Μ. Κάτσης: Το ΕΣΡ να αναλάβει τις ευθύνες του για την μονοφωνία στα ΜΜΕ

Ο τομεάρχης Ψηφιακής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για το ΕΣΡ και βουλευτής Θεσπρωτίας, Μ. Κάτσης τοποθετήθηκε στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας όπου παρέστη ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ώστε να ενημερώσει την Επιτροπή για θέματα της αρμοδιότητάς του.
Ο τομεάρχης Ψηφιακής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφοντας τη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ΜΜΕ είπε χαρακτηριστικά «Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος συμπολίτης μας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων που να μη καταλαβαίνει και αποδέχεται πως η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, και συγκεκριμένα τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, είναι ενταγμένα στο κυβερνητικό αφήγημα και διάκεινται θετικά προς το κόμμα το οποίο κυβερνά. Εάν ρωτήσετε 10 τυχαίους περαστικούς στο δρόμο οι 9 θα το παραδεχτούν».

Ενώ συνέχισε λέγοντας ότι «κύρια πηγή ενημέρωσης πλέον είναι οι ενημερωτικές ιστοσελίδες και τα socialmedia όπου υπάρχει μεγαλύτερος πλουραλισμός και δεν ελέγχονται ακόμη σε μεγάλο βαθμό».
Για το εάν φταίνε τα αποκλειστικά τα ΜΜΕ γι’ αυτή την κατάσταση τόνισε πως «Χρειάζονται 2 για το ταγνκό. Προφανώς για την κατάσταση που υπάρχει σήμερα φταίνε και τα media και η κυβέρνηση κυρίως με την πολιτική της στο ζήτημα αυτό».
Όσον αφορά το ρόλο του ΕΣΡ και για το κατά πόσο αυτός επιτυγχάνεται προσέθεσε «ο ρόλος των ανεξάρτητων αρχών, όπως του ΕΣΡ, έγκειται στην θεσμική θωράκιση της δημοκρατίας ως ¨θεσμικό αντίβαρο¨ απέναντι σε φαινόμενα ολοκληρωτισμού, του κομματικού κράτους, μη σεβασμού της διάκρισης των εξουσιών και των αρχών της ισονομίας και ισοτιμίας κτλπ.

Εκ του αποτελέσματος οι ανεξάρτητες αρχές στην Ελλάδα έχουν αποτύχει παταγωδώς διαχρονικά και είναι μια συζήτηση που πρέπει κάποια στιγμή να την κάνει με ειλικρίνεια το πολιτικό σύστημα. Νομίζω δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι ποτέ στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας δεν είχαμε τόσα πολλά media και τόσο κακή ενημέρωση, τόσο σφιχτό εναγκαλισμό της κυβερνητικής εξουσίας προς την 4η εξουσία. Και εδώ οι ευθύνες βαρύνουν πρωτίστως την κυβέρνηση αλλά αναζητούν και αντίδραση πολιτική και θεσμική.