Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΚΥΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ (ΤΡΑΜΠΑΣ)

Ο ΕΞ ΑΡΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ(1929-2022)

(Ευλαβικό αφιέρωμα στο τεράστιο ιεραποστολικό του έργο)
Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου-εκπαιδευτικού(χημικού)

Θεία Λειτουργία
– «Η θεία Λειτουργία του Ιωάννου Χρυσοστόμου με φωτογραφίες και ερμηνευτικά σχόλια. Η θεία Λειτουργία του Ιω. Χρυσοστόμου εκδόθηκε σε τυπωμένο βιβλίο μικρού σχήματος (12x17cm, 133 σελίδες) τον Νοέμβριο του 1978, με την οικονομική βοήθεια του Επισκόπου Ανδρούσης (νυν
Αρχιεπισκόπου Αλβανίας) Αναστασίου Γιαννουλάτου και του Ιεραποστολικού Συλλόγου «Πορευθέντες». Σε αυτήν την έκδοση, περιλαμβάνεται η τελετή της Προσκομιδής και η θεία Λειτουργία του Ιω.
Χρυσοστόμου με φωτογραφίες και ερμηνευτικά σχόλια. Είναι η πρώτη και πλήρης μετάφραση της θείας Λειτουργίας στη σύγχρονη κορεατική γλώσσα.

– «Οι θείες Λειτουργίες του Ιωάννου Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου (1983)
Ιερά Μυστήρια
– «Τα Μυστήρια των Αγ. Βαπτίσματος και Χρίσματος (1978)
– «Το Μυστήριο της Εξομολόγησης (1978)
– «Το Μυστήριο του Γάμου (1978)
– «Το Μυστήριο του Αγ. Ευχελαίου (1979)
Ιερές ακολουθίες
Οι ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής (1982) που
περιέχουν τη «Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων ,το «Μέγα Απόδειπνο και τον «Ακάθιστο Ύμνο».
– «Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ακολουθία των μνημοσύνων (1982)
– «Ο όρθρος (Κυριακής, εορτής, καθημερινής, Σαββάτου και της Μ.
Τεσσαρακοστής) (1983)
– «Ο εσπερινός (Ο Μεγ. Εσπερινός, η Αρτοκλασία, ο Μικρός Εσπερινός)
(1983)
– «Μεγάλη Εβδομάδα » (1983)
– «Το Πεντηκοστάριον » (1983)
– «Το Μικρόν Ευχολόγιον » (1984)

Στο μεταφραστικό έργο καταβλήθηκε επίπονη προσπάθεια να αποδοθεί με ακρίβεια το πνεύμα της ορθόδοξης διδασκαλίας στη σύγχρονη κορεατική γλώσσα και λαμβάνοντας υπόψη τον πολιτισμό των Κορεατών να μη γίνει μία απλή μόνο μεταγλώττιση των ευχών από τα πρωτότυπα ελληνικά κείμενα στα κορεατικά.
Εκτός από τις γλωσσικές δυσκολίες, έπρεπε να αντιμετωπίσουν τη λογική, τη νοοτροπία, την ψυχολογία και την παράδοση των Κορεατών που είναι εντελώς διαφορετική από την ελληνική.
Ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα αφορά στο Μικρό Ευχολόγιο, στο οποίο εκτός από τις βασικές ευχές που μεταφράστηκαν από ελληνικό προστέθηκαν και μερικές καινούργιες ευχές που έχουν στενή σχέση με τη ζωή των Κορεατών:
1. Η «Ευχή για το αλάτι του Κιμτσί», η οποία διαμορφώθηκε με πρότυπο την «Εὐχὴ εἰς εὐλογῆσαι ἅλας» από το ελληνικό Ευχολόγιο. Πρόκειται για ευχή που αναφέρεται στο αλάτι του Κιμτσί, μιας σημαντικής κορεατικής διατροφής, η οποία παρασκευάζεται με ειδική διαδικασία.
2. Η «Ευχή για την εξηκοστή επέτειο γενεθλίων», η οποία αποτελεί καινοτομία και απαντάται μόνο στο ορθόδοξο κορεατικό Ευχολόγιο. Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα γενέθλια, στην Κορέα κατά παράδοση έχουν μεγάλη βαρύτητα και ειδικότερα, η 60η επέτειος, η οποία εορτάζεται πανηγυρικά.
Οι ενέργειες αυτές έγιναν με ενθουσιασμό αποδεκτές από το ποίμνιο.

