Και μετά, ήρθε το Κουκάκι και όσοι ξεγύμνωναν… ξεγυμνώθηκαν!
Γράφει ο Γρηγόρης Τατσιόπουλος
– Η οικογένεια Ινδαρέ δεν ανήκει στο “και τι δουλειά είχαν εκεί;”, στο σπίτι τους ήταν!
– Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι ακόμη και για το “Νόμος και Τάξη” υπήρξε εξαπάτηση, η πραγματικότητα είναι “Βία και Καταστολή” και ο επόμενος μπορεί να είναι ο κάθε νοικοκύρης
Η αστυνομική επιχείρηση στο Κουκάκι ανέδειξε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ότι, ακόμη και για το “Νόμος και Τάξη”, υπήρξε εξαπάτηση του ελληνικού λαού.
Στην πραγματικότητα, το Δόγμα που υπηρετεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι το “Βία και Καταστολή”. Κι αυτό, διότι, μόνο με τη βία και την καταστολή πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία και να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις των κοινωνικών ομάδων, που όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι εξαπατήθηκαν από τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας.
Έτσι πιστεύουν, διότι δεν έχουν ιστορική μνήμη. Εάν είχαν, τότε θα αντιλαμβάνονταν ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί μεν να κρατηθούν βραχυπρόθεσμα, αλλά μετά η κατάρρευση έρχεται με μαθηματική βεβαιότητα και κατακλυσμιαίο τρόπο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη (ξέρω, ακούγεται ως κοροϊδία), Μανώλη Χρυσοχοΐδη, από νωρίς έδωσαν το επιχειρησιακό σύνθημα “το Κράτος είστε εσείς”. Οι πλέον ακραίοι (μην ξεχνάμε ότι στο εκλογικό τμήμα των ΜΑΤ η Χρυσή Αυγή είχε πάρει 24%) έπιασαν αμέσως το μήνυμα, που το έδιναν και οι συνδικαλιστές τους από τηλεοράσεως: “Μας λύθηκαν τα χέρια!”.
Και ξεκίνησαν, με κυβερνητική εντολή, το πογκρόμ, που αρχικά στράφηκε κατά της νεολαίας. Με εισβολές ενόπλων σε κινηματογράφους για το “Τζόκερ”, με καταδρομικές επιθέσεις σε club και τους θαμώνες γονατισμένους επί δίωρο με τα χέρια στο κεφάλι, με το ξεγύμνωμα και το χυδαίο “έτσι γ… οι φαιοί” σε νέο που απλά πήγαινε στη δουλειά του, με το ξεγύμνωμα και το δημόσιο εξευτελισμό προσαχθέντων, με την απαίτηση να βγάλει το παντελόνι η 22χρονη φοιτήτρια, καταμεσής της Πατησίων. Επειδή μπορούσαν να το κάνουν.
Το ήξεραν ότι μπορούσαν, ότι είχαν το ελεύθερο. Κι αυτό διότι, παρά τα αποκαλυπτικά videos και τις φωτογραφίες, ουδεμία συνέπεια είχαν. Η κυβέρνηση τους κάλυπτε.
Οφείλω, όμως, να ομολογήσω ότι τους κάλυπτε και μια πολύ μεγάλη μερίδα κόσμου. Είτε εκ πεποιθήσεως είτε επειδή τα ΜΜΕ-πλυντήριο έδειχναν τα μπουκάλια μπύρα μετά από πάρτΥ και τα παρουσίαζαν ως “οπλοστάσιο”, πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν “και τι δουλειά είχε να βρίσκεται εκεί;” για το κάθε θύμα κακοποίησης. Εξαφανισμένες οι δηλώσεις νομικών ότι έτσι καταλύεται η έννομη τάξη και το Σύνταγμα, πνιγμένες οι ανακοινώσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για παραβίαση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κι έτσι, πρώτος στις δημοσκοπήσεις ικανοποίησης για το έργο του, από όλους τους υπουργούς, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης. Και να του κλείνουν το μάτι τα φιλοκυβερνητικά μέσα, όπως το γνωστό Liberal, που, σε συνέντευξη που πήρε από την προκάτοχό του, Όλγα Γεροβασίλη, τη ρωτούσαν “Ο Κ. Χρυσοχοΐδης που βρίσκεται στη θέση σας, είναι ο πιο λαοφιλής υπουργός της κυβέρνησης. Τι δεν κάνατε καλά;”. Κανένας δεν θέλησε να δώσει σημασία στην απάντησή της “Η λαοφιλία είναι κάτι το οποίο μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα χρήσιμο για τον ίδιο τον πολιτικό, αλλά όχι απαραίτητα χρήσιμο για την πολιτική και τη δημοκρατία.”.
Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης, κ. Χρυσοχοϊδης, η κυβέρνηση της Ν.Δ. ήταν βέβαιοι ότι έχουν εξασφαλισμένη την ανοχή, όλων όσοι δεν συνειδητοποιούσαν ότι γίνονται συνένοχοι σε εκτροπή της Δημοκρατίας και ότι, με αυτό τον τρόπο, μπορεί τώρα να υφίστανται τις συνέπειες οι “άλλοι”, αλλά εύκολα θα μπορούσαν να γίνουν και οι “ίδιοι” τα θύματα αυτής της όχι απλά αντιλαϊκής, αλλά ξεκάθαρα αντιδημοκρατικής εξουσίας.
Για τα μάτια του κόσμου, βέβαια, στα τέλη Νοεμβρίου, ο Χρυσοχοϊδης συνέστησε μία επιτροπή παρακολούθησης περιστατικών βίας και όρισε επικεφαλής της τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλεβιζάτο. Που και αυτός, όμως, δεν άντεξε την παραβίαση κάθε Συνταγματικού Δικαίου και με επιστολή του στον υπουργό δήλωσε ότι “δεν θα αποτελέσει το άλλοθι για τέτοιου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές”.
Και να, που ήρθε το Κουκάκι και όσοι ξεγύμνωναν, ξεγυμνώθηκαν…
Ο Γάλλος συγγραφέας Henri Jeanson είχε πει το περίφημο “Δημοκρατία είναι όταν χτυπάει κάποιος την πόρτα σου στις 6 το πρωί και είναι ο γαλατάς”. Όμως, στη οδό Ματρόζου, στο Κουκάκι, στη μονοκατοικία όπου έμενε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές, η αρχιτεκτόνισσα γυναίκα του, ο 26χρονος γιος του, ασκούμενος δικηγόρος σε γνωστό δικηγορικό γραφείο των Αθηνών και ο άλλος γιος του, 23χρονος φοιτητής της Αρχιτεκτονικής, δεν ήταν ο γαλατάς αυτός που τους χτύπησε την πόρτα στις 6 τα χαράματα. Ούτε η Δημοκρατία ήταν…
Τα ΕΚΑΜ του κ. Χρυσοχοΐδη ήταν, που εισέβαλαν στο σπίτι τους, χωρίς την παρουσία εισαγγελέα, χωρίς καν εισαγγελικό ένταλμα. Παραβιάζοντας κατάφωρα, εξόφθαλμα, αναντίρρητα το συνταγματικά κατοχυρωμένο οικιακό άσυλο. Σαν τους κλέφτες…
Και, στο πρόσωπο του Δημήτρη Ιδαρνές, ενός βραβευμένου σκηνοθέτη, ενός ανθρώπου δεξιών φρονημάτων, που έκανε συχνές καταγγελίες στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του, επειδή οι καταληψίες του σπιτιού, που ήταν μεσοτοιχία με το δικό του, έγραφαν συνθήματα στον τοίχο του, ενός ανθρώπου “νοικοκύρη”, πολλοί άλλοι “νοικοκυραίοι” είδαν τον εαυτό τους.
Ήταν εκείνη τη στιγμή, που τον είδαν και τον άκουσαν στα video που τραβούσαν οι γείτονες, έναν νοικοκύρη στο σπίτι του δεμένο πισθάγκωνα, με σπασμένα γυαλιά και πεταμένο το ένα ακουστικό βαρηκοΐας, κακοποιημένο κι αυτόν και τα παιδιά του, να φωνάζει στους ΕΚΑΜίτες του Χρυσοχοΐδη “Είστε χειρότεροι από τους αναρχικούς που καίνε τα μαγαζιά”, ήταν εκείνη ακριβώς η στιγμή που κάθε νοικοκύρης συνειδητοποίησε ότι το “Νόμος και Τάξη” είναι στην πραγματικότητα “Βία και Καταστολή” και ότι ο επόμενος μπορεί να είναι ο ίδιος και τα παιδιά του…
Που άκουσαν την κραυγή της γυναίκας του «Δεν είμαστε καλά. Έχετε τρελαθεί τελείως; Ντροπή…» και την απάντηση του “φύλακα της Τάξεως” «Φύγε γιατί θα σε πετάξουμε από τη σκάλα», ότι η “ασφάλεια’ που τους έταζαν ήταν στην πραγματικότητα μια γενικευμένη ανασφάλεια, ένα Δόγμα υπακοής και υποταγής.
Ήταν η ανολοκλήρωτη φράση του νοικοκύρη “Καμαρώστε μας όλους την κατάντια μας… Τέλειωσε ο παραλογισμός με τους αναρχικούς και τώρα ήρθε ο παραλογισμός με αυτούς που ήρθαν να…”, η φράση που δεν τον άφησαν να την ολοκληρώσει οι σιδερόφρακτοι των κ. Μητσοτάκη και Χρυσοχοΐδη, φράζοντάς του το στόμα, που έβαλε το μυαλό των νοικοκυραίων να δουλέψει.
Αλλά, όπως δείχνει η ιστορία, όταν δουλεύει το μυαλό, τότε τα ψωμιά όσων θέλουν τους ανθρώπους άβουλους και πειθήνιους είναι λίγα…