Λαϊκή Συσπείρωση Περιφέρειας Ηπείρου για τα Αιολικά Πάρκα στην Ήπειρο
« Το βασικό κριτήριο τόσο για τη δημιουργία των Αιολικών Πάρκων (Α/Π) όσο και όλων των υπολοίπων μέσων παραγωγής μεταφοράς και διανομής της ενέργειας (όπως πχ μικρά υδροηλεκτρικά, φωτοβολταϊκά ή/και οι γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες) είναι το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Αυτό καθορίζει και την τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί, και το μέγεθος του έργου και την χωροθέτηση όπως φυσικά και την επιλογή της χρήσης μιας μορφής ενέργειας έναντι της άλλης. Όταν αυτά τα έργα θα αποτελούν ιδιοκτησία του λαού, τότε θα έχουν στόχο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Όταν είναι ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων τότε έχουν στόχο το καπιταλιστικό κέρδος» σημειώνεται σε ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Περιφέρειας Ηπείρου για τα Αιολικά Πάρκα στην Ήπειρο και την συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
«Η θέση μας αυτή δεν προκύπτει από μια άκριτη αποδοχή του δημοσίου τομέα που προϋπήρχε. Αντίθετα, εμείς ασκούσαμε τη μόνη ουσιαστική κριτική για το ρόλο του και τη λειτουργία του αποδεικνύοντας πως και αυτός εξυπηρετούσε το ιδιωτικό κεφάλαιο με πολλούς τρόπους (πολιτική προμηθειών, πολιτική τιμών βιομηχανικού ρεύματος/Πεσινέ, αναθέσεις έργων/ΑΗΣ Φλώρινας κλπ.), όλα αυτά τα χρόνια. (…) Η προσπάθεια της Περιφέρειας Ηπείρου να βάλει δήθεν ένα όριο στην άναρχη κατασκευή Α/Π στην Ήπειρο είναι επιεικώς αποπροσανατολιστική γιατί αν υπήρχε τέτοια πρόθεση, η Περιφερειακή Αρχή θα έπρεπε να είχε εκφράσει και την αντίθεσή της στον περιβαλλοντοκτόνο νόμο που πρόσφατα ψηφίστηκε και ο οποίος διέλυσε κάθε μορφής προστασίας του περιβάλλοντος από οποιοδήποτε έργο, είτε πρόκειται για ΑΠΕ είτε όχι. Επειδή όμως δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση, η συνεδρίαση περιορίστηκε στη «φιλοδοξία» :
να σώσουμε την Ήπειρο κι ας καούν όλοι οι άλλοι. (…) από τη συζήτηση για τα Α/Π προκύπτει ότι η αναγκαία και χρήσιμη για τους εργαζομένους αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας, μπορεί να γίνει μέσα από έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο, εθνικό φορέα ενέργειας, στο πλαίσιο μιας λαϊκής οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής.
Αυτή η λύση προϋποθέτει να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του, να εγκαθιδρύσει τη δική του εξουσία και να απαγορεύσει κάθε ιδιωτική δραστηριότητα στον ενεργειακό τομέα».