ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΕΝΑ ΒΑΘΥΣΚΑΦΟΣ

Γράφει ο Πάρις Ν. Κονιτσιώτης

25 Ιουνίου εννέα το βράδυ, το ραντεβού είχε κλειστεί από την 21 Μαίου. Το σκάφος καλογυαλισμένο έτοιμο, οι βίδες – γκζιτ γκζιτ επιθεωρήθηκαν – στη θέση τους, ο καπετάνιος στο τιμόνι με ναυτικό καπέλο και στολή , το προσωπικό με καινούργιες στολές ραμμένες σε γνωστό οίκο μόδας, πανέτοιμο – φαίνεται στο βλέμμα- να προσφέρει το μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Εισιτήρια δεν κόβονται, είχαν κοπεί ομαδικά τις προηγούμενες μέρες, με όση υπομονή και ευταξία έχουμε διδαχθεί σαν λαός, οπότε σιγά – σιγά, συμφώνησαν όλοι, καλό είναι να αρχίσει η επιβίβαση στο σκάφος.
Η ενδυμασία καλοκαιρινή, παρά τις συννεφιές, κοντό σορτσάκι με τσέπες στο πλάι για κινητό και κλειδιά, μακό μπλουζάκι με κάτι στάμπες νά!, ανάλογη με την προτίμηση του καθενός και διχαλωτή σαγιονάρα ή παντόφλα με αντιολισθητικό πάτο για όσους ιδρώνουν τα πόδια τους.

Ο καπετάνιος ενθουσιασμένος από την αθρόα προσέλευση, χαμογελώντας σαρδόνια, με δυνατή φωνή ωρύεται « επιβιβαστείτε, σαλπάρουμε !!!» και το ταξίδι αρχίζει.
Την τελευταία στιγμή κι ενώ τα σχοινιά που έδεναν το βαθυσκάφος είχαν λυθεί, πετάχτηκε τρέχοντας από τη γωνία κτιρίου που τους έκρυβε μια ομάδα ανθρώπων με ξυρισμένα κεφάλια και μούσκουλα οι περισσότεροι, που δεν τους ήξερε κανείς και σκόρπισαν ρίγος στο πλήθος που είχε επιβιβαστεί.
Λίγο πριν από αυτούς είχαν επιβιβαστεί κάτι άγνωστοι τύποι που με την συντηρητική τους συμπεριφορά και ενδυμασία παρέπεμπαν σε άτομα θρησκόληπτης αντίληψης, που έπιασαν σαν χαμηλοβλεπούσες θεούσες μια άκρη του σκάφους.

Χαμένοι στο πλήθος άνθρωποι με πλατιά χαμόγελα και με τα δάχτυλα σε σχήμα καρδούλας σε όποιον έστρεφε το βλέμμα του πάνω τους και άλλοι «πελαγωμένοι» από την πανσπερμία του πλήθους, γεμάτοι απορία γιατί η ομάδα τους δεν κατάφερε να φέρει περισσότερους…
Χοπ χοπ και το βαθυσκάφος έτοιμο για αναχώρηση για το ανοιχτό πέλαγος.
Ο καπετάνιος και τα μέλη του πληρώματος σίγουροι ότι το σκάφος είναι ανθεκτικό και δεν φοβάται πιέσεις, εμπόδια και τρικυμίες, ότι είναι ικανοί στην πλοήγηση και δεν τρομάζουν εύκολα και το πλήθος χαρούμενο για την αναχώρηση από το λιμάνι – επιτέλους –, με ρίγη από τον καιρό,τους φουσκωτούς, την επιφύλαξη για το άγνωστο, πανέτοιμο όμως για μια χώρα με καλλίτερες συνθήκες στον τρόπο ζωής.
Με συνθήκες αξιοκρατίας, με μηδενικά φαινόμενα διαφθοράς, με γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης, με εκσυγχρονισμό και ασφάλεια, με προτεραιότητα τον αδύνατο, με λειτουργικές δομές, με σεβασμό στις αξίες και τον συνάνθρωπο, με αξιοπρέπεια και ήθος, με αξιοπιστία στις συναλλαγές και στην προσφορά αγαθών και υπηρεσιών.

Το μεγάλο στοίχημα για τον καπετάνιο είναι αν θα πορευτεί με γνώμονα να παραμείνει στο τιμόνι τηρώντας ισορροπίες ή θα επιδιώξει ένα πιο δυναμικό ταξίδι με τομές και «σπάζοντας αυγά », ερχόμενος ακόμη και σε αντιπαράθεση με τους βοηθούς του, αυξάνοντας τις προσδοκίες για ένα καλλίτερο μέλλον.
Θα αντέξει το σκάφος στο απροσμέτρητο βάθος του Ευρωπαικού ωκεανού ;– η υποσχόμενη επενδυτική βαθμίδα είναι ένας φάρος –, ο καιρός θα είναι σύμμαχος ; θα υπάρξουν αναταράξεις, εδώ ακόμη ο πόλεμος συνεχίζεται στο διπλανό λιμάνι.
Μήπως μπήκανε πολλοί και υπάρξει μετατόπιση του φορτίου όπως στην Πύλο ; θα αντέξουν τα υλικά κατασκευής του βαθυσκάφους όπως δεν έγινε στα βάθη του ωκεανού ;
Ο πληθωρισμός, η ακρίβεια – υποχώρηση 2% τον Απρίλιο στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο-,το υπέρογκο χρέος, η άνοδος των επιτοκίων παγκοσμίως, οι συνεχιζόμενοι με ένταση εξοπλισμοί,το δημογραφικό, οι τιμές στην ενέργεια και τα καύσιμα, είναι οι ύφαλοι που παραμονεύουν.

Ο μεγάλος ποιητής μας Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ στο ποίημά του « Η πόλις » έγραψε: «Θα πάγω σ΄άλλη γη, θα πάγω σ΄άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.» Πιο κάτω όμως γράφει « Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού μην ελπίζεις …».
Να μη συμβεί το ίδιο στο βαθυσκάφος που μας κουβαλά, ας ευχηθούμε το ταξίδι να έχει καλή πορεία με απαντοχή για καλλίτερες μέρες …

Υ.Γ. Η ιστορία είναι προιόν μυθοπλασίας και κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις είναι συμπτωματική.
Άρτα 25.06.2023 ώρα 22.00