Και τώρα…

Τι γίνεται, τώρα πατριώτες; Τώρα που ήρθαν τα πάνω κάτω στη Γαλλία… Πρώτη η Αριστερά, δεύτερος ο Μακρόν, τρίτη η Λεπέν…

Τώρα χαμηλώστε τα φώτα
και διπλοκλειδώστε τη πόρτα
θέλω λίγο μόνος να μείνω
και τον εαυτό μου να κρίνω…

Ο δεύτερος γύρος των γαλλικών εκλογών έληξε χωρίς κανένα κόμμα να κερδίσει απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Ο μεγάλος αριθμός υποψηφίων που αποχώρησαν από την κούρσα του δεύτερου γύρου και η υψηλότερη προσέλευση των ψηφοφόρων των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών (κοντά στο 67%) βοήθησε να αποτραπεί το ακροδεξιό Rassemblement National (RN) από το να αποκτήσει την πλειοψηφία.

Η στρατηγική της κεντροαριστεράς να συσπειρώθεί για να σχηματίσουν ένα «Δημοκρατικό Μέτωπο» κατά του RN απέδωσε καρπούς. Οι τελικοί αριθμοί δείχνουν ότι το Nouveau Front Populaire (NFP) κέρδισε 182 έδρες, αρκετά κάτω από τον αριθμό που απαιτείται για την απόλυτη πλειοψηφία (289) και όχι αρκετές για να διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα στη Γαλλία, σύμφωνα με αναλυτές…

Ο Ζαν Λικ Μελανσόν απαίτησε από τον Μακρόν να διορίσει Πρωθυπουργό από τη συμμαχία, αλλά και να εφαρμόσει το σύνολο του προγράμματος τους. Όμως, χωρίς την πλειοψηφία, το μπλοκ θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί… Το κεντρώο κόμμα Ensemble κατέλαβε 168 έδρες, εκπλήσσοντας με τη δεύτερη θέση. Το Rassemblement National (RN) ήρθε τρίτο με 143 έδρες, ακολουθούμενο από το Le Republicains (LR) με 45 έδρες.

.»Δύσκολη εξίσωση… ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας, είναι ο πήχης που έβαλε ο λαός στα κόμματα που του ζητούσαν να πεί «ΟΧΙ» στη Λεπεν… να δούμε αυτοί τώρα…

*******ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ…. Γειά σας πατριώτες,… μερικές φορές, αναρωτιέμαι, αν ζούμε σε παράδεισο και δεν το ξέρουμε… γιατί, όταν διαβάζω για διαδήλωση κατά του υπερτουρισμού με το σύνθημα «Φτάνει! Ας βάλουμε όρια» στην Ισπανία, τι μπορείς να σκεφτείς;

Τι σημαίνει όταν χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην Βαρκελώνη κατά του υπερτουρισμού στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας… Με το σύνθημα «Φτάνει! Ας βάλουμε όρια στον τουρισμό», οι διαδηλωτές ζήτησαν αλλαγή του οικονομικού μοντέλου για την πόλη, πρώτο τουριστικό προορισμό της Ισπανίας.

Οι διαδηλωτές πορεύτηκαν φωνάζοντας συνθήματα όπως «οι τουρίστες έξω από τις γειτονιές μας», σταματώντας μπροστά από ξενοδοχεία προς έκπληξιν των τουριστών… οι πολέμιοι του υπερτουρισμού καταγγέλλουν τα αποτελέσματά του στην τιμή της στέγης -τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 68% κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με τον δήμο της Βαρκελώνης – αλλά επίσης τις συνέπειές του στα τοπικά καταστήματα, στο περιβάλλον ή στις συνθήκες απασχόλησης των ντόπιων.

.»Ο.Κ., εμείς δεν κινδυνεύουμε να πάθουμε κάτι τέτοιο… εξάλλου, βρισκόμαστε στο άλλο άκρο… Στην Ελλάδα ο τουρισμός, συγκεντρώνεται σε κάποια μέρη… εμείς μένουμε πίσω και δύσκολα θα ακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτή…

Γιατί το λέω αυτό; Διάβαζα στο athensvoice ένα κείμενο της γνωστής Ελένης Ψυχούλη για τις «νόστιμες Βερσαλλίες της Καλαμάτας», ένα φαγάδικο στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας… η περιγραφή της Ψυχούλη, είναι από αυτές που σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι κι εσύ μαζί της στο τραπέζι…

Γράφει η Ελένη: «Τη σπιτική λακέρδα του μην τη χάσετε: μέσα σε ένα νόστιμο ζουμάκι με κουμ κουάτ, ροδέλες πράσινης ντομάτας, καμπαρόκουμπα και ανθάκια από άγριο σκόρδο στην εποχή του. Δοκιμάσαμε μια σκέτη γλύκα, ντόπια γαρίδα ταρτάρ με άγρια σπαράγγια και τριμμένο φιστίκι Αιγίνης, την τέλεια σε υφή μους ταραμά με δικό του γαύρο μαρινάτο πασπαλισμένο με αβγοτάραχο.

