Ο Λίθος Του Αναθέματος (κατά Ιωάννην 8)
Ο αναμάρτητος ὑμῶν πρώτος βαλέτω λίθον… μεγάλη κουβέντα, που ειδικά αυτές τις μέρες, σε άλλες εποχές θα την ακούγαμε στην εκκλησία… τώρα δεν την ακούμε, αφού τηλεοράσεις και social media έχουν γεμίσει από «Γραμματείς και Φαρισαίους» που δικάζουν ασταμάτητα… κι εμείς, κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους, ρίχνουμε λίθους αναθέματος, όπως θέλει η εποχή: με email, με like…
Να θυμίσουμε όμως –μέρες που είναι- για ποιο πράγμα μιλάμε;
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. 8, 1-11:
Ἰησοῦς δὲ ἐπορεύθη εις το όρος τῶν ελαιών• άγουσι δὲ οἱ γραμματείς καὶ οἱ Φαρισαίοι γυναίκα ἐπὶ μοιχεία κατειλημμένην, καὶ λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, αὕτη ἡ γυνή κατείληπται ἐπ᾿ αυτοφώρω μοιχευομένη· σὺ οὖν τί λέγεις;
τούτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ᾿ αὐτοῦ. ὡς δὲ ἐπέμενον ἐρωτῶντες αὐτόν, ἀνέκυψε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ᾿ αὐτήν. οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο εἷς καθ᾿ εἷς, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων…
ἀνακύψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· γύναι ποῦ εἰσιν; οὐδείς σε κατέκρινεν; ἡ δὲ εἶπεν· οὐδείς, Κύριε. εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς· οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε…
Θα μου πείς, την είδες καλόγερος; Εμ, με το «μένουμε σπίτι», μόνο καλόγερος μπορεί να την δείς; Στα σοβαρά, πατριώτες, όλο αυτό το σκέφτηκα και το αναζήτησα παρακολουθώντας και ακούγοντας κανάλια και ραδιόφωνα, να μας ενημερώνουν –κατ’ άλλους να μας τρομοκρατούν- λόγω της πανδημίας…
Βλέπουμε ακόμη και σήμερα, κλεισμένοι στα σπίτια κι αποκλεισμένοι στα μπαλκόνια, να είμαστε με τον «λίθον του αναθέματος» ανά χείρας, έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, να τον εκτοξεύσουμε στους αντιπάλους, ή σε όσους τη συγκεκριμένη στιγμή βρεθούν στα χέρια των «Γραμματέων και Φαρισαίων»…
Για μένα πατριώτη, έχουν αξία οι μικρές ή μεγαλύτερες αναλαμπές, κάποιων που δεν φοβούνται (ή έχουν συνηθίσει…) τον «λιθοβολισμό»… Ας πούμε, είδα τον συμπατριώτη μας τον Μιχάλη Γιαννάκο τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ που στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, φώναζε για την κατάσταση στα Νοσοκομεία –και να λιθοβολείται λόγω αυτής της «ακαμψίας» του- να λέει και σήμερα τα ίδια…
Τον είδα προχθές στο OPEN, να μιλά για τα προβλήματα του συστήματος υγείας, αλλά και να επισημαίνει τις αβελτηρίες της σημερινής κυβέρνησης, που εξαγγέλλει προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών και αντ’ αυτού πραγματοποιεί… μετακινήσεις!!! Προς τούτο, διάβασε και την επιστολή της Δημάρχου Ν. Σκουφά, πατριώτη…
Νομίζω πως ο Γιαννάκος, σε αυτή τη συγκυρία, θα πίεζε τη κυβέρνηση να προχωρήσει να κάνει και κάτι παραπάνω στα νοσοκομεία… μόνο που τα κανάλια δεν τον καλούν –πλέον- να «τα ρίχνει» για τη δημόσια υγεία…
Άκουσα προχθές και τον –γενικώς λιθοβολούμενο, όχι αδίκως βέβαια…- Άρη Πορτοσάλτε, να μιλά για αυτούς στα Νοσοκομεία, που την «κοπάνησαν» λαμβάνοντας την λεγόμενη «άδεια ειδικού σκοπού», αλλά που θα πάρουν το «Δώρο Πάσχα» όπως βάφτισε η κυβέρνηση, το επίδομα στους νοσοκομειακούς…
