Ντιμπεϊ…
Ήταν μια καλή στιγμή, αυτή της συζήτησης σε στρογγυλό τραπέζι του ART TV, με τη Ρούλα Χρήστου, όλων των υποψήφιων Δημάρχων, του Δήμου Αρταίων… αν μη τι άλλο, οι πολίτες που παρακολούθησαν τη συζήτηση, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν, να δούν και να κρίνουν τους υποψήφιους Δημάρχους, πως απαντούν και πως τοποθετούνται στα μικρά ή μεγάλα ζητήματα που τους απασχολούν…
Το ποιος πήγε καλά, το ποιος πήγε καλύτερα, νομίζω πως είναι προσωπική εκτίμηση και δεν επιυμώ να τεθεί εν θερμώ…
Βέβαια, δεν θα αποφύγω να επισημάνω πως ειδικά η ερώτηση της Ρούλας Χρήστου, η οποία στάθηκε –όπως πάντα- στο ύψος των περιστάσεων- σχετικά με τις δημοσκοπήσεις, που κυκλοφόρησαν και έδιναν αυτά που έδινανα, ήταν ένα ερέθισμα να ακούσουμε απαντήσεις και να εκτιμηθούν αυτές από τους τηλεθεατές…
Το ντιμπέϊτ των υποψήφιων δημάρχων, θα το σχολιάσω, αλλά σε επόμενο φύλλο… προς το παρόν, φιλοξενώ μια πρώτη προσέγγιση απ’ τον τοπικό tilevoa έτσι για να ανάψουν λίγο τα αίματα!!!
Γράφει λοιπόν ο tilevoas: «Όποιος παρακολούθησε το debate των υποψήφιων δημάρχων στον ART TV, κατάλαβε… Η Τζένη κέρδισε όχι μόνο τις εντυπώσεις αλλά και την ουσία»
Και συνεχίζει: «Χθες το βράδυ, (σ.σ. την Πεμπτη 9/5/19) στις 10 η ώρα, το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι της Άρτας, ο ART TV έδειξε το debate μεταξύ των 6 υποψήφιων δημάρχων για το Δήμο Αρταίων. Όποιος το παρακολούθησε, κατάλαβε…
Προσωπικά το παρακολούθησα σε φιλικό σπίτι, με διαπαραταξιακή και διακομματική παρέα, χωρίς παρωπίδες, και όλοι καταλήξαμε στο ίδιο συμπέρασμα:
Μακράν κερδισμένη βγήκε η Τζένη Ταπραντζή, που με στοιχεία απέδειξε ότι ο λόγος που η Άρτα έμεινε στάσιμη (και σε ορισμένους τομείς οπισθοχώρησε), ήταν επειδή η απερχόμενη δημοτική αρχή δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει το γεγονός ότι την τελευταία 4ετία “βρέχει λεφτά” στους δήμους. Κι αυτό διότι εδώ κρατούσαν ομπρέλα.
Τα στοιχεία που παρατέθηκαν απέδειξαν ότι πρόκειται για ομπρέλα ανικανότητας να προχωρήσουν και να υλοποιήσουν ακόμα και έργα που εντάχθηκαν.
Για παράδειγμα, άλλοι δήμοι έχουν δημοπρατήσει, συμβασιοποιήσει και έχουν ήδη “κόψει κορδέλα” και ο δικός μας, που συμμετείχε στην ίδια πρόσκληση, δεν έχει υποβάλει ακόμη τεύχη δημοπράτησης!
Και κάτι ακόμη: Δεν ξέρω ποιος συμβούλεψε επικοινωνιακά τον απερχόμενο δήμαρχο να επιτεθεί στην Τζένη, αλλά να ξέρει ότι αυτό αμέσως την κατέστησε, στα μάτια του Αρτινού κόσμου, τον δυνατό έτερο πόλο. Την ώρα που τα παπαγαλάκια στην τοπική πιάτσα προσπαθούν να δείξουν ότι η σκιά του “συνεργαζόμενου” είναι το μπόι του και να τον εξυψώσουν σε αντίπαλο δέος, φάνηκε ποιος ή μάλλον ποια, είναι στ’ αλήθεια αυτή που ο Χρήστος Τσιρογιάννης φοβάται. Ποια υπολογίζει ότι μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις να πάρει το τιμόνι του Δήμου στα χέρια της.
