Γράφει ο Δημήτρης Μαγκούτης
Κύριε διευθυντά.
Όλη η κοινωνία, παρακολουθεί αυτές τις μέρες μια γενικευμένη συζήτηση περί πάταξης της φοροδιαφυγής μέσω της νομοθέτησης κατά κεφαλήν φορολόγησης μικροεπιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών.
Θυμίζουν τις προ δεκαετίες κραυγές των πολιτών που, κατευθυνόμενες από γνωστά κέντρα και συμφέροντα, επέρριπταν την ευθύνη της χρεοκοπίας της χώρας στον Μήτσο που πούλαγε τυρόπιτες χωρίς απόδειξη.
Όμως, σήμερα τα παραμύθια πρέπει να τελειώσουν, γιατί πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν ότι αυτά τα παραμύθια οδήγησαν στη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας και στον υπερβολικό πλουτισμό των πολύ λίγων.
Ας δούμε λοιπόν πως αποδομούνται τα σημερινά παραμύθια περί πάταξης της φοροδιαφυγής μέσω της υπερφορολόγησης του κυρ-Μήτσου με το καφενείο στην Καλλονή Άρτας.
Φοροδιαφεύγουν λοιπόν κύριοι της κυβέρνησης οι:
Μεγάλης ηλικίας μαγαζάτορες που μετά την αύξηση των ορίων ηλικίας κρατούν ανοικτό το μαγαζί πληρώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές για να συμπληρώσουν τα χρόνια και να βγουν στη σύνταξη και θέλετε να τους κλείσετε πριν τη πάρουν;
Φοροδιαφεύγουν όσοι κρατούν μικρομάγαζα ανοικτά στα χωριά και συμπληρώνουν το εισόδημα από αγροτικές εργασίες και τα τρόφιμά τους από τον κήπο και θέλετε να τα κλείσετε ερημώνοντας τα χωριά αφού ούτε έναν καφέ δεν θα διαθέτουν σε κατοίκους και επισκέπτες; Φοροδιαφεύγουν οι μικροεπαγγελματίες και καταστηματάρχες που τους κατάσχουν οι τράπεζες κάθε μέρα ότι περιουσιακά στοιχεία;
Φοροδιαφεύγουν οι νέοι επαγγελματίες δικηγόροι και μηχανικοί που ζουν από την συνεισφορά των οικογενειών τους για να πληρώσουν με τα πενιχρά έσοδα τις ασφαλιστικές εισφορές με την αγωνία αν θα καταφέρουν μετά από χρόνια να πάρουν μια μικρή σύνταξη για επιβίωση;
Αλλά αν στήνετε στον τοίχο τους μικροεπαγγελματίες και καταστηματάρχες για το πως ζουν με 6.000 ή 7.000€, θα πρέπει εσείς να αναρωτηθείτε πως θεωρείτε ότι μπορούν να ζουν οι συνταξιούχοι με 400 και 500€ σύνταξη και να το θεωρείτε λογικό και φυσιολογικό.
Αλλά είναι υποκρισία όταν ούτε μια λέξη δεν λέτε για τη φοροδιαφυγή άλλων κοινωνικών ομάδων.
Δεν φοροδιαφεύγουν για παράδειγμα κάποιοι, όχι αμελητέοι στον αριθμό, ούτε και στα εισοδήματα πένητες, δημόσιοι υπάλληλοι, όπως μηχανικοί με μελέτες στον εκτός εργασίας χρόνο, εκπαιδευτικοί στα πασίγνωστα ιδιαίτερα και άλλες ειδικότητες;
Αλλά αυτά είναι τα πταίσματα. Τα μεγάλα εγκλήματα της φοροδιαφυγής που αποσιωπώνται είναι το λαθρεμπόριο εκατοντάδων εκατομμυρίων έως κάποιων δισεκατομμυρίων , όπως στα καύσιμα, στις εξαγωγές ψαριών, τη διακίνηση και εμπορία προϊόντων και υλικών από μεγαλοεπιχειρήσεις του κατασκευαστικού κλάδου, στο λιμάνι του Πειραιά της Cosco, στους μεγαλοεκδότες και μεγαλοεπιχειρήσεις των ΜΜΕ που όλοι οι παραπάνω μεταφέρουν δισεκατομμύρια, ως Τράγκες στους διάφορους φορολογικούς παραδείσους και δεκάδων άλλων κατηγοριών προϊόντων που εμπλέκονται οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.
Είναι η τιμολογιακή πολιτική των πολυεθνικών που φροντίζουν τα κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων να εμφανίζονται στο εξωτερικό αποφεύγοντας τη φορολόγηση εντός Ελλάδας.
Γιατί λοιπόν τόσο μένος για τις μικροεπιχειρήσεις;
Γιατί οι μεγαλοαστοί που κατέχουν και διαχειρίζονται τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις θέλουν ζωτικό χώρο για την επέκτασή τους.
Αυτοί είναι που διαβουλεύονται, στην καλύτερη περίπτωση, με τα υπουργεία, αυτοί είναι που, στη χειρότερη περίπτωση, εντέλλονται τον υπουργό για τη νομοθέτηση τέτοιων εχθρικών προς τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα νομοσχέδια, καταστροφικών για τη ραχοκοκκαλιά της οικονομίας, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις οικογένειες τους που τους θυμούνται πριν τις εκλογές και τσακίζουν αμέσως μετά.
Πρέπει ο εμπορικός κόσμος λοιπόν και οι επαγγελματίες να αντιδράσουν μαζικά οργανωμένα και δυναμικά χωρίς κομματικούς υπολογισμούς. Τους αφορά όλους ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στις εκλογές.