Βέβαια, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αν βαφτίζονταν επίδομα σε δημόσιους υπαλλήλους ως «δώρο Πάσχα», ο Πορτοσάλτε θα ωρύονταν… παράξενο, αλλά το ίδιο έκανε και τώρα… δεν ωρύονταν, αλλά απευθύνονταν ξεκάθαρα προς το Μαξίμου, σημειώνοντας πως αυτό που κάνουν είναι λάθος… να το πείτε «μπόνους» και να το πάρουν μόνο όσοι εργάζονται αυτό τον καιρό, φώναζε ο Πορτοσάλτε…
Κανονικά, ας πούμε, αυτό έπρεπε να το πει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ… να το πει πρώτο το ΚΙΝΑΛ… αλλά αυτά τα κόμματα, έχουν «δεσμούς» με ότι είναι «δημόσιο»… ας πούμε, τολμά πολιτικός, να κόψει τους μισθούς απ’ τους δημόσιους υπαλλήλους, που πήραν «άδεια», ενώ οι δημόσιες υπηρεσίες, είναι ουσιαστικά ΚΛΕΙΣΤΕΣ για τους πολίτες;
Η επιχείρηση της Άρτας
Όλα τα παραπάνω, συνδέονται επίσης και με αυτό το βασανιστικό, που βιώνει μια «μεγάλη επιχείρηση» της Άρτας, λόγω των κρουσμάτων κορωνοϊού στο χώρο της… νομίζω πως αυτό που συνέβη στον συμπατριώτη μας επιχειρηματία, θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα… απλώς, σε αυτόν «έκατσε» η μπίλια…
Παρότι δεν μου αρέσει ο τρόπος που (αντι)πολιτεύεται ο Σπύρος Ριζόπουλος, τον Περιφερειάρχη, σε μια ανακοίνωσή του, όπου επικρίνει την Περιφερειακή Αρχή, με αφορμή κρούσματα κορωνοϊού εργαζόμενων σε επιχείρηση της Άρτας, σε κάποια παράγραφο, λέει την αλήθεια, καταγράφει την πραγματικότητα: «..να ξεκαθαριστεί ότι ουσιαστικά το κρούσμα δεν δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο ήρθε απ’ έξω. Αλλά από την ταραχή και την παραπληροφόρηση έχει δημιουργηθεί κακώς η εικόνα ότι φταίει το ίδιο το εργοστάσιο».
Αυτό το λέει ο Ριζόπουλος και επισημαίνω πως έτσι είναι στην ουσία. Απλώς στην πανδημία του κορωνοϊού, το να είσαι «εργοδότης» είναι σα να είσαι «μοιχαλίδα» στον καιρό των Ιουδαίων: θα σε λιθοβολήσουν, αναμάρτητοι και αμαρτωλοί… κυρίως, οι δεύτεροι, θα υπερακοντίζουν σε λίθους-επιχειρήματα…
Να το πάρουμε λοιπόν, απ’ την αρχή: η επιχείρηση, η κάθε επιχείρηση, δεν είναι τα κτίρια, τα μηχανήματα, τα αυτοκίνητα, τα ψυγεία. Είναι οι άνθρωποι που τα δουλεύουν, οι εργαζόμενοι και οι ιδιοκτήτες… αν υποθέσουμε, πως η συγκεκριμένη επιχείρηση ήταν με ΚΑΔ που θα έκλεινε με κυβερνητική απόφαση, θα μιλάγαμε σήμερα για κρούσματα; Όχι!
Άρα, τα κρούσματα στην επιχείρηση, ήρθαν «απέξω», μεταφέρθηκαν από φορείς, ή νοσούντες εργαζόμενους… διότι και οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη επιχείρηση άνθρωποι είναι, ανάγκες έχουν, θα πάνε στο φούρνο, θα πάνε στο S/M, θα βγουν στο δρόμο… αν αρπάξουν κορωνοϊό, θα φταίει ο εργοδότης;
Άρα ο λιθοβολισμός της επιχείρησης και της εργοδοσίας σε ποσοστό που δεν της αναλογεί, είναι άδικος… άλλο η διαχείριση, άλλο τα μέτρα προστασίας εντός, άλλο η μεταφορά απέξω…
Θα μου πείς, θα φταίει ο εργαζόμενος; Εγώ δεν λέω πως φταίει… αλλά, αλήθεια, μίλησε κανείς για την ευθύνη του εργαζόμενου; Μίλησε κανείς, αν ο εργαζόμενος-φορέας «έμενε σπίτι», αν τηρούσε τα μέτρα προστασίας, αν πρόσεχε; Ζήτησε κανείς το λόγο απ’ τον φορέα; Γιατί πήγε, όπου πήγε, γιατί μίλησε, με όποιον μίλησε…