Η αντίδραση της Τζένης, σε αυτό το αναπάντεχο “δώρο” του απερχόμενου δημάρχου, ήταν καταλυτική. Της έδωσε την ευκαιρία να ορθώσει ανάστημα, να τον αποστομώσει και να δείξει ότι εκτός από όραμα και σχέδιο, διαθέτει και την πυγμή να προχωρήσει, να διεκδικήσει και αν χρειαστεί να συγκρουστεί, ώστε να υλοποιήσει το πρόγραμμά της για την Άρτα που μας αξίζει.
Έπεα πτερόεντα…
Τι σημαίνει «έπεα πτερόεντα» πατριώτη; λόγια που πετούν! Μια έκφραση που έχει διττή εξήγηση:
Η πρώτη, για χαρακτηρισμό λόγων που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία, αφού δεν έχουν καταγραφεί και έτσι είναι εύκολο ν΄ αμφισβητηθούν ή και να διαψευστούν ως λεχθέντα…
Η δεύτερη για τη δύναμη της φήμης, την ταχύτητα διάδοσής της προς όλες τις κατευθύνσεις…
Αντιθέτως, scripta manent! Τι σημαίνει; Μα ότι τα γραπτά μένουν και μπορείς να ανατρέξεις για να θυμηθείς τι έγινε κάποτε… ή για να θυμίσεις, τι έλεγαν κάποιοι για το έργο των πολιτικών και γιατί στη συνέχεια άλλαξαν άποψη… πως γίνεται ο «άχρηστος» να μεταμορφώνεται σε «χρήσιμο»… πως γίνεται ο «αποτυχημένος» να μετατρέπεται σε «αναμορφωμένο» και «ικανό»…
Ειδικά για τον Δήμο Αρταίων αυτό τον καιρό, διαπιστώνουμε άνθρωποι να βαφτίζουν το «κρέας», «ψάρι» και να αυτοαναιρούνται σε μια σειρά ζητήματα, που έχουν να κάνουν με τοπικούς πολιτικούς παράγοντες…
Λέμε λοιπόν, να θυμίσουμε στους πολίτες –αλλά και στους πολιτικούς- τι τους προσήπταν τι τους καταλόγιζαν και πως κατάφεραν (ή τους «κατάφεραν») τους υβριστές τους να τους μετατρέψουν σε… «υμνολόγους», σε «αγιογράφους»… Ιδού λοιπόν, η στήλη με τις «αναμνήσεις»… να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι…
Αναμνήσεις…(ή αλλιώς scripta manent … 16 Σεπτεμβρίου 2016)
Όταν ο Τσιρογιάννης ήταν «εκ Χαλκιάδων, ορμώμενος…»!
«Προσπαθώντας ο πρόεδρος της ΟΙΥΕ Δ. Καραγεωργόπουλος, να του εξηγήσει πως το λογικό αίτημα είναι να αυξηθούν οι μισθοί των εργαζομένων καθαριστριών και όχι να μειωθεί, για να προστεθούν στην λίστα των φτωχών καθαριστριών και άλλες, ο δήμαρχος άρχισε τις μαγκιές… “Ξέρεις, εγώ είμαι απ’ τις 7 το πρωί εδώ και εργάζομαι για τον Δήμο, ενώ εσείς οι συνδικαλιστές, κάθεστε και μόνο ζητάτε”, είπε αρχικά και σε μια προσπάθεια, να γίνει η συζήτηση, ο έμπειρος συνδικαλιστής έκανε πως δεν κατάλαβε, την προσβολή του δημάρχου, είπε πως πρέπει όσα κάνει σε σχέση με την κατανομή των αιθουσών, που θα καθαρίζει η κάθε εργαζόμενη, να έχουν ως βάση και την σχετική νομοθεσία.
