Πάμε καλά…
Βγαίνω Παρασκευή πρωί, 18/8/2023, στην αγορά, μπαίνω στη Σκουφά και μου τη πέφτει φίλος μαγαζάτορας… τι γίνεται, μου λέει, πως πάμε; Πάμε καλά, του λέω… Ξίνισε τα μούτρα ο φίλος και ζήτησε εξηγήσεις… Δηλαδή, μου λέει, με ύφος σοβαρό, πως «πάμε καλά»;
«Πάμε καλά» του λέω, «επειδή φέτος, μετά την μεγαλειώδη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές, ο λαός, οι πολίτες, η κοινωνία, απελευθερώθηκαν!!! Δεν σου λέω για την άλλη Ελλάδα, αλλά στην Άρτα, σε μικρά και μεγάλα πανηγύρια έγινε του αδιαχώρητου… πατείς με, πατώ σε, παντού… σε πλατείες, σε γήπεδα, σε λάκκες, χορός ασταμάτητος, γλέντια απ’ το πρωί ως το βράδυ κι απ’ το βράδυ ως το πρωί…»!!!
Είδα, του είπα του συμπολίτη, στο facebook, χιλιάδες κόσμου στα πανηγύρια, στην πτωχή πλην τίμια Άρτα, στα ορεινά, σε κάθε χωριό και οικισμό, είτε σε ημερήσιο, είτε βραδινό πανηγύρι, με κλαρίνα και μπουζούκια να ξεσαλώνουν οι συμπατριώτες… όσο για τον κάμπο, έγινε και πάλι του αδιαχώρητου… σε Σελλάδες, Καμπή, Άγιο Σπυρίδωνα και Ακροποταμιά, αλλά και στη λίμνη Ζηρού, λες και ήταν η επανάληψη του Γούντστοκ!!!!
Διαλεχτή, Κατσίγιαννης και Μουγγοπέτρος, Μάλαμας και Villagers, Καψάλης και Τσίκος, Αγγελική Ηλιάδη έδωσαν ρέστα… Βεγγαλικά, χιλιάδες καθίσματα, πόρτα για την είσοδο, λουλούδια και μπουκάλια με ουίσκια, τίγκα στα τραπέζια μισοφαγωμένες μπριζόλες, βαζάκια με κόκα-κόλες, σαλατικά, φέτες, μπύρες, έδειχναν ένα απίθανο σκηνικό ξεγνοιασιάς, χλίδας, ξεφαντώματος μέχρι το ξημέρωμα…
Όταν, ας πούμε στο Παλαιοκάτουνο, τα 1500 εισιτήρια εξαντλήθηκαν νωρίς, όταν στις Σελλάδες ο κόσμος έκανε ώρα να φτάσει στα κλαρίνα και έφευγε επειδή δεν υπήρχαν ούτε θέσεις ορθίων, όταν στην Καμπή ο Γιάννης Καψάλης με το νέο λουκ, τραγουδούσε στις 8 το πρωί, ανάμεσα σε μπουκάλια με ουίσκι πολυτελείας και ατέλειωτα ποτήρια, πιάτα, μαχαιροπήρουνα και τον κόσμο να χορεύει, εμείς θα μιλάμε για «φτώχια καταραμένη»;
Θα μου πείς, πόσοι ήταν… θα σου πω, πως ήταν όλοι!!! Ερώτημα, που τα βρήκαν τα λεφτά… Τα μάζεψαν –λέω-στην πανδημία και τώρα τα σκορπάνε… ή είναι μαύρα οπότε, λεφτά (για χάλασμα) υπάρχουν!!!
Που πάμε; Θα σου απαντήσω, πατριώτη με τους στίχους του τραγουδιού «Δρόμοι του πουθενά» του Γιώργου Μαργαρίτη:
Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει
Οι δρόμοι που τραβάμε
κι ο δικός σου κι ο δικός μου
Στο πουθενά μας πάνε….
