Γράφει :
η Χαρά Παπαβασιλείου
Στο δεύτερο ταξίδι της στη Ρουμανία, με την πολυπληθή δημοσιογραφική αντιπροσωπεία και στο τρίτο και τελευταίο, όταν κάλυπτε για την εφημερίδα της το 12ο Συνέδριο του ρουμανικού ΚΚ, ήταν τραυματική εμπειρία κι απ’ τις δυο πλευρές, την ελληνική και την ρουμανική. Δε θα ξεχνούσε τη βραδιά που ένας δημοσιογράφος είχε κλείσει ραντεβού με Ρουμάνο μαυραγορίτη συναλλάγματος – η Έλλη είχε αρνηθεί για λόγους αρχής σε όλα τα ταξίδια της στις χώρες του «υπαρκτού» να χαλάσει δολάρια στη μαύρη αγορά. «Επειδή θα πηγαίναμε σ’ ένα κέντρο, καλεσμένοι του Νικολάε, ακολούθου Τύπου της ρουμανικής πρεσβείας στην Αθήνα, συνοδέψαμε το συνάδελφο και περιμέναμε να τελειώσει τη δοσοληψία, όταν κάποιος απ’ τη συντροφιά μού είπε να κοιτάξω σε ποιο δρόμο βρισκόμασταν. Ήταν η οδός Μπελογάννη, κέντρο του λαθρεμπορίου συναλλάγματος στο Βουκουρέστι. Τέτοια τιμή…», γράφει η Έλλη.
«Ήταν κι εκείνη η φρικτή σκηνή με τον παλαίμαχο Πιρουλέσκου, που απεπέμφθη απ’ το Συνέδριο του ΚΚ με σκαιό τρόπο και εξαφανίστηκε, ενώ ο Τσαουσέσκου ανέβηκε στο βήμα και ξέρασε λάσπη εναντίον εκείνου του γέρου, που τόλμησε να κάνει κριτική στο ρουμανικό κόμμα. (…) Ήταν κι εκείνη η συνταρακτική σκηνή στην πλατεία του προεδρικού μεγάρου, όπου απαγορευόταν η διέλευση των κοινών θνητών κι είδα κι έπαθα, ώσπου να καταλάβω πως δεν ήταν ευκαιριακή, αλλά μόνιμη η απαγόρευση. (…) και ο φτωχούλης Ρουμάνος που προθυμοποιήθηκε να με βοηθήσει να βρω το υπουργείο πολιτισμού, για να έχει την ευκαιρία να πει σ’ έναν ξένο δημοσιογράφο: «Ici non liberte, prison, prison».
Στο κέντρο που πήγαν η Έλλη μίλησε ανοιχτά στον Νικολάε για τις εμπειρίες της απ’ τις επισκέψεις της στη Ρουμανία κι εκείνος κουνούσε σιωπηλός το κεφάλι του. Μετά την πτώση του Τσαουσέσκου, τον ξαναείδε στην Αθήνα, όπου είχε αναλάβει προσωρινά καθήκοντα πρεσβευτή. «Μου είπε: «Ό, τι έγινε το κάνανε οι πιτσιρίκοι, τα δεκαεξάχρονα και δεκαεφτάχρονα παιδιά. Αυτοί κρατούσανε ακόμα και τα μπλόκα στους δρόμους. Και χαιρόμασταν, όταν μας σταματούσανε, για να ελέγξουν την ταυτότητά μας…», γράφει η Έλλη.
(Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο μου «Η φίλη μου η Έλλη Παππά. Μαρτυρίες μιας Διαδρομής»).