Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν… τα μυστικά τους στον Ε. Ιντζέμπελη
Αριστοτέλης Φράγκος
H ποίηση ”πολιορκεί” τις σκέψεις μου
και ”μαγνητίζει” τα συναισθήματά μου
Γράφω διότι μου αρέσει να γράφω. Ήδη από την Στ’ τάξη του δημοτικού και μετέπειτα στις τάξεις του Γυμνασίου παρουσίαζε ο γραπτός λόγος των εκθέσεών μου μια ιδιαιτερότητα• ιδιαιτερότητα η οποία τελικά με έπεισε να την αγαπήσω και να τη χρησιμοποιήσω αρχικά ως χόμπι. Έτσι από τα μικρά χρονογραφήματα που άρχισα να γράφω και τα οποία διένειμα στους ενθουσιασμένους συμμαθητές μου, μεταπήδησα στις γλαφυρές ερωτικές επιστολές, για να καταλήξω δειλά, κρυφά, σ’ ένα άλλο είδος γραφής που είχε αρχίσει να ”πολιορκεί” τις σκέψεις μου και να ”μαγνητίζει” τα συναισθήματά μου, την ποίηση.
Παρότι δεν έπαψα όλα τα μετέπειτα χρόνια και μέχρι το 1981, δηλαδή σε ηλικία 35 χρόνων, να γράφω και να καταχωνιάζω τα ποιήματα που αποκλειστικά έγραφα για τον εαυτόν μου, αποφάσισα το 1982 κατόπιν της επίμονης προτροπής φίλων να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο ”Νεκρός δρόμος”.
Στα επόμενα και μέχρι σήμερα χρόνια η ποίηση έχει ενσωματωθεί πλέον ως ”φόδρα στο πετσί” μου και αντανακλά τις εκρηκτικές στιγμές εκείνες, κατά τις οποίες οι ποικίλες αντιπαραθέσεις της ζωής, άλλοτε λεηλατούν ανηλεώς τη νηνεμία της ψυχικής μου διάθεσης ή κομματιάζουν ασύδοτα τους ανυπεράσπιστους προβληματισμούς μου. Και άλλοτε πάλι, θωρακίζονται με τόλμη και καθώς σπάζουν τα σκοτάδια του φόβου, της αβεβαιότητας, και του θυμού, παιχνιδίζουν ανέμελα με τα χρώματα της άνοιξης.
Πολλοί με ρωτούν τι γράφω; Θα έλεγα ότι γράφω κυρίως ποίηση, ωστόσο, στα (16) μέχρι σήμερα εκδοθέντα βιβλία, συμπεριλαμβάνονται (12) ποιητικές συλλογές, (3) μυθιστορήματα, (1) πολιτικοκοινωνική σάτιρα και αρκετές κοινωνικού περιεχομένου αρθρογραφήσεις στον τοπικό τύπο.
Επειδή στο ερώτημα: ”από που εμπνέομαι”, έχω αναφερθεί εκτενώς πιο πάνω, θα αρκεστώ να απαντήσω με μια λακωνική απάντηση: ”Η έμπνευσή μου ”πηγάζει” από την ”επανάσταση της ψυχής στη χαρά και στη λύπη που προξενεί η καθημερινότητα στον κύκλο της ζωής”.
Η τελευταία μου ποιητική ”δουλειά” με τίτλο ”Για την τριλογία της ”Εύας”, είναι ένα αποκλειστικό αφιέρωμα στη γυναίκα, η τριαδική ιδιαιτερότητα της οποίας ως μάνα, σύντροφος και κόρη, καθορίζει τη ζωή μας.
Σχετικά με τη γενετική δημιουργία της εν λόγω συλλογής και της μετεξέλιξής της στην επώνυμη οντότητα, ”Για την τριλογία της ”Εύας”, οφείλω να αναφέρω ό,τι αφότου διέσχισε αίσια τις ”συμπληγάδες” της πολύχρονης συγγραφικής ωριμότητάς της και την ”αναίμακτη” διαδικασία της εκτύπωσης, απόκτησε τελικά τη δική της μορφολογική όψη καθώς αναπλάστηκε σ’ ένα βιβλίο (62) σελίδων μ΄ ένα συνολικό περιεχόμενο (41) ποιημάτων και (29) Χαϊκού.
Για σαράντα και πλέον χρόνια (1970-2018) ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με το τένις και από το 1990 έως το 2000 με την ξυλοσύνθεση, Συγκεκριμένα τις μέρες του χειμώνα που τα κύματα της θάλασσας ”ξεβράζουν” στην ακροθαλασσιά διάφορα ξύλα, ρίζες, τα συλλέγω επιλεκτικά διότι κάποια απ’ αυτά παρουσιάζουν κάποια ιδιαιτερότητα και ανάλογα με τη μορφολογική τους υπόσταση δημιουργώ διάφορες συνθέσεις. ”Σκουπίδια έργα τέχνης” τα αποκάλεσε ο τοπικός τύπος όταν το 2000 τα εξέθεσα στον εκθεσιακό χώρο του Πνευματικού Κέντρου Καλαμάτας.
Βιογραφικό συγγραφέα
Ο Αριστοτέλης Φράγκος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1946 και ζει από το 1977 μόνιμα στην Καλαμάτα.
Σπούδασε στη Γερμανία την ”τεχνική πωλήσεων στο τραπεζικό σύστημα” και στη συνέχεια εργάσθηκε για δέκα χρόνια στο γερμανικό δημοσιονομικό Όμιλο Τραπεζών ”KREISSPARKASSE”.
Από το 1982 δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο χώρο της λογοτεχνίας και έχει εκδώσει συνολικά μέχρι σήμερα (16) βιβλία εκ των οποίων (12) ποιητικές συλλογές: 1982 ”Νεκρός δρόμος”. 1983 ”Ανθούπολη”. 1992 ”Χημεία ύπνου”. 1996 ”Του Μάη μελωδία”. 1999 ”Χρωμάτων ψίθυροι”. 2004 ”Πολύμνια”. 2010 ”Κύκλος ακαθορίστου διαμέτρου”. 2012 ”Άλαλες λέξεις – βουβές νότες”. 2014 ”Νερό και χώμα”. 2015 ”Ωδή σε μια μικρή Οδύσσεια / 1967-1977μ.Χ.”. Το 2017 ”Ο βαρκάρης του Αχέροντα”. Το 2019 ”Τριλογία για την ”Εύα”. Επίσης (3) μυθιστορήματα: 2004 ”Χάρτινοι θεοί”. 2008 ”Παιχνίδια βροχής”. 2014 ”Ένα καλοκαίρι του Αυγούστου. Και το 2015 την κοινωνικοπολιτική σάτιρα: ”Ελμπιντόρ – η διαθήκη της νεότερης Ελλαδιάρ”.
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Κινέζικα και Ρουμάνικα.