Μια βόλτα ως τη θάλασσα

Γράφει:
ο Πάρις Κονιτσιώτης

Πλημμυρίσαμε τοξικότητα τις τελευταίες μέρες κι είναι μέρες ψυχικής ανάτασης και αισιοδοξίας για την Ανάσταση του Χριστού που έρχεται. Η ατμόσφαιρα το τερμάτισε με βροχή από λάσπη, απίστευτη σκόνη που μεταμόρφωσε ειδυλλιακά τοπία σε τριτοκοσμικά και μας έκαψε στο λαιμό, ενώ ενεργοποίησε όλες τις εποχικές αλλεργίες. Επίσης είναι ακραίο να ισχυρίζεται κάποιος ότι την …ψεκάζουν ενώ είναι πιο προσεγγίσιμη η άποψη του γελοιογράφου ότι δημιουργήθηκε γιατί «…πιθανόν μας σκάβουν τον λάκκο μας».
Ανεξάρτητα από αυτά, εκείνο που μας ενοχλεί περισσότερο είναι σίγουρα η υποκριτική ευαισθησία των Μεγάλων Δυνάμεων για την κλιματική αλλαγή.

Πώς να ισορροπήσεις μετά όταν το τοξικό κλίμα εκπέμπεται και από τους διαδρόμους της Ελληνικής Βουλής που συνάδει απόλυτα με την τοξικότητα της ατμόσφαιρας. Μέσα σε αυτά το πολιτικό σύστημα «τρώει χαστούκια» και μάλιστα εντός των ναών, ενώ αιωρούνται απειλές προς τους βουλευτές να μην εισέλθουν στις εκκλησίες τις κατανυκτικές αυτές μέρες, «γιατί μπορεί να ακολουθήσουν και χειρότερα».

Η ουσία είναι ότι κάθε που έχουμε εκλογές που βγαίνουν τ’άπλυτα όλα στη φόρα, φρίττουμε, αλλά μετά το ξεχνάμε και πάμε και ψηφίζουμε τους ίδιους.
Κι ενώ το τρικάταρτο ιστιοφόρο με την Ολυμπιακή Φλόγα σαλπάρισε για τη Μασσαλία, μας προέκυψε … μεγάλος διαγκωνισμός και μάλιστα από εκεί που δεν το περιμέναμε, για τις ψήφους ακροδεξιού κόμματος που απορρίφθηκε από τον Άρειο Πάγο η συμμετοχή του στις Ευρωεκλογές.
Μήπως τελικά επιδιώκουμε την τοξικότητα; Και τι με νοιάζει εμένα λέει ο καθένας;
Ίσως οφείλεται στη νοοτροπία του Έλληνα « εγώ να είμαι καλά κι ας ψοφήσουν χίλια αρνιά».
Ουφ μπουχτίσαμε !!!

Ψάχνουμε εναγωνίως διεξόδους να βελτιώσουμε την ψυχική μας υγεία κι είναι νόμος στην Ιατρική ότι αν δεν υπάρχει καλή ψυχική υγεία δεν υπάρχει και σωματική και το αντίστροφο.
Δύο ισχυρές τονωτικές ενέσεις ήταν η θεατρική παράσταση του ΣΚΟΥΦΑ με την «Δωδέκατη νύχτα » του Σαίξπηρ και οι χορωδίες στον Άγιο Δημήτριο την Παρασκευή.
Να φτιάξει ο καιρός να πάμε μια βόλτα στη θάλασσα. Η θάλασσα είναι αγάπη κι όλοι ψάχνουμε την αγάπη. Μικροί, μεγάλοι, όλοι, λες κι η θάλασσα είναι σωτηρία, γιατρικό, ανανέωση αισθήσεων και κυττάρων. Αυτή έστω με τα μάτια επαφή με το νερό που σκεπάζει απέραντες εκτάσεις σε χαλαρώνει και ονειρεύεσαι ότι τη διασχίζεις « βασιλιάς ταξιδευτής» καλλιεργητής ενός απέραντου υγρού χωραφιού μακριά από φτερνίσματα, αλλεργίες, δύσπνοιες, παρακεταμόλες και βασανιστικές ιώσεις.

Η θάλασσα, οι βόλτες στο νερό κάτω από τον ήλιο που μπορεί να καίει αλλά δίνει ζωή, είναι η ελπίδα μήπως και σωθούμε από την τοξική καθημερινότητα.
«Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν αρμενίσαμε ακόμα» έγραψαν ο Ναζίμ Χικμέτ κι ο Γιάννης Ρίτσος και μελοποίησε ο Μάνος Λοϊζος.
Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αυτή την επιθυμία και τη διάθεση για την αγκαλιά της θάλασσας, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης … την πήρε τοις μετρητοίς κι έφυγε με σκάφος – αυτό κι αν είναι μαγεία – για μια προεκλογική βόλτα χιλίων μιλίων στη θάλασσα, μόνο που τα …χάλασε με τις δηλώσεις του για την Υγεία (υποσχέθηκε το 5% του ΑΕΠ, ενώ όπως ανακοινώθηκε ήδη δίνεται το 5,8 % του ΑΕΠ).

Αφήστε τη λάσπη την πραγματική και …του ανεμιστήρα να λερώνει όλα τα όμορφα του κόσμου και της ψυχής και βάλτε στο youtybe να ακούσετε τους στίχους του Μάνου Ελευθερίου που μελοποίησε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και ερμήνευσε η θεσπέσια φωνή της αέρινης Βερόνικας Δαβάκη:«Πάμε να βρούμε λίγη θάλασσα, ταξίδια να ονειρευτούμε
κι ίσως αλλάξουν και τα λόγια μας μ’ αυτά που θέλαμε να πούμε,
πάμε να βρούμε λίγη θάλασσα, που κάτι υπάρχει και πιο πέρα,
μήπως μας δείξει άλλα πράγματα, σ΄αυτό το φώς κι αυτή τη μέρα ».