ΜΟΝΟ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Υπό του Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Λάκκα, Συντ/χου-εκπ/κού
Μέσα στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας ο Θεός ενδιαφέρεται άμεσα και μπορεί με τη χάρη του, τη σοφία του, και τη δύναμή του να μεταμορφώσει το σύμπαν, γιατί έχει τον αποφασιστικό ρόλο για την τύχη του ανθρώπινου γένους. Η πίστη της Εκκλησίας σχετικά με το μυστήριο του Θεού συνοψίζεται στη φράση: ‘’Ο πατήρ δι΄Υιού εν Αγίω Πνεύνατι δημιουργεί, προνοεί, σώζει’’. Ο Θεός βέβαια είναι ακατάληπτος και απρόσιτος στην ουσία του. Αλλ΄η παρουσία του γίνεται αισθητή στον κόσμο με τη χάρη του και τη φανέρωση της δόξας του. Πρόκειται δηλαδή για μια δυναμική, δημιουργική, μεταμορφωτική ενέργεια του Θεού. Η πιο εκπληκτική μεταμορφωτική παρέμβαση του Θεού έγινε στην ανθρώπινη ιστορία, όταν ο Λόγος του Θεού σαρκώθηκε και προσέλαβε το ανθρώπινο πνεύμα και σώμα: ‘’Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασά μεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός πλήρης χάριτος και αληθείας’’(Ιω.1,14).
Ιδιαίτερα με τη σταυρική θυσία και την Ανάσταση του Χριστού συντελείται η κατά χάριν σωτηρία των ανθρώπων. Ο Απόστολος Παύλος μπροστά στο συγκλονιστικό αυτό δώρο του Θεού διακηρύττει: ‘’Τη γαρ χάριτι εστέ σεσωσμένοι διά της πίστεως και τούτο ουκ εξ’υμών, Θεού δώρον, ουκ εξ΄έργων, ίνα μη τις καυχήσηται’’(Εφεσ 2,8-9)δηλαδή σωθήκατε με τη χάρη του Θεού διά της πίστεως και η σωτηρία δεν προήλθε από σας, αλλά είναι δώρο του Θεού και γι΄αυτό κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καυχηθεί. Και αυτό που συντελέσθηκε οντολογικά στην ανθρώπινη φύση του Χριστού συνεχίζεται με τη διαρκή παρουσία και ενέργεια του ΑγίουΠνεύματος. Η εν Χριστώ ζωή είναι μία συνεχής μεταμορφωτική πορεία. Ο Παύλος συνιστά :’’Μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθε τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το δοκιμάζειν υμάς τι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον’’(Ρωμ.12,2). Εδώ η η ‘’ ανακαίνωση’’του νοός είναι η μετάνοια που συντελείται μέσα σε στοχαστική σιωπή και οδηγεί στη συναίσθηση της μηδαμινότητας και αναξιότητάς μας. Αυτό επιτυγχάνεται με αυτοκριτική για το πόσο απέχουμε από το ιδανικό που καθορίζει το θέλημα του Θεού. Η ανατένιση και αναζήτηση του Θεού πρέπει να είναι διαρκής, αδιάκοπη.
Δεν πρόκειται για μία εφ΄άπαξ αλλαγή, αλλά για συνεχιζόμενη μεταμόρφωση με τη χάρη του Πνεύματος. Πρόκειται δηλαδή για μια μεταμορφωτική εξέλιξη από κάθαρση σε κάθαρση, από αρετή σε αρετή, από γνώση σε γνώση, από δόξα σε δόξα. Είναι μια δυναμική κίνηση αδιάκοπης ανανέωσης χωρίς τελειομό. Ο άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης διευκρινίζει:’’Ο χριστιανός πρέπει να αγωνίζεται για να γίνεται καλύτερος και πάντοτε να τελειοποιείται και χωρίς ποτέ να φθάνει στο τέρμα της τελειότητας. Γιατί η αληθινή τελειότητα είναι να μην παύει κανείς ποτέ να αυξάνει την τελειότητα…’’.
Ο Παύλος εξηγεί:<<χάριτι Θεού ειμί ο ειμί>>(Α΄Κορινθ.ι5,10), δηλαδή με τη χάρη του Θεού είμαι ό,τι είμαι. Αυτή η Χάρη γίνεται αστείρευτη πηγή δράσης. Γίνεται διακονία, αγώνας δημιουργικός για επούλωση κοινωνικών αναγκών, για ποιμαντική καθοδήγηση για μεταμόρφωση του κόσμου, που έχασε την εικόνα του, τον προορισμό του. Προϋπόθεση όλων των παραπάνω είναι η μυστική δύναμις της άκρας ταπείνωσης σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου ο οποίος << Ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος επήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού>>(Φιλιππ.2,8). Οι σύγχρονοι βέβαια ρυθμοί της κοινωνίας είναι αντίθετοι με το πνεύμα της ταπείνωσης.
Σήμερα όλοι τυφλώνονται από τη λάμψη, το χρήμα, την προβολή, την φαντασμαγορία και αυτό δυστυχώς συμβαίνει και μέσα στα Εκκλησιαστικά περιβάλλοντα, έστω και αν επικαλούνται την ταπείνωση, την μετάνοια και τα συναφή, αφού σε μερικούς ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς προδίδει αλαζονεία και έπαρση. Να μη ξεχνούμε το Γραφικό: <<Κύριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν>>(Παροιμ.3,34). Η κατ΄εξοχήν όμως δύναμη που μπορεί να μεταμορφώσει τα πάντα είναι η θυσιαστική προσφορά της αγάπης που είναι η ρίζα που τροφοδοτεί κάθε χριστιανική αξία και πρόταση αφού<<Ο Θεός αγάπη αστίν. Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον Υιόν Αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι΄αυτού >>(Α΄Ιωάνν. 4: 8-9).-