Μελοποίηση εκκλησιαστικών ύμνων
Κατά τη δεκαετία του ’70, η χορωδία του Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Σεούλ ήταν μεικτή και ακολουθούσε τη ρωσική εκκλησιαστική παράδοση με χοράρχη τον Κορεάτη Ιάκωβο Lee Sung-eui , ο οποίος είχε βαπτιστεί από τους πρώτους Ρώσους ιεραποστόλους και έμαθε τη μουσική εξ ακοής. Όταν ο ίδιος μετανάστευσε στην Αμερική, η χορωδία έμεινε χωρίς τον χοράρχη και τότε ο αρχιμ. Σωτήριος χρειάστηκε να εισηγηθεί στην εκκλησιαστική κοινότητα να προσκληθεί η τεταρτοετής φοιτήτρια της μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Sungsin Άντζελα Yeon Young-jin για να καλυφθούν οι ανάγκες και κυρίως να μελοποιηθούν οι ύμνοι που εν τω μεταξύ είχαν μεταφραστεί. Η προσφορά της ήταν σημαντική, χωρίς όμως να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες ή ακόμη να ξεπεράσει τη δυσκολία για τη μελοποίηση των ύμνων στην κορεατικά, εφόσον δεν ήξερε βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική. Το κενό αυτό κάλυψε ο αρχιμανδρίτης Γεώργιος Στέφας, φίλος του αρχιμ. Σωτηρίου από τα φοιτητικά του χρόνια, ο οποίος με δικά του έξοδα επισκέφτηκε πολλές φορές την Κορέα και παρέμεινε για μεγάλα διαστήματα, προκειμένου να προωθήσει τη μελοποίηση των ύμνων. Ο αρχιμ. Γεώργιος, άριστος γνώστης της βυζαντινής και ευρωπαϊκής μουσικής, μετέγραφε τη βυζαντινή μουσική στην ευρωπαϊκή σημειογραφία και η Άντζελα δίδασκε
τους ύμνους στα μέλη της χορωδίας. Η μελοποίηση των ύμνων της «Παράκλησης στην Παναγία» έγινε από την Αικατερίνη Κομίνη, Καθηγήτρια Ωδείου Αθηνών.

Δημιουργία Εκδοτικού Οίκου
Εκτός από τις μεταφράσεις για τις οποίες ήδη έχει γίνει λόγος, σημαντική ήταν η ίδρυση του εκδοτικού οίκου υπό την επωνυμία «Korean Orthodox Editions » το 1997, τον οποίο διεύθυνε επί μια δεκαετία ο π. Αντώνιος Woo, έμπειρος τυπογράφος. Στο διάστημα αυτό συνεχίστηκαν οι προσπάθειες για να βελτιωθούν οι μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων και ύμνων και να εκδοθούν αναθεωρημένες εκδόσεις. Η ενέργεια αυτή ήταν απαραίτητη, διότι στην πράξη είχε αποδειχθεί ότι η απόδοση των λειτουργικών κειμένων παρουσίαζε ελλείψεις, το γεγονός αυτό επισήμαναν οι Κορεάτες που γνώριζαν καλύτερα την ελληνική γλώσσα, αλλά και η διαρκής εξέλιξη της κορεατικής. Συγχρόνως ο εκδοτικός οίκος επιδόθηκε σε μεταφράσεις βιβλίων με περιεχόμενο την πατερική θεολογία, τη θεολογία της εικόνας, λειτουργικά θέματα, κείμενα πνευματικής οικοδομής, βίους αγίων κ.λπ., τα οποία απευθύνονται σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, εκτός από τα λειτουργικά βιβλία.
Κατηχητικό έργο

