Με την Τζουμερκιώτικη λαλιά
Τριπλές εκλογές
Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος
«Σα γιομίσ’ το φεγγάρ’ περίμενε να βρέξ’ του Ταξιάρχη». Αυτά μου έλεγε ο παππούς μου που ήταν η Μετεωρολογική Υπηρεσία Τζουμέρκων. Τα θυμήθηκα όλα τώρα που κάπου έπεσε το μάτι μου «ίσως το Σεπτέμβρη να ‘χουμε εκλογές». Βέβαια «η νύχτα είναι γκαστρωμένη και δεν ξέρεις ακριβώς τι θα βγάλει η αυγή». Τώρα όμως με τα υπερηχογραφήματα διαβάζουν και το φύλο του παιδιού και δεν προβαίνουν σε οιωνοσκοπίες κλπ. Είναι δεδομένο.
Οι εκλογές όμως είναι υπόθεση γκαστριάς… Ανάλογα με τις συμμαχίες και τα αλληλοεκτοπίσματα, ανάλογα με την «κατάλληλη στιγμή» όπως θα δείξει και η σφυγομέτρηση της κοινής γνώμης (Ποια κοινή γνώμη. Ενίοτε ετεροκαθορίζεται κλπ.). Και αρχίζει το πανηγύρι. «Τάξε μανούλα μ’ τάματα σ’ όλα τα μοναστήρια». Και δεν αφήνουμε εκδήλωση για εκδήλωση, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, πανηγύρι για πανηγύρι, (άνευ αδείας φυσικά, γιατί τα κανονικά απαγορεύθυηκαν λόγω κορωνοϊού), λειτουργία για λειτουργία, ψαλτήρι για ψαλτήρι, χορό για χορό. Βαλε και καμιά πεντακοσαριά φωτογραφίες και «έδεσε για τα καλά το γλυκό». Κερασάκι, νερατζάκι, σύκο και βύσσινο…
Επί κεντρικής βάσεως το έργο είναι χιλιοπαιγμένο. «Έχουμε εντολή από τον ελληνικό λαό να διορθώσουμε τα… όσα παραλάβαμε». Αντίθετα εμείς θα «σταματήσουμε την κατηφόρα…». Kαι αρχίζει μια «πλειοδοσία», άλλο πράμα και άλλης υφής. Θα έρθουν οι εκλογές. Θα βγάλουμε τους Ευρωβουλευτές μας που πρωτοπόροι και με περίσκεψη θα μεταφέρουν την ελληνική φωνή στο Ευρωκοινοβούλιο, αιτήματα, απόψεις και πρωτοποριακές μεταρρυθμίσεις π.χ. ναι στο δωδεκάωρο κλπ, κλπ. «Πάμε για Δημοτικές εκλογές, γερά και σταθερά». «Οι δημοκρατικότερες δημοτικές εκλογές τώρα θα γίνουν. Το εγγυάται η αλλαγή του νόμου». Κι αρχίζουν οι κουβέντες που συνοδεύονται από διάφορες τσιπροποσίες με αποτέλεσμα να βγαίνει όποιος έχει πιει όλο το Βόσπορο. Όποιανού τα πόδια είχαν φολτακιάσει από καφενείο σε καφενείο και από μάντρα σε γιδοστάσι. Εμ, πώς. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
Άιντε και οι βουλευτικές εκλογές. Τα τρία σε ένα. Εκεί ακριβώς που απαιτείται η πολιτική βούληση, παράγωγο της πολιτικής συνείδησης. Η αντίληψη πως ό,τι κάνουμε ή ό,τι παραλείπουμε να κάνουμε είτε ιδιωτικά είτε δημόσια συνιστά θετική ή αρνητική συμβολή στη διαμόρφωση του ευρύτερου πολιτικού μας βίου. Ούτε ευρύτερου ούτε και στενότερου. «Ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε και πόσο θα φωτογραφηθούμε». Φωτό και ας πάνε κατά διαόλου, αξίες, θεσμοί, ιδεολογία και πολιτική. Καταπώς ορίζεται η εθνική ανεξαρτησία και καταπώς στηρίζεται σε μια χώρα η δημοκρατία θα το μάθουμε όταν, εφόσον και εάν προκηρυχθούν οι εκλογές. Το ζητούμενο είναι ποιος θα τις προκηρύξει…
Όλες μαζί ή χώρια, με ή και χωρίς συνδυασμούς -μπουλουκηδόν- με ευρωπαϊκή συνείδηση και πολιτικό προβληματισμό, με όλα αυτά και άλλα πολλά -έτσι ή αλλιώς- θα γίνουν οι εκλογές. Μονές, διπλές, τριπλές, καταχείμωνο ή άνοιξη γιατί κατακαλόκαιρο απαγορεύεται, «εμείς δεν χαλάμε τα μπάνια του λαού», θα γίνουν.
Άλλοι θα σκούξουν κι άλλοι θα χαρούν. Ο λαός θα ψηφίσει, η εκλογική βούληση θα αποτυπωθεί επί ψηφοδελτίου.
Στο χαρτί τα πάντα αποτυπώνονται. «Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη./ Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας / αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους./ Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν/ σαν πέτρες που βλέπονται». (Νικηφόρος Βρεττάκος). Μακάρι να αποτυπώνονταν και η πολιτική συνείδηση… Άλλα πριν, διαφορετικά κατά, παντελώς παραλλαγμένα μετά.
«Θα γίνουν οι εκλογές όταν το απαιτήσει ο λαός».
«Παιδιά μ’ γιατί είστε ανάλλαγα, γιατί είστε λερωμένα…»