Το σύνδρομο…
Δεν ξέρω πατριώτη, αν έχεις ακούσει για το λεγόμενο «σύνδρομο του εραστή»…. Είναι αυτό που ο εραστής, μετά από κόπους, φτάνει στο κρεβάτι με την γυναίκα των ονείρων του και στην κρίσιμη στιγμή, δεν κάνει… «κούκου»!!! ντε καλέ μου, ντε χρυσέ μου, τίποτα…
Μη νομίζεις πατριώτη… και στην πολιτική, υπάρχει αυτό το σύνδρομο… να παλεύει κάποιος να είναι κάπου υποψήφιος και μόλις τα καταφέρει, να παθαίνει Μπλακ-άουτ … να παίρνει «χρίσμα» για υποψήφιος βουλευτής, δήμαρχος, σύμβουλος και να μην μπορεί να διαχειριστεί μια κατάσταση, που νόμιζε πως είναι εύκολη…
Ας πούμε το τελευταίο διάστημα παρακολουθώ κάποιους συμπολίτες που ενώ μέχρι πρότινος στο facebook, ήταν αιχμηροί, καυτεροί, ενάντια στον Τσιρογιάννη, μόλις πήραν θέση υποψήφιου συμβούλου σε αντίπαλο συνδυασμό, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα γνωστός facebook-ας, που όλο το προηγούμενο διάστημα τα έχωνε στην «δημοτική αρχή» του Δήμου Αρταίων, στον Τσιρογιάννη δηλαδή… και μόλις ανακοινώθηκε υποψήφιος σύμβουλος, όλο και πετάει το μπαλάκι στην εξέδρα… τις προάλλες μίλησε για αεροδρόμιο στην Άρτα!!!
Βέβαια, τέτοιο πράγμα δεν υφίσταται, αφού λύθηκε τη δεκαετία του 1990, όταν προτάθηκε από βουλευτή της ΝΔ να γίνει κάτι εκεί στα νεροχώραφα της Καμπής… απορρίφθηκε μετά επαίνων, αλλά ιδού, το επαναφέρει ένας υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και ακολουθούν καμία 50αριά συνομιλίες… Ή το άλλο, που πέταξε να γίνουν στη Βαλαώρα κάνα-δυό κιόσκια… ακολούθησαν καμιά 30ριά σουπα-μουπες….
Είναι μια απορία, γιατί κάνει ο υποψήφιος σύμβουλος και εν δυνάμει Αντιδήμαρχος αύριο-μεθαύριο τις κουβέντες «λαδάτες», εκεί που τις έριχνε «ξυδάτες»… Μπορεί, αγαπητέ, ο δικός σου υποψήφιος δήμαρχος να φτιάξει αεροδρόμιο στην Άρτα; Ή να το πω αλλιώς: το πρόβλημα στον μεγάλο Δήμο Αρταίων, είναι το αεροδρόμιο; Ή τα κιόσκια στη Βαλαώρα;
Τώρα αγαπητέ μου, εσύ είσαι αυτός που θα αναλάβει τις τύχες του Δήμου Αρταίων… μίλα μας για όσα θα κάνεις, που ΔΕΝ τα έκανε ο Τσιρογιάννης… πες μας που ΑΠΕΤΥΧΕ ο Τσιρογιάννης… πες στους φίλους που σε παρακολουθούν και κάνουν like, γιατί ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εκλεγεί ξανά ο Τσιρογιάννης…
Αλλά και πάλι, αν δεν θες να συγκρουστείς με τον Τσιρογιάννη, αν ΦΟΒΑΣΑΙ, μίλα μας για τον Σιαφάκα… πες μας για ποιο λόγο είσαι ΜΑΖΙ του… εξήγησε στον κόσμο που σε ακολουθεί πως με Σιαφάκα Δήμαρχο Αρταίων, η Άρτα θα γίνει ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΤΣΙ… τι το έχεις το πολυβόλο του facebook; Για να κάνεις πλακίτσες; Και πότε θα μας πεις για τον συνδυασμό σου; Όταν τελειώσουν οι εκλογές και θα ξαναβγεί ο Τσιρογιάννης;
Τόλμη και γοητεία…
Τα επισημαίνω αυτά πατριώτες, επειδή όσοι και όσες μέχρι πρότινος ξιφουλκούσαν –ως απλοί πολίτες- στο facebook, ενάντια στη σημερινή δημοτική αρχή, αγανακτούσαν και ανέβαζαν ιστορίες, μόλις ανακοινώθηκαν ως υποψήφιοι σύμβουλοι, του αντίθετου συνδυασμού, ανεβάζουν φωτογραφίες και μιλάνε περί διαγραμμάτου… τι ωραία εδώ, τι όμορφα παραπέρα… αχ, τι καλά που ήταν στα κλαρίνα, στα μπουζούκια, στους χορούς…
Ο άλλος ανεβάζει φωτο σε σκάφη… εντάξει, φίλε μου, ξέρουμε πως είσαι πακεταρισμένος… αλλά τον Οκτώβριο δεν έχουμε ιστιοπλοϊκούς αγώνες…
Κι αν αναρωτηθείς, πατριώτη, γιατί σε παραπέμπω στο «σύνδρομο του εραστή», ιδού η απόδειξη: μόλις οι «εραστές» της σκληρής κριτικής στον Τσιρογιάν’, είναι πλέον υποψήφιοι σύμβουλοι και πρέπει να μιλήσουν για τα «οράματά τους», να υποστηρίξουν τον δικό τους υποψήφιο Δήμαρχο, τους… λύθηκαν τα γόνατα!!!