Δεν ζητά κανένας ευθύνες από νοσούντες εργαζομένους… αλλά, ρε γαμώ τη μου, δουλεύεις σε μαγαζί με ευαίσθητο προϊόν, δεν πρέπει να προσέχεις; Δεν πρέπει να ακούς τι λένε γιατροί και κυβερνήτες, πολύ-πολύ περισσότερο, απ’ τον συνταξιούχο, τον δημόσιο υπάλληλο, τον αγρότη;
Λοιπόν… είναι δύσκολο, μη πούμε είναι επικίνδυνο, να είσαι εργοδότης στον ιδιωτικό τομέα σήμερα… διότι, πατριώτη, σκέψου, αν ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, είχε στην είσοδο γιατρό με πιστόλι-θερμόμετρο, να θερμομετρά τους εργαζόμενους κι όποιος έδειχνε εμπύρετος τον έστελνε σπίτι, τι θα λέγαμε;
Θα λέγαμε «μπράβο, λαμβάνει μέτρα» ή θα δέχονταν πάλι «λιθοβολισμούς»; Θα λέγαμε «σωστό» ή πάλι το «οργισμένο ανώνυμο πλήθος» του ιντερνετ, θα επιτίθονταν επί δικαίων και αδίκων;
Νομίζω πως ο κορωνοϊός δεν πρέπει να γίνει εφαλτήριο, για να διαλυθούν επιχειρήσεις, για να καταστραφεί μια ολόκληρη παραγωγική αλυσίδα, που υπάρχει στην υπό συζήτηση επιχείρηση, με ένα σωρό κόσμο να εργάζεται και να ζει απ’ τη λειτουργία της…
Ο κορωνοϊός, εύκολα ή δύσκολα, θα φύγει, όπως έφυγαν και άλλα «τέρατα» που επιτέθηκαν στην οικουμένη… Η επόμενη ημέρα του κορωνοϊού, θα είναι ακόμα δυσκολότερη, αφού πλέον η μάχη θα δοθεί στη μισοπεθαμένη οικονομία μας… θα ανοίξουν όλες οι επιχειρήσεις; Θα ξαναδουλέψουν όλοι οι εργαζόμενοι; Αυτά, θα τα δούμε, μετά…
Σήμερα όμως, πρέπει να κρατηθούμε όλοι ζωντανοί… και οι άνθρωποι, οι εργαζόμενοι αλλά και οι επιχειρήσεις, οι εργοδότες… ας μη το ξεχνάμε και ας αφήσουμε «τον λίθον», στο χώμα…
Προχθές παρακολούθησα ένα έργο με τον Λίντον Τζόνσον, 36ο πρόεδρο της Αμερικής… μόλις ανέλαβε μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, φέρεται να είπε στους συνεργάτες του που ανησυχούσαν τι θα γίνει: «η ζωή είναι μικρή, για να μη χαρούμε το σήμερα και να χάσουμε το μέλλον»…
Το σήμερα, εμείς δεν μπορούμε να το χαρούμε… ας φροντίσουμε να μη χάσουμε το μέλλον…
Κισμέτ…
Πατριώτη, χρειάζεται θάρρος… εμείς έχουμε να χάσουμε, αναλογικά με κάποιους που ζούν, δεν ζούν, δεν λογαριάζονται… όπως ας πούμε στο Νέο Δελχί, που εκατοντάδες άστεγοι κάνουν ουρά για να πάρουν ένα πιάτο ρύζι και αρακά που μοιράζουν εθελοντές από την καρότσα φορτηγού. Ελάχιστοι στο πλήθος φορούν μάσκες. Δεν υπάρχουν αντισηπτικά για τα χέρια, ούτε λεκάνες με νερό για πλύσιμο, ούτε «κοινωνική αποστασιοποίηση».
«Χρειάζομαι το φαγητό. Αν σταθώ σε απόσταση, κάποιος άλλος θα μπει ανάμεσα», λέει αφοπλιστικά ένας από τους αστέγους. «Δεν μπορείς να επιβάλλεις τέτοια δραστικά μέτρα σε έναν πληθυσμό του μεγέθους της Ινδίας έτσι ξαφνικά», λέει ο διευθυντής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που εργάζεται με τους αστέγους , του Housing and Land Rights Network… «Αν ένα άτομο σε ένα καταφύγιο προσβληθεί, θα είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί η εξάπλωση».
Αυτά είναι τα χειρότερα… Οι άστεγοι –λένε- στους δρόμους της Ινδίας αντιμετωπίζουν τον κορονοϊό με σκυθρωπή μοιρολατρία… «Κάποιοι από μας θα πεθάνουν, κάποιοι θα ζήσουν για να υποφέρουν», λέει ένας 45χρονος άστεγος στο Νέο Δελχί. «Είμαστε φτωχοί. Μας έχουν αφήσει εδώ να πεθάνουμε. Οι ζωές μας δεν έχουν αξία για κανέναν».
Κομμώτριες…
Αυτά, είναι τα άσχημα, που λέγαμε, τσιπουροφιλοσοφώντας… σε μας, αν θα υπάρχει μια τεράστια ζήτηση όταν με το καλό μας… «αμολήσουν», αυτό θα είναι να βρεις ελεύθερη κομμώτρια!!!
