«Λόγια της Πλώρης»!
Στα «Λόγια της Πλώρης» του Καρκαβίτσα, σε κάποια από τις ιστορίες, «στην άλλη ζωή, στην άλλη ζωή», φώναζαν ναυτικοί παραπλέοντος ιστιοφόρου, σε άλλους που ναυάγησαν, και ζητούσαν βοήθεια… μάλλον έτσι θα γίνει και με τα Περιφερειακά Τμήματα που πάνε στην έδρα των Πανεπιστημίων… κάπως έτσι, ξηλώθηκαν τα Τμήματα στο Αγρίνιο… τώρα Πρέβεζα, πριν Ηγουμενίτσα, αύριο Άρτα…
Μπορεί να υπάρξει ανάσχεση σε αυτή τη δρομολογημένη διαδικασία; Διότι, ένα δίκιο έχει ο Πρύτανης του Παν. Ιωαννίνων, που δηλώνει ««Σε αυτή τη φάση συρρίκνωσης των πανεπιστημίων, θέλουμε να διαφυλάξουμε τα τμήματα και σε δεύτερη φάση θα επανέλθει το Πανεπιστήμιο και στην Πρέβεζα και στην Ηγουμενίτσα…»!
Σωστό… δεν δημιουργείται κάθε μέρα Τμήμα Γεωπονίας, ή Λογιστικής, ή Μουσικών Σπουδών… χρειάστηκαν 40 χρόνια για να τα ονοματίσουν Πανεπιστημιακά… εντάξει, είναι σε μια μικρή πόλη, αλλά προέχει να μη διαλυθούν….
Πως με κάποια είδη που είναι προς εξαφάνιση; Έτσι είναι και τα Τμήματα του πρώην ΤΕΙ… Οπότε, λένε στη Σύγκλητο, μαζέψτε τα στον «πανεπιστημιακό κήπο» των Ιωαννίνων και μετά αν δούμε πως περπατάει το επιστρέφουμε στην… φύση!!!
Θα επισημάνω, λοιπόν, πως πρέπει να ληφθούν δραστικές αποφάσεις, από την τοπική πολιτική ηγεσία, μπας και γλιτώσουμε τα Τμήματα της Άρτας… όχι πολλά, αλλά σοβαρά τόσο όσο να γίνουν ελκυστικά από τους υποψήφιους για να τα δηλώσουν στο μηχανογραφικό…
Θεωρώ πως αν αντιγράψουμε την «Γιαννιωτικότητα» πρέπει να προσφέρουμε ως Αρτινή κοινωνία, στους φοιτητές των Τμημάτων της Άρτας, τα εξής:
Πρώτον δωρεάν μετακίνηση προς τα κτίρια στους Κωστακιούς
Δεύτερον επιδότηση φοιτητικής στέγης
Τρίτον δωρεάν σίτιση σε όλους
Τέταρτον πρέπει να καταγράφουμε τα στοιχεία ώστε να ξέρουμε –ως τοπική ηγεσία και κοινωνία- εάν δίνονται τα πτυχία σε εύλογο χρόνο, σε όσους παρακολουθούν μαθήματα… Ειδικά αυτό με τα πτυχία που δίνονται με ρυθμούς σαλίγκαρου, είναι το καρκίνωμα που κατατρώει αυτά τα Τμήματα και που είναι ένα από τα κριτήρια αξιολόγησης…
Καθότι αξιολογούνται ο μέσος χρόνος λήψης πτυχίου (όσο μικρότερος τόσο καλύτερα, με άριστα το 100) και το ποσοστό των αποφοίτων στην κανονική διάρκεια σπουδών (άριστα το 50)…
Με βάση λοιπόν αυτά τα στοιχεία, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, μόλις φορτώθηκε τα ΤΕΙ, βρέθηκε στις πίσω θέσεις με την αξιολόγηση που έγινε από τον Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ)… και τώρα προσπαθούν να κρατήσουν τα Τμήματα των ΤΕΙ, αλλά τα θέλουν στα Γιάννενα… να τα ελέγχουν, από όλες τις πλευρές…
***Αντιλαμβάνομαι από τις αντιδράσεις των φίλων που με διαβάζουν πως αυτό με τα Τμήματα και τα λοιπά, είναι κουραστικό… λέω, πάντως πως αν φύγουν τα Τμήματα αυτά και πάνε στα Γιάννενα, η Άρτα και οι επαγγελματίες –όσο κι αν το περιγελάνε οι αρθρογράφοι της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ- θα χάσουν σε οικονομικό επίπεδο… θα χαθούν μαγαζιά, θέσεις εργασίας και τα λοιπά… και τα λοιπά… αντιθέτως, στα Γιάννενα θα γίνουν και πιο μεγάλα και καινούρια μαγαζιά, θα υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας και τα λοιπά… και τα λοιπά…
Οπότε εμείς, στον καφενέ, θα σχολιάζουμε ξανά τον (Γιαννιώτη) καβαλάρη, πως του κρέμονται τα πόδια…
