Κουβεντιάζοντας με τον ...Μιχάλη Σακκά
Μια συνέντευξη στην Κατερίνα Σχισμένου
ΕΡΩΤ.: Το νέο σας βιβλίο είναι «Η ζωή του Προτύπου (1951-1961)» από τις εκδόσεις Κουλτούρα- Αθήνα 2020. Ποιά η δική σας σχέση με το σχολείο αυτό και τι σας οδήγησε στην συγγραφή του;
— Φοίτησα στο δημόσιο αυτό σχολείο (4ο Δημοτικό–Πρότυπο) από το 1953 ως το 1959. Τακτοποιώντας πρόσφατα τα παλιά αρχεία μου, βρήκα την εφημερίδα που εκδίδαμε και κάποιες φωτογραφίες.
Συναντήθηκα με συμμαθητές και συμμαθήτριες διαφόρων τάξεων και μου έδωσαν πρόσθετο υλικό με ικανοποίηση και συγκίνηση που θα εκδίδονταν αυτό το βιβλίο.
ΕΡΩΤ.: Πόσο σημαντικά ήταν ή και είναι τα πρότυπα σχολεία;
— Ήταν και είναι σημαντικό, γιατί χρησιμοποιούν πρότυπες και πρωτοποριακές μεθόδους διδασκαλίας, με απτά αποτελέσματα. Ελπίζω ότι τέτοια σχολεία θα καθιερωθούν στο δημόσιο σύστημα Παιδείας.
ΕΡΩΤ.: Δίνετε ιδιαίτερη βαρύτητα στους δασκάλους που πέρασαν από το πρότυπο αυτό σχολείο αλλά και στην εφημερίδα που εξέδωσαν γιατί;
— Οι δάσκαλοί μας ήταν η ψυχή του Προτύπου σχολείου. Κάθε δάσκαλος που υπηρέτησε, ήταν μόνος του όλες τις ώρες, με έξι τάξεις ταυτόχρονα, δίδασκε κι επέβλεπε όλους ακούραστα και πάνω από τα ατομικά τραπεζάκια (θρανία).
Μας έμαθαν αγωγή και παιδεία.
Στην εφημερίδα “Η Ζωή του Προτύπου” (που την εκδίδαμε ομάδα μαθητών με την καθοδήγηση του Δασκάλου) γράφαμε, εκτός από επίκαιρα άρθρα, τόσο μαθητικές όσο και κοινωνικές εκδηλώσεις.
ΕΡΩΤ.: Ασχολείστε χρόνια με τον πολιτισμό της Άρτας και αποτέλεσε μεγάλη προσφορά η «Αρτηνή ευθύνη» για τον τόπο. Πώς βλέπετε τη σημερινή πορεία αυτού του πολιτιστικού και πνευματικού δρόμου της πόλης;
— Έχει προχωρήσει αρκετά, με πρόθυμους και αξιόλογους συμπολίτες μας να ηγούνται των προσπαθειών. Όμως μένουν να γίνουν ακόμα πολλά σε σχέση με άλλες πόλεις.
Απαιτείται συντονισμός όλων (χωρίς στείρες αντιπαραθέσεις…) και αξιοποίηση των Αρτηνών της διασποράς, ώστε να ξαναγίνει η Άρτα μας, “Αρχαία Αμβρακία” και “Πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου” σε σύγχρονη ασφαλώς μορφή. Την Άρτα μας του βασιλέως Πύρρου, του ήρωα της επανάστασης του 1821 Γ, Καραϊσκάκη, του ιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας Νικ.Σκουφά, αλλά και των μαχών των Φιλελλήνων στο Πέτα, των Σουλιωτών στο μοναστήρι του Σέλτσου των Πηγών και τέλος της συμφωνίας των ανταρτικών ομάδων στη Γέφυρα Πλάκας. Ασφαλώς και πολλά άλλα.