.»Ακολουθεί άλλη… μαγκιά, απ’ τον κ. Τσιρογιάννη: “Δηλαδή ήρθες εδώ, να με κατηγορήσεις, γιατί έδωσα ένα πιάτο τραχανά, σε μια φτωχή εργαζόμενη”, είπε στον πρόεδρο, με ιδιαίτερη ένταση στην φωνή του… Φαίνεται πως είχε πειστεί, πως του ταιριάζει ο ρόλος του τσαμπουκά, αλλά μάταια… Θα λέγαμε, σε τι μοιάζει περισσότερο, αλλά δεν είναι της στιγμής…
Ο έμπειρος συνδικαλιστής Δ. Καραγεωργόπουλος, επιχείρησε και πάλι, να φέρει την συζήτηση στα αιτήματα των καθαριστριών, ξεκαθαρίζοντας πως και ο ρόλος των συνδικαλιστών, είναι θεσμικά κατοχυρωμένος και δεν επιτρέπεται αυτή η υποτίμηση, κυρίως στον αγώνα των φτωχών γυναικών, που μπορεί να έχουν ως μόνο έσοδο, τα εκατόν πενήντα ή διακόσια ευρώ το μήνα…
.»Νάτος πάλι ο εκ Χαλκιάδων ορμώμενος δήμαρχος. “Δεν θα μου κάνεις υποδείξεις, εμένα”, είπε στον συνδικαλιστή και σηκώνεται απ’ το γραφείο του, για να πιάσει απ’ την πλάτη τον συνδικαλιστή και να τον σπρώξε προς την έξοδο. “Πηγαίνετε και μην με ενοχλείτε”, είπε και έδιωξε απ’ το γραφείο του, τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ Δημήτρη Καραγεωργόπουλο, τον πρόεδρο και τον γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Δημήτρη Γάλλιο και Παναγιώτη Κιρτσά.
.»Otempora, omores! Όλα τα είχαμε δει απ’ τον αξιότιμο δήμαρχο κ. Χρήστο Τσιρογιάννη, αλλά ως τσαμπουκά να πετάει εργαζόμενους έξω απ’ το γραφείο του, δεν τον είχαμε φανταστεί… Και για τον επί πλέον λόγο, ότι πέραν της προσωπικής υποτίμησης, τόσων ανθρώπων, δεν πετούσε απ’ το σπίτι του πατέρα του, τον κόσμο έξω, αλλά απ’ το σπίτι όλων των δημοτών της Άρτας, το οποίο εκτός όλων των άλλων, πρέπει να σέβεται…
…Στην ίδια συζήτηση, συμμετείχαν και οι συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου, οι οποίοι έκαναν λόγο για απερίγραπτη και απαράδεκτη συμπεριφορά!
.»Για να έρθει η αποθέωση της ξευτίλας, του αξιότιμου κυρίου δημάρχου. Αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε ως απάντηση, σε ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, σε σχέση με το γεγονός: “Σε ο, τι αφορά τους ισχυρισμούς περί δήθεν «σπρωξίματος» και «απειλής με απόλυση όλων των καθαριστριών» είναι εντελώς αβάσιμος και ψευδής, διότι ο Δήμαρχος δέχθηκε το Δ.Σ. του Συλλόγου και τις καθαρίστριες στο γραφείο του και άκουσε με προσοχή τα αιτήματά τους και εξήγησε το σκεπτικό των ενεργειών του”.
Καλά… Πάει καιρός, που η λέξη ΝΤΡΟΠΗ, δεν αγγίζει τον αξιότιμο κύριο Τσιρογιάννη».
Και για την αντιγραφή ο (είναι πολλά τα λεφτά…) Άρης