Το κατηχητικό έργο αποτέλεσε εξίσου πρωταρχική φροντίδα του νέου
ιεραποστόλου, διότι μέχρι τότε δεν υπήρχε συστηματική κατηχητική εκπαίδευση. Οι λιγοστοί ορθόδοξοι Κορεάτες δεν καταλάβαιναν τα δρώμενα μέσα στη λατρεία, αγνοούσαν τον βίο των αγίων και πολύ περισσότερα τα θεμελιώδη της πίστεως. Η πρώτη αντίδραση ήταν τα σχετικά κηρύγματα στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας και η διανομή κάθε Κυριακή ενός φυλλαδίου (Τσουμπό) με ανάλυση των αναγνωσμάτων της Κυριακής, πληροφορίες για τους εορταζομένους αγίους κάθε εβδομάδας. Μετά την τέλεση της θείας Λειτουργίας, το εκκλησίασμα παρακολουθούσε κατηχητικά μαθήματα με στόχο την πνευματική οικοδομή. Καθιερώθηκαν κύκλοι μελέτης Αγίας Γραφής, και οργανώθηκαν διάφορες δραστηριότητες για τους νέους, ανοιχτές και για μη χριστιανούς.
Για τους κατηχούμενους, υπήρχε ειδικό πρόγραμμα εμπλουτισμένο με οπτικοακουστικό υλικό και ενδιαφέρουσες συζητήσεις, όπου οι ενδιαφερόμενοι που προέρχονταν από ποικίλες πολιτιστικές και θρησκευτικές καταβολές υπέβαλαν σωρεία ερωτήσεων για να πάρουν απαντήσεις στις πολλές απορίες τους. Όσοι ήταν έτοιμοι βαπτίζονταν ομαδικά, όπως στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Καρπός της επίπονης αυτής προσπάθειας το έτος 1976 ήταν η αύξηση της κοινότητας με 57 νέα μέλη.
Συστηματικά κατηχητικά μαθήματα οργανώθηκαν και για τους εφήβους, όπως επίσης άρχισε να λειτουργεί φροντιστήριο για την κατάρτιση των υποψηφίων κατηχητών, για την καλύτερη προετοιμασία των οποίων άρχισε η συγγραφή των πρώτων κατηχητικών βοηθημάτων.

Το 1976, χάρη στις δωρεές των ορθόδοξων από το εξωτερικό, η κοινότητα αγόρασε ένα μεγάλο αγροτεμάχιο στην περιοχή Καπιόνγκ (Gapyeong), χιλιόμετρα βορειοανατολικά από τη Σεούλ, όπου ξεκίνησε η πρώτη θερινή κατασκήνωση, όπου πολλοί νέοι απέκτησαν προσωπική εμπειρία της χριστιανικής ζωής, διδάχθηκαν για τη ζωή των αγίων και μέσα σε ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον δημιούργησαν φίλους με άλλους συνομήλικούς τους.
Εκτός από τις κατασκηνώσεις, οργανώνονταν και άλλες ποιμαντικές διήμερες και τριήμερες εκδηλώσεις στον περίβολο του ναού για παιδιά, νέους και ενήλικες, με στόχο την πνευματική οικοδομή και την ανάπτυξη της φιλίας μεταξύ των μελών της κοινότητας. Αξιοσημείωτο είναι ότι υπήρχαν ευκαιρίες και για μη ορθόδοξα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, τα οποία στον ίδιο υπαίθριο χώρο του ναού ανέπτυσσαν διάφορες ευχάριστες δραστηριότητες και ο αρχιμ. Σωτήριος είχε την ευκαιρία να τους μιλήσει για τον Αληθινό Θεό.

Ίδρυση κοινοτήτων και ανεγέρσεις ναών σε άλλες πόλεις
Η Μητρόπολη σήμερα, χάρη στις άοκνες προσπάθειες του Μητροπολίτη Σωτηρίου είναι οργανωμένη σε 7 εκκλησιαστικές κοινότητες, με συνολικά 25 ναούς και παρεκκλήσια και 9 ιερείς και 2 διακόνους, οι οποίοι προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες όλων των πιστών:

