ΘΑ ΚΕΡΔΗΘΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ;

Γράφει :

ο Πάρις Κονιτσιώτης

Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα τις τελευταίες μέρες αισθάνθηκα μια ανησυχία από αυτά που εκπέμπουν τα Μέσα και ξύπνησαν διάφορες ανασφάλειες, που ήταν από καιρό εν υπνώσει. Και το απέδωσα σε δύο λόγους.
Ο ένας ήταν όχι τόσο – η αναμενόμενη – εκλογή Τραμπ, όσο η επιλογή των συνεργατών του, όπως ο Έλον Μάσκ που μιλάει για επανάσταση, ο Πίτ Χέγκσεθ τηλεοπτικός παρουσιαστής που ορίστηκε Υπουργός Άμυνας και ένας Κέννεντυ, «σκληρός αντιεμβολιαστής και συνωμοσιολόγος » Υπουργός Υγείας, για το απροσδιόριστο και αχαρτογράφητο των ενεργειών τους.

Ο άλλος δεν ήταν τόσο – η αναμενόμενη – διάλυση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσο ότι αυτοί οι άνθρωποι κυβερνήσανε (;) τη χώρα για πέντε – χαμένα – χρόνια και από αυτά που κατάφεραν «…με επίπονες διαπραγματεύσεις » και μας φόρτωσαν.
Και το ΠΑΣΟΚ;

Χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του οσονούπω γίνεται Αξιωματική Αντιπολίτευση. Την ώρα που οι άλλοι «σκοτώνονται μεταξύ τους » χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια γίνεται – και δημοσκοπικά – το αντίπαλο δέος της Κυβέρνησης.
Κι εδώ μπαίνει το στοίχημα, θα τα καταφέρει;

Η αύξηση του κόστους ζωής με επιβράδυνση της οικονομίας έχει κουράσει τον κόσμο, που έχει χορτάσει από υποσχέσεις, την ώρα που οι συνταξιούχοι μένουν «πανί με πανί » ως τις 15 του μήνα.
Εντιμότητα, διαφάνεια και αξιοπιστία ψάχνει ο πολίτης απεγνωσμένα με το «φανάρι του Διογένη » να ανακαλύψει σε όσα καθημερινά τον ταλαιπωρούν και καταλήγει αφοριστικά στο μοτο «μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό ».

Το πεντακάθαρο στοίχημα με τον λαό περιλαμβάνει:
– Σεβασμό στον πολίτη
– Σεβασμό στον ιδρώτα του μεροκαματιάρη που πληρώνει με τους φόρους του, τους μισθούς τους
– Σεβασμό στη διαχείριση των εσόδων («και του τελευταίου ευρώ»)
– Αξιοποίηση ικανών στελεχών κι όχι φίλων και παρατρεχάμενων
– Αξιοποίηση των ιδεών που προκύπτουν από το brain storming (τον καταιγισμό ιδεών) από τα ικανά στελέχη
– Ανοιχτό κόμμα κι όχι περίκλειστες προσωπικές ομάδες
– Ναι στα αυτονόητα της καθημερινότητας του πολίτη
– Όχι μηδενιστική προσέγγιση υγιών νομοθετημάτων
– Ανεξάρτητη δικαιοσύνη, με γρηγοράδα και διαφάνεια στις αποφάσεις της

Δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα, όλοι τα ξέρουν αυτά, γιατί δεν τα κάνουν, γιατί δεν τα επιδιώκουν τουλάχιστον;
Δεν υπάρχει η λεγόμενη πολιτική βούληση θα απαντήσει κάποιος .Γιατί, ποιος αλήθεια την υπαγορεύει αυτή την άρνηση;

Ο λαός έπαψε να ψάχνει για σωτήρες, μια καλή νοικοκυρεμένη διαχείριση θέλει και τη δίκαιη μοιρασιά του όποιου εθνικού πλούτου.
«Λένε πάντα ότι ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να τα αλλάξεις όλα μόνος σου » διατύπωσε ο εκκεντρικός Αμερικανός ζωγράφος και καλλιτέχνης Αντι Γουόρχολ και θεωρώ ότι συμφωνούμε απόλυτα.

Η κ. Αννα Διαμαντοπούλου έδωσε ένα μικρό δείγμα ότι κάτι αλλάζει στο ΠΑΣΟΚ: « Δεν μπορείς να είσαι κυβέρνηση και να πιστεύεις ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι γενικώς να συμφωνεί μαζί σου και ότι είδηση είναι κάθε φορά που σου λέει «όχι». Η είδηση είναι όταν η αντιπολίτευση θα πει «ναι»».

Είναι αδιανόητο να είσαι ηγέτης και να μην έχεις όραμα, όπως είναι αδιανόητο να διαχειρίζεσαι εισροές δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάπτυξης και Ανθεκτικότητας και να μας κατατάσσουν τρίτους από το τέλος στο θέμα των μισθών μεταξύ των 38 χωρών του ΟΟΣΑ μαζί με την Κολομβία και το Μεξικό.

« Εταιρίες ζόμπι κρατούν εκτός διαγωνισμών υγιείς κατασκευαστικές, παιχνίδια με τα πτυχία » διαβάζω σε διαδικτυακή Αθηναϊκή εφημερίδα.

« Η Ελλάδα η χώρα των παράλληλων μονολόγων » έγραψε εδώ και 70 χρόνια ο Γιώργος Σεφέρης και παραμένει επίκαιρος.

Και δύο λόγια για την κλιματική αλλαγή μιας κι έγινε πρόσφατα στο Αζερμπαϊτζάν η 29η σύνοδος – παρακαλώ – για το κλίμα, χωρίς να προκύπτουν ουσιαστικά βήματα για τον περιορισμό του βιασμού της φύσης.
Απεικόνιση της κατάστασης για την κλιματική αλλαγή που εκδικείται, είναι ο πίνακας « η κραυγή » του Νορβηγού ζωγράφου Μούνκ ή « ο λυγμός της φύσης » όπως ήταν ο αρχικός τίτλος του το 1892 κι ήταν προφητικός για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Για την ιστορία ο Μούνκ πέθανε το 1944 και για το θάνατό του είπε: «Από το σάπιο σώμα μου θα ανθίσουν λουλούδια και θα είμαι μέσα τους κι αυτή είναι η αιωνιότητα ».
Ωραίες είναι οι σύνοδοι αλλά να προκύπτει και αποτέλεσμα.

Ο καιρός περνάει, μόνο οι φωτογραφίες θυμίζουν τη διαδρομή, και δεν αφήνει κανέναν πίσω του.
Για την ώρα προκύπτουν δύο μεγάλα στοιχήματα, για την ανθρωπότητα η τιθάσευση της κλιματικής αλλαγής και για το ΠΑΣΟΚ η κατάληψη της εξουσίας.
Θα κερδηθούν;
Ποντάρετε με το φίλο σας …

Άρτα 16/11/24