Ο τρίτος γύρος…
Πρώτος το είπε ο Κώστας Σκανδαλίδης σε συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, μιλώντας στον Χιώτη, που του κόλαγε να μιλήσει τι θα κάνει το ΚΙΝΑΛ, αν ο Μητσοτάκης μετά τον πρώτο γύρο, δεν σταματήσει στον δεύτερο, αλλά πάει και για τρίτο…
«Είμαστε δύναμη διακυβέρνησης και σταθερότητας. Αλλά δεν βλέπω τον λόγο όταν ο ελληνικός λαός σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις δεν δώσει αυτοδυναμία στον Μητσοτάκη γιατί να του προσφέρουμε εμείς την πρωθυπουργία;» είπε και τον κούφανε τον Χιώτη, που άρον-άρον έκλεισε τη συνέντευξη…
Θα μου πείς, αναθεωρητής ο Σκανδαλίδης; Νομίζω πως ο Κώστας Σκανδαλίδης είπε το αυτονόητο… άμα ο λαός δεν θέλει τον Μητσοτάκη, που ζητάει ντε και καλά αυτοδυναμία, μετά απο τρείς εκλογικές αναμετρήσεις, γιατί να τον «χρίσει» το ΚΙΝΑΛ Πρωθυπουργό;
Βέβαια η Χου Τρικούπη υποστηρίζει πως ο κ. Σκανδαλίδης, εξέφρασε «ενδιαφέρουσες αλλά προσωπικές απόψεις»… «Μιλάμε πάντα για πολιτικές λύσεις» λένε απ’ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ… Και ξεκαθάρισε, ότι η αναφορά Σκανδαλίδη, για αναζήτηση προσώπου κοινής αποδοχής, δεν έχει σχέση με τα σενάρια που κυκλοφόρησαν το προηγούμενο διάστημα για κυβέρνηση τεχνοκρατών…
Το βέβαιο είναι πως εφόσον ο Μητσοτάκης, βάζει ψηλά τον πήχη, αν τον περάσει από κάτω, ουδείς θα του δώσει μετάλλιο… πόσο μάλλον, την πρωθυπουργία…
****Διαβάζω πατριώτη στο Θεωρείο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, ότι αρκετοί λένε πως ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να επισπεύσει τις εθνικές κάλπες… Το πώς θα κινηθεί δηλαδή η χώρα στο νέο παγκόσμιο σκηνικό που ήδη διαμορφώνεται μπορεί να αποτελέσει όχι απλώς κομμάτι των εκλογών, αλλά να καθορίσει τον χρόνο διεξαγωγής τους, φέρνοντάς τες πριν από το καλοκαίρι!!
Πιτσόγυρος!!!
Πενία τέχνας κατεργάζεται… κι όσο θα εντείνεται ο ανταγωνισμός, τόσο ευφάνταστες ιδέες και συνταγές θα σκάνε μύτη… δεν ξέρω αν πάς καμιά φορά Αθήνα, πατριώτη… διάβαζα λοιπόν στο athensvoice.gr για… πιτσόγυρο, ένα λαχταριστό συνδυασμό –λέει- πίτσας και γύρου…
Όπως σημείωνε ο συντακτης του κειμένου, η ιδέα του πιτσόγυρου μας έρχεται από τον Βόλο, αλλά εδώ και λίγο καιρό μπορούμε να απολαύσουμε την ευρηματική αυτή λιχουδιά και στην Αθήνα, στο πάντα «ανήσυχο» Πιάτσα Καλαμάκι. Το ψητοπωλείο που έγινε γνωστό μέσα από την τεράστια ποικιλία του σε τυλιχτά, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Θα βρεις πάνω από 100 διαφορετικές επιλογές σε τυλιχτά που κλείνουν μέσα τους από χοιρινό πανσετάκι και ξεροψημένα κεφτεδάκια μέχρι κεμπάπ κασερλί και … τηγανιτά καλαμαράκια!