Νότια Κορέα
1. Σεούλ (Seoul) με τον καθεδρικό ναό Αγίου Νικολάου Mapo-gu, Seoul (με παρεκκλήσιο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) με 1 ιερέα και 1 διάκονο, και τον κοιμητηριακό ναό της Αναστάσεως του Χριστού Yongmi-ri, Seoul,
2. Πουσάν (Pusan) με τον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Chung-gu, Pusan (με παρεκκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Στυλιανού) με 1 ιερέα,
3. Ιντσόν (Incheon) με τον ναό του Αγίου Παύλου Nam dong-ku, Incheon (με παρεκκλήσια του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου) με 1 ιερέα,
4. Τσόντζου (Jeonju) με τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Jeonju (με παρεκκλήσια του Αγίου Ευθυμίου, του Αγίου Νεκταρίου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ) με 1 ιερέα,
5. Πάλανγκ-λι (Palang-ri) με τον ναό του Αγίου Ανδρέου Yang-gu gun, Palang-ri (με παρεκκλήσια της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και του Αγίου Στυλιανού) με 1 ιερέα,
6. Τσούντσον (Chuncheon) με τον ναό του Αγίου Βόριδος Seo-myeon, Chuncheon με 1 ιερέα, και
7. Ουλσάν (Ulsan) με τον ναό του Αγίου Διονυσίου Αιγίνης Dong-ku, Ulsan με 1 ιερέα και 1 διάκονο.
Παρεκκλήσια
1. Αγίου Μαξίμου του Γραικού Mapo-gu, Seoul και Αγίου Γεωργίου Pousan με 1 ιερέα, για την εξυπηρέτηση των σλαβόφωνων ορθοδόξων και
2. Αγίας Άννης Wanju-gun, Jeonbuk με 1 ιερέα, για τους σπουδαστές των Εκπαιδευτηρίων “Ορθόδοξος Πίστις”
Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Καπιόνγκ

Στη δεκαετία του ’80 στην περιοχή Καπιόνγκ, όπου είχε αγοραστεί (1976) μεγάλο αγροτεμάχιο για τις κατασκηνώσεις της Εκκλησίας, ιδρύθηκε το πρώτο ορθόδοξο μοναστήρι στην Κορέα και στην ευρύτερη περιοχή της Άπω Ανατολής. Το 1986 άρχισε να ανεγείρεται η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όπου εργάστηκαν πολλοί Κορεάτες και Έλληνες. Εγκαινιάστηκε στις 3 Οκτωβρίου 1988 από τον Μητροπολίτη Ν. Ζηλανδίας και Έξαρχο Κορέας Διονύσιο. Τρείς μοναχές από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα, η οποία είχε ιδρυθεί με ιεραποστολικό προσανατολισμό απετέλεσαν τον πυρήνα της πρώτης μοναστικής κοινότητος, με στόχο να εκπαιδεύσουν μελλοντικές Κορεάτισσες μοναχές και συγχρόνως να δώσουν την ορθόδοξη μαρτυρία με τις ακολουθίες και τη συναναστροφή τους με τους επισκέπτες της Μονής. Στη συνέχεια, τις διαδέχτηκαν ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα, τις Φιλιππίνες, την Αμερική και την Αγγλία. Στο θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, το οποίο περιβάλλει τη Μονή λειτουργούσαν κατασκηνώσεις κατά τη δεκαετία του ’90 για νέους, που είχαν δυνατότητα να ωφεληθούν από την πνευματική ατμόσφαιρα της Μονής. Το έτος 2008 η Μονή απέκτησε την πρώτη Κορεάτισσα μοναχή την Αγάθη Paik Eunyoung.

Στον ναό της Μονής, φυλάσσονται ιερά λείψανα από αγίους της Εκκλησίας, οι οποίοι είναι 24 και θεωρούνται προστάτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κορέας. Έζησαν από τον 2ο αιώνα μέχρι τον 20ο και τα λείψανά τους που είναι δωρεές από διάφορες Ορθόδοξες Μητροπόλεις και Μονές αποτελούν μεγάλη ευλογία για την τοπική Εκκλησία. Στους προστάτες Αγίους της Κορέας συγκαταλέγονται η Αγία Θεοδώρα Βασίλισσα Άρτης (+1265) και ο Άγιος Μάξιμος ο Γραικός (+1556).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