Μια επιστολή του Νίκου Πάνου για το Γηροκομείο Άρτας

Με την παρούσα μου επιστολή θέλω να ευχαριστήσω και να εκφράσω την αμέριστη συμπαράσταση μου στο γηροκομείο Άρτας για το σπουδαίο έργο που προσφέρουν στους τροφίμους ανήμπορους γέροντες . Μου έλαχε να βρεθώ στην ανάγκη να διαβώ την πόρτα του, κουμπωμένος καθώς κατά καιρούς άκουγα διάφορα… για τέτοια ιδρύματα. Όμως σαν διάβηκα την πόρτα του αντίκρισα το σαλόνι γεμάτο λουλούδια στα πεντακάθαρο τραπεζάκια που γύρω του αναπαυόταν τα γεροντάκια, .

Η ευωδία των λουλουδιών με συνεργασία των απορρυπαντικών μου έδωσαν την πρώτη γεύση και ανέτρεψαν εν μέρει την καχύποπτη σκέψη μου που είχα, σαν μπήκα στο πέτρινο κτίριο. Μα και πάλι ο Ανωγιάτης [χωριό καταγωγής μου]διατηρούσε τις επιφυλάξεις του …και μπήκα στις τουαλέτες να δω εκεί που όλοι… υποφέρουν…[στην καθαριότητα] εκεί ντράπηκα για την καχυποψία μου και για την πονηρή μου σκέψη….. Ανεβάσαμε τον μπάρμπα μου στο δωμάτιο του 1ου ορόφου με θέα όλη την Άρτα . το εσωτερικό του πεντακάθαρα με δυο κρεβάτια και δίπλα τα κομοδίνα τους, ενώ σε θέση ορατή μια τηλεόραση. Επισκέφτηκα πολλές φορές το γηροκομείο να δω τον μπάρμπα μου και διαπίστωσα την καθαριότητα και την ευγένεια του προσωπικού που μοχθεί σε καθημερινή,βάση. Έχω την εντύπωση και δεν με διαψεύδει η διαίσθηση μου πως όλα τούτα τα φέρνει η εργατικότητα και η φιλόπονη επιμονή του πάτερ Νικόλαου εκπροσώπου του Δεσπότη και της εκκλησιάς της Άρτας που έχει το γενικό πρόσταγμα ,μα και η άοκνη δουλεύτρα διευθύντρια του ιδρύματος Μαρία Τσίλικη .Δεν ξέρω πως οι αναγνώστες θα κρίνουν την επιστολή μου αυτή…αυτά είδα αυτά γράφω και προσυπογράφω. Κάποιοι θα πουν γιατί να φτάνει ο άνθρωπος εκεί… όμως όλα ανθρώπινα είναι γιατί η μοίρα ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει …

Μακάρι όλα τα γεροντάκια [και εμείς παραπίσω]να έχουν την τύχη να βρεθουν σε ένα τέτοιο αξιόλογο ίδρυμα που σέβεται την ανθρώπινη ζωή..Ότι έγραψα πηγάζουν από ευγνωμοσύνη και μόνο.
Με εκτίμηση
Νίκος Ι Πάνος
Φιλιππιάδα 27-7-22