Απομένουν μόλις τρεις μέρες μέχρι τις εκλογές της 7ης Ιούλη. Στην Ελλάδα η προεκλογική δραστηριότητα των κομμάτων βρίσκεται στην τελική ευθεία. Ο κάθε ψηφοφόρος καλείται να αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιούς θ’ αφήσει. Έχει να επιλέξει το Κ.Κ.Ε ή μεταξύ των τεσσάρων μνημονιακών (Ν.Δ,-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και Μέρα 25) και των δύο φασιστικών (Χρυσής Αυγής και Ελληνικής Λύσης). Εμπειρία έχει αρκετή. Τόση που αρκεί να πάρει τη σωστή απόφαση. Τόση που να ενισχύσει το κόμμα που καθημερινά στάθηκε δίπλα του και με όλες του τις δυνάμεις αγωνίστηκε για να μην περάσουν, να μην υλοποιηθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.
Τόση που την Κυριακή να ενισχύσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του Κ.Κ.Ε. Μόνο έτσι μπορούμε με αισιοδοξία να αντιμετωπίσουμε την επόμενη μέρα, αν έχουμε δίπλα μια συνεπή, μαχητική και ασυμβίβαστη δύναμη στη Βουλή και στο λαϊκό κίνημα.
Το παραμύθι της «μεταμνημονιακής εποχής» και της «δίκαιης ανάπτυξης», που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή της «βιώσιμης ανάπτυξης» που προβάλλει η ΝΔ, δεν αφορά την καθημερινότητα του λαού. Τα προβλήματα, τα βάσανα, η ανασφάλεια είναι εδώ. Γιατί παραμένουν όλες οι αιτίες που μας έφτασαν έως εδώ και η κάθε κυβερνητική πολιτική που τα αναπαράγει και τα ενισχύει. Γιατί ενσωματώνεται η συντριπτική πλειοψηφία των μνημονιακών μέτρων και προστίθεται νέος κύκλος με βάση την ατζέντα της ΕΕ.
Τα διλήμματα «πολιτική αλλαγή και σταθερότητα», που προβάλλει η ΝΔ, και «πρόοδος ή παλινόρθωση της συντήρησης», που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάλπικα, γιατί και οι δύο υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική.
Είναι κόμματα που εκφράζουν την υπεράσπιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στις λαϊκές ανάγκες. Όπως και τα άλλα κόμματα που διεκδικούν μετεκλογικά αναβαθμισμένο ρόλο στο πολιτικό σύστημα.
Για τον λαό, το πραγματικό δίλημμα των εκλογών είναι ένα: Αν την επόμενη μέρα θα δυναμώσει εκείνη η δύναμη που θα μάχεται για τα δικαιώματα, μέσα και έξω από τη Βουλή, που θα ανοίγει το δρόμο της ριζικής ανατροπής. Τη συντηρητική πολιτική, με όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση, αυτοδυναμίας ή συνεργασίας, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να την αντιπαλέψουν κόμματα που δοκιμάστηκαν και από κυβερνητικές θέσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα βρίσκονται ή αύριο θα βρεθούν στο ρόλο της αντιπολίτευσης, ακολουθώντας «δεξιές» πολιτικές, ακόμα και με τη μάσκα της «αριστεράς» και της «προόδου».
Δεν μπορούν να οργανώσουν και να προωθήσουν στο ελάχιστο τον αγώνα και τις διεκδικήσεις του λαού και μέσα στη Βουλή και κυρίως έξω από αυτήν στους δρόμους της πάλης, εκεί όπου όλα τελικά κρίνονται.
Τη συντηρητική πολιτική στηρίζουν και αναπαράγουν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ανεξαρτήτως της όποιας κριτικής ασκούν στη διακυβέρνηση.
Τέλος χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στις 7 ψηφίζουμε στην Ελλάδα και στις 8 το Το Γιούρογκρουπ ανακοινώνει το «μεταμνημονιακό» αντιλαϊκό πρόγραμμα! Επιβεβαιώνεται πανηγυρικά αυτό που λέει το ΚΚΕ: Στις 7 του Ιούλη ψηφίζουμε, αλλά από τις 8 – κυριολεκτικά από την επόμενη μέρα- ο λαός θα έχει απέναντί του το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
Στις 8 Ιούλη, λοιπόν, η νέα κυβέρνηση – όποια και να είναι- δεν θα έχει να κάνει τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόσει αυτά που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη προετοιμάσει και συμφωνήσει με τους «θεσμούς» και τους εκπροσώπους του κεφαλαίου.
Δηλαδή, τα μέτρα των τριών μνημονίων και τους εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους, που έμειναν απείραχτα αυτά τα τέσσερα χρόνια, αλλά και τον νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης που είναι στα σκαριά, γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και οι «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις.
Εμείς μπορούμε και πρέπει να στείλουμε το δικό μας μήνυμα την Κυριακή. Να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Να ρίξουμε στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του Κ.Κ.Ε !!! Να πούμε: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.