Όπως το πάνε, στο τέλος, θα μείνει μόνος του ο Σιαφάκας με καμιά δεκαριά και οι άλλοι θα κάθονται στους καφενέδες, θα αυτοθαυμάζονται για τις ατάκες και θα λένε ανέκδοτα, ιστοριούλες, χαχαχούχα… εμ, δεν κερδίζονται έτσι οι εκλογές…
Και δεν κερδίζονται έτσι οι εκλογές, επειδή απέναντι στα καλώς ή κακώς καμωμένα, του Δημάρχου Αρταίων, εδώ και μήνες τώρα, δεν ακούστηκε σχεδόν τίποτα συγκροτημένο… τάχα μου όλοι και όλες, περίμεναν τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ με τους υποψήφιους και την κριτική στον Δήμαρχο την άφηναν για ύστερα… κι όταν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ κατέβασαν ρολά, οι άλλοι έμειναν χωρίς φύλλο συκής…
Όπως λέει και ο λογιστής στο ΤΙΚ ΤΟΚ μπες στην ουσία και άσε την διαδικασία… αν έχεις να πεις κάτι, πες το… αλλιώς κλείσε το facebook και ξαναγράψε όταν κερδίσει τις εκλογές ο Τσιρογιάννης… να γίνεις ξανά ο «εραστής» της ανέξοδης κριτικής… να διαμαρτύρεσαι επί παντός του επιστητού, να λες όλη μέρα, κάθε μέρα, πως η Άρτα, πάει, καταστρέφεται, χάνεται και τα λοιπά… και τα λοιπά…
Και να απειλείς, πως σε πέντε χρόνια, θα κυριεύσεις το Μέγαρο της Περιφερειακής…
Ευχές στον Βλησάρη
Ο Χρήστος Τσιρογιάννης και Βησσαρίων Νούλης έδωσαν τα χέρια και ο Βησσαρίωνας (ο Βλησσάρης για τους φίλους) θα δώσει τον αγώνα για μια ακόμα παρουσία στο Τοπικό Συμβούλιο Κωστακιών.
Όπως σημειώνει και στην ανάρτησή του ο Χρήστος Τσιρογιάννης «Ο Νούλης Βησσαρίωνας είναι ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τα θέματα του πρωτογενή μας τομέα και από σήμερα εντάσσεται στις δυνάμεις της “Αρτινών Συνεργασία”!
Πρόεδρος στο Τοπικό Συμβούλιο των Κωστακιών, πτηνοτρόφος και αγρότης, είναι εδώ γιατί ξέρει πως μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε έργα για να στηρίξουμε τους αγρότες και τους πτηνοτρόφους μας. Το έχουμε ήδη αποδείξει και θα συνεχίσουμε και στα χρόνια που έρχονται. Καλή επιτυχία Βησσαρίων Νούλης, στο δυνατό ψηφοδέλτιο νίκης του τοπικού συμβουλίου Κωστακιών !»
Να ευχηθώ στον φίλο μου τον Βλησάρη, καλή του επιτυχία
Aπό τον Ν.Α.Σ.