.»Δοκιμάσαμε και έναν γιακά σφυρίδας στα κάρβουνα, με ψητά άγρια χόρτα, λίγο ταραμά και ψητή πατάτα. Η νοστιμιά ήταν ακριβώς αυτό που σου περιγράφει το μενού: χόρτα στη φωτιά έχουμε φάει τόσα πολλά τώρα τελευταία, ώστε να καταλήξουμε πως τα καλύτερα είναι του Γιάννη: ζουμερά, μαλακά, με ένα αδιόρατο κάπνισμα, ένα άρωμα από ξύλο, το ίδιο και η ολόκληρη βιολογική, φρέσκια πατατούλα.

.»Ωραιότατο και το μάτι από το καρέ της προβατίνας σε ένα ανάλαφρο, γεμάτο αρώματα φρικασέ. Ένα από τα πιο υπέροχα πιάτα του, ήταν ο 8ετής τραχανάς σε μια μπισκ καραβίδας με φρέσκιες καραβίδες και αβγοτάραχο. Εντάσεις και αρώματα, όλα στα κόκκινο!»…

Το κείμενο κλείνει ως εξής: «Όποιος έρχεται εδώ, μπορεί να μην ξέρει ποτέ τί του επιφυλάσσει το μενού, ξέρει, όμως, με τί θα τελειώσει: με κουταλίδες, που τηγανίζονται εκείνη τη στιγμή και σερβίρονται με κρέμα από μανούρι, σιρόπι κόκκινου κρασιού και αμύγδαλα»!

.»Όλο αυτό που περιγράφει η Ελένη Ψυχούλη, είναι σε ταβέρνα της Καλαμάτας… η Ψυχούλη είχε έλθει στην Άρτα, σε μια από τις εκδηλώσεις του Επιμελητηρίου και του Τμήματος Τηλεπληροφορικής για το πρόγραμμα «Αλιαμβρα»… δεν ξέρω αν θα μπορούσε να βρει στην Άρτα κάτι ανάλογο για να περιγράψει…

Δε λέω πως δεν υπάρχουν στην Άρτα φαγάδικα και τα λοιπά… όμως ό,τι προσφέρουν είναι κλασικά πράματα… Θα μου πείς, φίλε μου, μπερδεύεις την Άρτα με την Καλαμάτα… δίκιο… απλώς το επισημαίνω, για να μη νομίζουν οι αργόσχολοι του facebook, πως είτε με αναφορές στο παρελθόν, είτε με άρες για τους κυβερνήτες της περιοχής, θα γεμίσουν τα μαγαζιά και οι δρόμοι της πόλης με επισκέπτες… είναι μακρύς ο δρόμος της συμμετοχής μας στο τουριστικό πάρτι…

******ΦΑΡΑΩ-νισμοί… Σχολίαζα προχθές τα μεγαλόπνοα σχέδια των Γιαννωτών παραγόντων της Αυτοδιοίκησης σχετικά με την ανάπλαση των παλιών στρατιωτικών φυλακών στον Δήμο Ιωαννιτών… ένα έργο που η νέα Δημοτική Αρχή το εγκαταλείπει, λόγω υψηλού προϋπολογισμού και λόγω λοιπών έργων…

Για να στο θυμίσω, πατριώτη, ο προϋπολογισμός των έργων που περιλαμβάνονται στην μελέτη ανέρχεται στα οκτώμισι εκατομμύρια… και τα έργα που προβλέπονταν ήταν μεταξύ άλλων, υπαίθριο θέατρο, στίβος αναρρίχησης, κήποι, αλλά και πέντε λιμνούλες που θα επικοινωνούν μεταξύ τους με ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις!!!

Ό,τι του φανεί, του Λωλοστεφανή, δηλαδή… πράγματα, που απ’ το 2018 όταν συλλαμβάνονταν οι Φαραωνικές ιδέες, ξεπεράστηκαν με το πέρασμα των χρόνων… τα προγράμματα έκλεισαν, τα έργα έμειναν στα χαρτιά και καινούρια λεφτά για… πυραμίδες, δεν υπάρχουν…

.»Για παράδειγμα, υπάρχει περίπτωση να χρηματοδοτηθεί με 30 μύρια η «γέφυρα του Κεραμανχάταν» με τα καλώδια και τα επίχρυσα μπουλόνια; Η να δοθούν 12 μύρια, για να φτιαχτούν μία βιβλιοθήκη και δύο αναγνωστήρια στο ΞΕΝΙΑ; Νομίζω όχι… αλλά, εδώ είμαστε για να τα δούμε…

******ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ… Η κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό είναι χύμα… διάβαζα ένα σχόλιο του Βασίλη Σκουρή σχετικά με τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ… ο οποίος αναρωτιέται: «ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΝΩΜΕΝΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ; Πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν το κρύβει πια, πρώτος του στόχος είναι η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα απόλυτο προσωποπαγές κόμμα, σε έναν …”δικό μου ΣΥΡΙΖΑ”, όπως πλέον λέει και δημοσίως»…

Και συνεχίζει: «Μετά τους “87”, οι οποίοι μετρούν από εβδομάδες έως μήνες στην Κουμουνδούρου, σειρά, άλλωστε, θα έχουν οι νυν σύμμαχοί του, που συμβάλλουν στην εδραίωσή του στο κόμμα, όπως ο Νίκος Παππάς, ο Σωκράτης Φάμελλος, η Ρένα Δούρου κοκ αν δεν ταυτιστούν απολύτως μαζί του. Οι “87” δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συμμετέχουν, ει δυνατόν μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε έναν νέο ενιαίο φορέα της προοδευτικής παράταξης, όπως επιζητά ο κόσμος του συγκεκριμένου χώρου»…

Νομίζω πως και οι «87» εγκλωβίστηκαν σε μια πρόωρη εκτίμηση σχετικά με μια νέα «κεντροαριστερά», στην οποία θα μπορούσε να αναλάβει ηγετικό ρόλο ο Αλέξης Τσίπρας… δύσκολο μου φαίνεται… Κασσελάκης και Ανδρουλάκης, δύσκολα θα απαρνηθούν τη δυνατότητα να είναι αυτοί που θα έχουν τον πρώτο λόγο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, από τη στιγμή που όλοι (και όλες ασφαλώς…) εκτιμούν πως αυτοδυναμία της ΝΔ με Μητσοτάκη επικεφαλής δύσκολα θα υπάρξει…

.» Θα δούμε πολλά ακόμα… κρας τεστ ανάμεσα στους «κασσελίστας» και την «φρουρά Τσίπρα»… μάλιστα και σε τοπικό επίπεδο, κάποιοι (και κάποιες ωσαύτως…) πιάνουν θέσεις ενόψει της τελικής αναμέτρησης… αλλά, θα πούμε και με ονόματα τα σενάρια…

ΛΟΓΙΑ…
.»Πώς τα βρήκα λοιπόν φέτος, από την εμπειρία μιας βδομάδας εκτός Αθήνας; Θα σας τα γράψω με τη σειρά. Πρώτον, βρήκα πολλή μουρμούρα. Παντού και όλοι διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν κόσμο. Ψιλοβρίζουν μάλιστα την κυβέρνηση, τα μέσα ενημέρωσης και τους επίσημους τουριστικούς φορείς, οι οποίοι επιμένουν ότι το 2024 πάμε για καινούριο ρεκόρ. Οι άνθρωποι του τουρισμού λένε ότι και ο Μάιος και ο Ιούνιος ήταν πεσμένοι σε σύγκριση με το 2023 κι ότι όλα αυτά για αυξήσεις τουριστικών ροών είναι παραμύθια κατασκευασμένα. Εγώ δεν υιοθετώ άποψη καθώς στοιχεία δεν έχω, απλώς μεταφέρω.

Δεύτερο, η μουρμούρα των Ελλήνων τουριστο-καταναλωτών ότι οι καλοκαιρινές διακοπές τους καταλήγουν μια φρικτή ταλαιπωρία κι ένα τρομερό οικονομικό ξεζούμισμα, σας πληροφορώ ότι αρχίζει να πιάνει τόπο σ’ ένα κομμάτι των επαγγελματιών του χώρου. Αυτή την αλλοτινή έπαρση «έλα μωρέ, ό,τι και να γίνει, ό,τι και να λένε, εγώ θα γεμίσω» δεν είναι πια τόσο εμφανής όσο πέρυσι ή πρόπερσι. Όχι σε όλους τους επαγγελματίες, αλλά σε κάποιους. Αρχίζει να πλανάται στον αέρα η επιφύλαξη ότι τα μεγάλα έσοδα δεν είναι και τόσο δεδομένα. Ένας μικρούλης φόβος για τις προοπτικές του μέλλοντος εγκαθίσταται στο βάθος του μυαλού τους.

Δεν έχω κανένα βίτσιο να φοβίσω ξενοδόχους, εστιάτορες, σουβλατζήδες, σουβενιρατζήδες, ταξιτζήδες και ακτοπλόους, αλλά αναζητώ έναν τρόπο ανακοπής της τάσης που έχουν όλοι τους, μόλις σε βλέπουν να καταφθάνεις με τις βαλίτσες να λένε μέσα τους «βάρα τον στ’ αυτιά». Αυτή η τρομερή ευκολία με την οποία αυξάνουν τις τιμές τους ή προσθέτουν καινούρια χαράτσια στα πιο απίθανα πράγματα πρέπει να ανακοπεί».
*Ο Δημήτρης Καμπουράκης γράφει για τις διακοπές του στο liberal.gr.

Από τον Ν.Α.Σ