσεων με τους καπνοπαραγωγούς… όμως ο Μήτσος, έκανε τον εξής λογαριασμό: 70 επί 300, κάνουν 21 χιλιάδες ευρώ. Αν αυτό το ποσό το δώσουν για 5 χρόνια, τότε ο Μητσάρας, θα πάρει 5 επί 21 χιλιάρικα, μια κατοστάρα χιλιάδες ευρώ!!! «Σώθηκα, μου λέει, θα σε κερνάω όσα τσίπουρα αντέχεις»…

* Φευ… όπως έφτασαν τα πράγματα για τους μικρομεσαίους τσοπανάκους, ούτε με χίλια ψηφίσματα δεν θα πείθονται να κάτσουν στο μαντρί…

Ζμπρωξίματα…

* Θα γίνει χαμός… από τούδε και στο εξής, μέχρι τις εκλογές, θα μυρίζει μπαρούτι, στη βουλή… άκου τώρα, πατριώτη… Έντονο λεκτικό επεισόδιο που εξελίχθηκε και σε σωματική επαφή, είχαν σύμφωνα με πληροφορίες ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Γρηγόρης Ψαριανός. Το επεισόδιο συνέβη αμέσως μετά την αποχώρηση του κ. Θεοδωράκη από το βήμα, όπου είχε προειδοποιήσει ότι θα αποκαλύψει με στοιχεία την ερχόμενη εβδομάδα «ποιος σκότωσε την ΚΟ του Ποταμιού».

* Ο κ. Θεοδωράκης κατευθύνθηκε στο περιστύλιο όπου συναντήθηκε με τον Γρηγόρη Ψαριανό. Εκεί υπήρξε έντονο λεκτικό επεισόδιο ανάμεσά τους. «Ντροπή σου, ντροπή σου» φώναζε ο Γρ. Ψαριανός. «Τον δρόμο μου και τον δρόμο σου» του απάντησε ο Στ. Θεοδωράκης. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ο κ. Ψαριανός έσπρωξε τον Στ. Θεοδωράκη.

* Άγνωστο είναι τι πυροδότησε το επεισόδιο, ωστόσο οι συνειρμοί οδηγούν στα όσα είπε ξεκινώντας λίγο νωρίτερα την ομιλία του ως ανεξάρτητος βουλευτής (για πρώτη φορά) ο κ. Θεοδωράκης.

* «Θα ξεκινήσω με ένα ερώτημα: Ποιος σκότωσε την ΚΟ του Ποταμιού» είπε και πρόσθεσε: «Στις κοινοβουλευτικές συνθήκες που ζούμε θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω σήμερα. Θα απαντήσω όμως την επόμενη εβδομάδα με στοιχεία. Γιατί οι 222 χιλιάδες ψηφοφόροι του Ποταμιού απαιτούν να μάθουν ποιος σκότωσε την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα» είπε χαρακτηριστικά ο Στ. Θεοδωράκης.

* Πέστα, όλα, Σταύρο… πες τα να μάθουμε κι εμείς…

Αμερικανάκια…

* Ωραίες στιγμές στη βουλή, τη Πέμπτη το βράδυ… συζήτηση για τα Σκόπια… χαμός, επιχειρημάτων… ο καθένας, αυτά που είχε γραμμένα…

* Φ. Γεννηματά στη βουλή: Επιστρέψαμε στην εποχή των yes man… πράγματι, τέτοια εποχή το 1996, έλεγε ο Σημίτης «ευχαριστώ τους Αμερικάνους»!!! Τον Φεβρουάριο του 1996 στις 1/2/1996, το βράδυ λίγες ώρες μετά την κρίση και την γκριζοποίηση των Ιμίων, ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης απευθύνεται στην Βουλή και φτάνει στο σημείο να ευχαριστήσει τους Αμερικάνους για την βοήθεια που μας προσέφεραν!

Την εξέλιξη της διαδρομής του Σημίτη, τη ξέρουμε… κέρδισε δύο φορές σε εκλογές τη ΝουΔου, που τον έλεγε «αμερικανάκι», «διαπλεκόμενο» και τα λοιπά… άντε να δούμε τι θα κάνει ο Τσίπρας, στις εκλογές του Μάη, μετά από τόσα που άκουσε…

Πανό…

* Πάντως για πολλούς βουλευτές, μάλλον ήταν η τελευταία μεγάλη συνεδρίαση, εξ ού και σχεδόν όλοι που ζήτησαν να μιλήσουν, τους έγινε το χατίρι… εκεί τους έβλεπες και ήταν σα να άκουγες εκείνο το «άβε σίζαρ…», των μονομάχων… κάποιοι, από όλες τις πτέρυγες, προσπαθούσαν να είναι όσο ακραίοι μπορούσαν, μπας και τραβήξουν τη προσοχή των φωτογράφων…

* Ας πούμε, πανό διαμαρτυρίας σήκωσε όταν άκουσε το όνομά του κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Γιάννης Σαρρίδης.

* Ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων ύψωσε πανό, θέλοντας να υπογραμμίσει το «όχι» του στην ψηφοφορία. Στο πανό έγραφε «Δεν φταίει η Δημοκρατία». Άμεση ήταν η αντίδραση του προέδρου της Βουλής, ο οποίος τον κάλεσε να κατεβάσει το πανό. Όμως το «κλικ» τον απαθανάτισε…

* Άβε Σαρρίδη… αν ξαναδείς «κουτσομύτα» γράψε μας…

Ν.Α.Σ.