Βγήκαν οι άσπρες τρίχες στην επιφάνεια και θα πάει το βάψιμο νίλα… μήπως οι μπογιατζήδες να κάνουν τίποτα ταχύρυθμα μαθήματα;
Γενναίοι…
Και το χαμόγελο χρειάζεται στη ζωή πατριώτη… ας πούμε, μιλάμε συνεχώς για τους «απείθαρχους», τους «ανεύθυνους», ξεχνώντας πως πάντα τέτοιοι υπήρχαν, στα καλά και στα άσχημα… απ’ το δημοτικό, δείχναμε με το δάχτυλο, «απείθαρχους», «αδιάβαστους», «κακά παιδιά»…
Στη ζωή, υπάρχουν και οι… «γενναίοι»! όπως ένα ζευγάρι που εντόπισαν οι αστυνομικοί στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων στα Χανιά, το απόγευμα της Τρίτης, να επιδίδεται σε… ερωtικές περιπτύξεις ενώ το SMS που είχαν στείλει έγραφε για άδεια για «προμήθεια αγαθών πρώτης ανάγκης»!
Οι… θερμόαιμοι νεαροί –λένε- δεν είχαν ψώνια στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους, πράγμα που έδειχνε ότι δεν είχαν πάει σε σούπερ μάρκετ ή άλλο κατάστημα! Έτσι, παρά την δικαιολογία τους ότι έκαναν μια… στάση και σκόπευαν να πάνε αμέσως μετά, οι αστυνομικοί, τους επέβαλαν το διοικητικό πρόστιμο που προβλέπεται για άσκοπη μετακίνηση.
Καλά, τι… στάση έκαναν, δεν τη μάθαμε… αλλά κι οι αστυνομικοί, εκεί, στο καθήκον… αντί να τους τη χαρίσουν, λόγω… «γενναίας πράξης» τους έριξαν πρόστιμο!!!
Σε μακρινά νησιά…
Παλιά, όταν υπήρχαν αεροπλάνα, κάποιοι κονομημένοι, σε καταστάσεις όπως με τον κορωνοϊό, θα την είχαν κάνει για άλλη γή για άλλα μέρη… τώρα, όμως;
Θα διαβάζουν για χώρες που δεν υπάρχει κορωνοϊός και θα ζηλεύουν… πατριώτη, τα κράτη μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι 193. Στις 2 Απριλίου, 18 ήταν οι χώρες κράτη μέλη του ΟΗΕ που δεν έχουν αναφέρει ούτε ένα κρούσμα του Covid-19 σύμφωνα με τους υπολογισμού του βρετανικού δικτύου BBC που χρησιμοποίησε δεδομένα από το πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς.
Οι 18 χώρες χωρίς κορωνοϊό είναι: Κομόρες, Κιριμπάτι, Λεσότο, Νήσοι Μάρσαλ, Μικρονησία, Ναούρου, Βόρεια Κορέα, Παλάου, Σαμόα, Σάο Τόμε και Πρινίσπε, Νησιά Σολομώντα, Νότιο Σουδάν, Τατζικιστάν, Τόνγκα, Τουρκμενιστάν, Τουβαλού, Βανουάτου και Υεμένη.
Βέβαια για χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και η εμπόλεμη Υεμένη η συλλογή αξιόπιστων στοιχείων είναι από δύσκολα έως αδύνατη… άντε βάλε και το Νότιο Σουδάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν…
Το Τουβαλού όμως; είναι κράτος του κεντρικού Ειρηνικού και βρίσκεται 1.050 χλμ. βορείως των Νησιών Φίτζι. Είναι ένα από τα μικρότερα και πλέον απομονωμένα κράτη του κόσμου… Το Πρίνσιπε (Príncipe, ελλ. Πρίγκιπας) είναι από τα δύο νησιά που συναποτελούν το κράτος Σάο Τομέ και Πρίνσιπε στις δυτικές ακτές της Αφρικής. Η έκτασή του είναι 136 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός του γύρω στις 5.000 κατοίκους.
Το Βανουάτου είναι κράτος και ομάδα νησιών της Ωκεανίας στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Αποτελείται από 82 νησιά με συνολική έκταση 12.189 τετραγωνικά χιλιόμετρα (km²) και συνολικό μήκος ακτών (ακτογραμμή) 2.528 km.
Λοιπόν… κάνε όρεξη, πατριώτη… τώρα, δεν μπορείς… μετά όμως; Μήπως ένα ταξιδάκι, σε κάποιο από αυτά τα νησιά, θα ήταν κάτι ξεχωριστό;
Όπως έδειξε ο κορωνοϊός, τίποτα στη ζωή, δεν είναι σίγουρο…