Νίκος Ανδρουλάκης

Η αβουλία της ΕΕ δίνει χώρο σε Τραμπ, Πούτιν και Ερντογάν

Την πεποίθηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποχτήσει κοινή Εξωτερική και Αμυντική πολιτική ώστε να μοιραστούν όλα τα κράτη μέλη το βάρος της προστασίας των κοινών συνόρων, εξέφρασε ο Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Τοποθετούμενος στο Στρασβούργο κατά την συζήτηση για τις ετήσιες εκθέσεις εφαρμογής της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας & Άμυνας, ο κ. Ανδρουλάκης υπογράμμισε ότι ο στόχος της πραγματικά ενιαίας πολιτικής σε αυτό το επίπεδο δεν έχει επιτευχθεί λόγω της απροθυμίας ισχυρών κρατών. Η αβουλία αυτή όπως τόνισε ο Ευρωβουλευτής έχει επιτρέψει θέματα ασφαλείας των Ευρωπαίων στα χέρια του Τραμπ, του Πούτιν και του Ερντογάν. Σημείωσε επίσης ότι δεν μπορεί χώρες όπως η Ελλάδα να αναγκάζονται να έχουν υψηλούς αμυντικούς εξοπλισμούς, εις βάρος των δαπανών για το κράτος δικαίου, την υγεία και την παιδεία επισημαίνοντας ότι αυτό πρέπει πλέον να αλλάξει, με την Ευρώπη να αναπτύσσει κοινές αμυντικές δομές.
Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη

«Οι εστίες αστάθειας πολλαπλασιάζονται γύρω μας. Αυτή η νέα πραγματικότητα αναδεικνύει την ανάγκη για ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Δυστυχώς, είμαστε μακριά από αυτό τον στόχο, με ευθύνη ισχυρών κρατών, κι αυτό έχει πολύ σοβαρές συνέπειες σήμερα.Έχετε επιτρέψει με την αβουλία σας, θέματα υψίστης σημασίας για την ασφάλεια των λαών της Ευρώπης, να τα χειρίζονται ο Τραμπ, ο Πούτιν και ο Ερντογάν. Κάποιοι παραγνωρίζετε αυτή την οπτική, γιατί απλά δεν συνορεύετε με χώρες που δεν σέβονται το Διεθνές Δίκαιο.

Η Ελλάδα παραδείγματος χάριν, ξοδεύει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του προϋπολογισμού της για εξοπλισμούς, μειώνοντας την χρηματοδότηση για το κοινωνικό κράτος, την υγεία και την παιδεία. Δεν μπορεί όμως να επωμίζονται κάποιοι μόνοι τους όλο το βάρος της προστασίας των κοινών συνόρων, απέναντι σε κοινές απειλές. Ήρθε η ώρα να κάνετε όσα δεν κάνατε στο παρελθόν. Είναι θέμα δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, η Ένωση να γίνει στρατηγικά αυτόνομη και να αναπτύξει τις δικές της αμυντικές δομές, κάτι που σήμερα φαίνεται ουτοπία, είναι μονόδρομος για το μέλλον.»