Η pinsa romana είναι μια αρχαία συνταγή για ζυμάρι πίτσας που μας έρχεται από τη Ρώμη. Πρόκειται για μία λαχταριστή ζύμη, αφράτη και μαλακή, ικανή να στοιχειώσει τον ύπνο σου. Κάνε τώρα εικόνα αυτό το ζυμάρι να αλείφεται με σάλτσα για πίτσα, να πασπαλίζεται γενναιόδωρα με gouda, bacon, ντομάτα και πιπεριά και τέλος με λεπτοκομμένο… γύρο!
Φαντάσου το να ψήνεται αργά και βασανιστικά κι έπειτα να μεταμορφώνεται σε ένα πληθωρικό τυλιχτό σουβλάκι… Αυτό είναι το λεγόμενο πιτσόγυρο και φτιάχτηκε για εσένα που δεν μπόρεσες ποτέ να απαντήσεις στο αιώνιο ερώτημα «πίτσα ή σουβλάκι;».
Το φαντάζομαι… αλλά, μόνο με φαντασία, δεν γίνονται και πολλά πράγματα… ή μάλλον, τίποτα… οπότε, αν πάμε για Αθήνα, καμιά φορά, ας το αναζητήσουμε…
N.A.Σ.
Δια χειρός…
Σάκη Μουμτζή
Γιατί τόσο λίγοι;
…Προχθές έγινε στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, εκδήλωση συμπαράστασης προς τον ουκρανικό λαό και καταδίκης της ρωσικής εισβολής. Όπως γράφουν τα sites και οι εφημερίδες, συμμετείχαν περίπου 5.000 άτομα. Σε μια πόλη σχεδόν 5.000.000 δεν το λες και επιτυχία να συμμετέχει σε μια ανοικτή εκδήλωση το 0,1%. Ας σημειωθεί πως στο Βερολίνο και στην Πράγα έγιναν συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Να μη μιλήσω για τη Θεσσαλονίκη. Ήταν δεν ήταν έξω από το ρωσικό προξενείο 50 (πενήντα) άτομα, όλα μιας κάποιας ηλικίας, σε μια πόλη 1.000.000 και πλέον κατοίκων. Ας μην υπολογίσω καλύτερα την ποσοστιαία αναλογία των συγκεντρωθέντων επί του πληθυσμού. Αν δεχτούμε πως η Θεσσαλονίκη είναι πόλη «ειδικών καταστάσεων» –το λέω κομψά– και γι’ αυτό η προσέλευση ήταν ισχνότατη, τι εξήγηση μπορούμε να δώσουμε για τους 5.000 των Αθηνών;
Αδιαφορία; Προχειρότητα στη διοργάνωση; Φιλορωσισμός; Απουσία κομματικής στήριξης; Μήπως τελικά μαζικές συγκεντρώσεις μπορούν να κάνουν μόνον τα κόμματα της Αριστεράς; Ενδεχομένως όλα αυτά μαζί. Όμως το κυριότερο είναι, όπως φάνηκε και από την ανυπαρξία μαζικών εκδηλώσεων κατά της τρομοκρατίας, πως οι πολίτες που δεν ανήκουν στην Αριστερά δεν κινητοποιούνται. Δεν θεωρούν πρόσφορο μέσο αντίδρασης τη δημόσια, μαζική διαμαρτυρία. Άλλωστε προχθές στη συγκέντρωση την πλειοψηφία αποτελούσαν «μεταμελημένοι αριστεροί».
Δική τους ιδέα ήταν η εκδήλωση, από την οποία απουσίαζαν σχεδόν όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Ο γενναίος ουκρανικός λαός αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση από τους Αθηναίους πολίτες. Για τη Θεσσαλονίκη, άσ’ τα να πάνε!