Κανένας δεν περισσεύει

ΤΟΥ ΔΗΜ. ΜΠΟΣΜΟΥ

Βαρύς ο φόρος αίματος στην περιοχή μας.
Στην άσφαλτο έσβησε η ζωή δύο νέων με τραγικό τρόπο. Στον δρόμο που
διάβαιναν αμέριμνα καθημερινά τα δυο βλαστάρια των οικογενειών τους και
το καύχημα της κοινωνίας μας, άφησαν την τελευταία τους πνοή. Ο ένας
θύμα τροχαίου που κυνηγούσε το μεροκάματο με το δίκυκλό του και ο άλλος
ανερμήνευτου δυστυχήματος, καθώς επέστρεφε για το σπίτι του. Όπως και να
συνέβησαν, ο επίλογος είναι θλιβερός. Το νήμα της ζωής τους κόπηκε
βίαια. Το κενό στις οικογένειες είναι δυσαναπλήρωτο, ο πόνος αβάσταχτος
και η πληγή αθεράπευτη.

Ο παρηγορητικός λόγος ανώνυμων και επώνυμων ίσως απαλύνει τον πόνο των
γονέων και αγαπημένων τους προσώπων, αλλά δεν πρόκειται να τον
εξαλείψει.
Συμπάσχουμε όλοι μας για τον άδικό χαμό τους και εκφράζουμε στους
οικείους τα ειλικρινή συλλυπητήρια.
Ευχόμαστε να είναι τα τελευταία θύματα, γιατί κανένας δεν μας
περισσεύει.

Ο Μινώταυρος της ασφάλτου είναι δυστυχώς αχόρταγος και αιμοδιψής.
Εκατοντάδες τα θύματά του και αρκετοί οι τραυματισμένοι και καθηλωμένοι
στα αναπηρικά αμαξίδια. Κανένας Θησέας δεν πρόκειται να εμφανιστεί και
να μας απαλλάξει από το κακό.
Δεν είναι τιμητικό να τρέχουμε σαν δαιμονισμένοι πίσω από τα γεγονότα
και να περιμαζεύουμε τραυματίες ή και νεκρούς. Είναι τελείως ανώφελη η
καταγραφή από τους υπεύθυνους τέτοιων περιστατικών ή ο καταλογισμός
ευθυνών των εμπλεκομένων.

Εάν αλήθεια επιθυμούμε να περιορίσουμε τα τροχαία για τα οποία είμαστε
όλοι συνυπεύθυνοι, ο καθένας μας χωριστά να αλλάξει οδική συμπεριφορά
και οι υπεύθυνες αρχές να εργαλειοποιήσουν τα μέσα που έχουν στη διάθεσή
τους για την πρόληψη.
Σε διαφορετική περίπτωση ο μακρύς κατάλογος των θυμάτων θα αυξάνει και η
εθνική συμφορά που πλήττει την πατρίδα μας θα είναι χωρίς τελειωμό.

*Συν/χος Δάσκαλος και πρ. Δ/ντής Α/θμιας Εκπ/σης Ν. Άρτας