ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Tου Νίκου Δαφόπουλου

Είμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε για μερικές εβδομάδες, ίσως και περισσότερο στο σπίτι μας. Δεν είναι εύκολο αλλά επιβάλλεται, έστω και αν είναι ένα συναισθηματικό σοκ. Δεν γνωρίζουμε πότε θα τελειώσουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί. Στο σπίτι θα είμαστε ασφαλείς, αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα νέο εχθρό, τον εαυτό μας. Γιατί ο οργανισμός μας αρχίζει να ταυτίζει τα εξωτερικά γεγονότα ως εν δυνάμει πιθανές επικίνδυνες καταστάσεις και δημιουργεί μηχανισμούς άμυνας στις πιθανές αιτίες επίθεσης. Το στρες είναι μια από αυτές τις αντιδράσεις. Ο οργανισμός για όλη αυτή τη διαδικασία αντίστασής του χρησιμοποιεί υψηλή δόση ενέργειας. Θα εξαντλήσει τις άμεσες πηγές που διαθέτει, βιταμίνες και μαγνήσιο . Ένας όμως οργανισμός στερημένος βιταμινών και μαγνησίου νιώθει κουρασμένος και είναι ευπαθής και αναλώσιμος!

Για να αντέξουμε αυτό το συναισθηματικό σοκ χρειάζεται να στηρίξουμε τα αποθέματά μας σε μαγνήσιο( Προτείνουμε το χλωριούχο εξαυδρικό μαγνήσιο).Το Μαγνήσιο, πέραν των άλλων, μειώνει την κούραση, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος για την αντιμετώπιση του καθημερινού στρες και γενικά βοηθάει στον καλό ενεργειακό μεταβολισμό καθώς και την ανάπτυξη και καλή λειτουργία του εγκεφάλου.
Για να αποφύγουμε τον πανικό χρειαζόμαστε καθημερινά ενισχυμένη ενέργεια. Η βιταμίνη Β6 ειδικότερα συμβάλλει στην φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού και μειώνει την κούραση. Είναι μια βιταμίνη που αγαπάει το σώμα μας, βελτιώνει τη διάθεσή μας, τον ύπνο μας και την παραγωγή μελατονίνης. Η ζαλάδα, η κόπωση, η αναιμία, τυχόν δερματικά προβλήματα, όπως δερματίτιδες, γλωσσίτιδες μπορεί να οφείλονται στην έλλειψή της.

Είναι η βιταμίνη της απόλυτης ενέργειας. Τη βρίσκουμε στα μπιζέλια, σπανάκι, αβοκάντο, φασόλια ,ηλιόσπορους, μπανάνα, σιτάρι καλαμπόκι, γλυκοπατάτες, ψάρια πουλερικά κ.τ.λ.
Υπάρχουν όμως και τα θετικά από τον περιορισμό στο σπίτι, όπως το να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Ας το πάρουμε ως μια ευκαιρία ξεκούρασης και ας αναρωτηθούμε ποιό είναι το νόημα της ζωής και ο σκοπός μας. Εξάλλου είναι και επιταγή των προγόνων μας, «γνώρισε τον εαυτό σου». Μάθε δηλ. ποιός είσαι, αναρωτήσου για ποιο σκοπό είσαι εδώ, πάντως δεν βρίσκεσαι τυχαία! Η ζωή μας εξυπηρετεί το λόγο της ύπαρξής μας; Μπορούμε να καθίσουμε σε μια ήσυχη γωνιά, ακούγοντας απαλή μουσική και να στοχαστούμε τη ζωή μας κάνοντας ένα απολογισμό.

.Από που ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε. Να στοχαστούμε τη ζωή μας. Αν τα πήγαμε καλά η όχι. Να ξαναδούμε τα γεγονότα, τους φίλους ,την οικογένειά μας.
Μπορούμε να αρχίσουμε να γυμναζόμαστε. Στο διαδίκτυο θα βρούμε τις 5 θιβετιανές ασκήσεις οι οποίες ξεκουράζουν και καθυστερούν το γήρας, αν γίνονται καθημερινά.
Όσοι έχετε κήπο ασχοληθείτε, φυτέψτε ακόμη και σε γλάστρες στα μπαλκόνια σας, κρεμμύδια μαρουλάκια, ντομάτες, φράουλες… η επαφή με τη γη θα σας ξεκουράσει και θα σας γαληνέψει.
Αν ζείτε στην εξοχή βγείτε περπατήστε στον καθαρό αέρα, αποφεύγοντας πάντα το συγχρωτισμό με άλλα άτομα. Αν ζείτε παραθαλάσσια αφήστε το βλέμμα σας να απλωθεί στον ορίζοντά της θάλασσας και απολαύστε τη γαλήνη η το θυμό της καθώς και τα όμορφα δειλινά της…

Είναι ευκαιρία για άλλους να δουν τα φιλμ που δεν είχαν καιρό να δουν. Άλλοι πάλι να διαβάσουν τα βιβλία που λαχταρούσαν και δεν προλάβαιναν από το καθημερινό τρέξιμο.
Να σκεφτούμε πως υπάρχουν και άνθρωποι συμπατριώτες μας και μη στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη ,οι οποίοι στερούνται κατοικίας και βασικών αγαθών…δεν έχουν εργασία…Μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτούς;
Συλλογική συνείδηση
Είναι καιρός να κρίνουμε την συμπεριφορά μας απέναντι στο φυσικό και ζωικό βασίλειο τα οποία έχουμε απολύτως ανάγκη για να ζήσουμε. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την σημερινή κατάσταση ,όχι ως τιμωρία ,αλλά ως ως δώρο, ως μια αλλαγή πορείας για το μέλλον

Εύχομαι μόλις περάσει αυτή η κρίση ,να γίνει ο άνθρωπος το κέντρο του πολιτισμού, η Αγάπη, η Αλληλεγγύη και ο Σεβασμός να βασιλεύσουν μεταξύ των ανθρώπων, καθώς και σε κάθε μορφή ζωής.
Δεν είναι οι πνεύμονές μας και το υλικό μας σώμα που κινδυνεύουν, αλλά και η Καρδιά μας με τη διευρυμένη έννοια του όρου.
Για την ιπποκράτεια διαβίωση, Νίκος Δαφόπουλος