
Πανελλήνια Συνάντηση των Δήμων οργάνωσε ο ΠΕΣΥΔΑΠ Έντονη αντίδραση στις αστοχίες του νόμου 4830/21 για τα αδέσποτα ζώα
Τις «παθογένειες» του νόμου 4830/21, διεκδικώντας αλλαγές, διορθώσεις και «ανακατασκευή» άρθρων και διατάξεων του υπογράμμισαν σε συνάντηση αιρετών και υπηρεσιακών αντιπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις διαμαρτυρίες και τις θέσεις τους, για έναν νόμο που έγινε χωρίς αυτούς… για αυτούς!
Περισσότεροι από 100 αυτοδιοικητικοί πήραν το λόγο για να μεταφέρουν τις εμπειρίες τους και να προτείνουν λύσεις «θεραπείας» στις αστοχίες του νόμου 4830/21, που αφορά τις αρμοδιότητες και ευθύνες των δήμων σε σχέση με τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς με τον υφυπουργό Εσωτερικών Βασίλη Σπανάκη, να δηλώνει ότι «το μήνυμα ελήφθη» και αποδέχτηκε την ανάγκη αλλαγών και βελτιώσεων στον νόμο 4830/21!
Όλα αυτά συζητήθηκαν στην 1η Πανελλήνια Συνάντηση που οργάνωσε ο Περιβαλλοντικός Σύνδεσμος Δήμων Αθήνας Πειραιά (ΠΕΣΥΔΑΠ) σε κεντρικό ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, για όλα τα αιρετά και υπηρεσιακά στελέχη των Δήμων που έχουν την ευθύνη διαχείρισης των αδέσποτων ζώων.
Οι ομιλητές επισήμαναν ότι ο νόμος θεσπίστηκε χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι σημερινές δυσλειτουργίες τους εκεί ακριβώς έχουν την αφετηρία τους, καθώς στους Δήμους επιβλήθηκαν ευθύνες και υποχρεώσεις που ουδέποτε συζητήθηκαν μαζί τους και ουδέποτε κλήθηκαν να καταθέσουν τις απόψεις τους.
Αυξήθηκαν κατακόρυφα οι υποχρεώσεις των Δήμων ως προς την φροντίδα των αδέσποτων, χωρίς να υπάρχει στον νόμο η παραμικρή δέσμευση και υποχρέωση του κράτους για την ενίσχυση τους με τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους, παρότι το άρθρο 102 του Συντάγματος προβλέπει ρητά ότι κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από τα κεντρικά όργανα του Κράτους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρέπει να συνεπάγεται και την μεταφορά των αντίστοιχων πόρων.
Χωρίς πόρους, χωρίς χρηματοδοτικά εργαλεία, χωρίς πρόβλεψη για να υπάρξουν υποδομές και χωρίς κανένα περιθώριο για προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού, η Τοπική Αυτοδιοίκηση στερήθηκε εξ’ αρχής τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει και εγκλωβίστηκε σε μία υποχρεωτική ανάληψη υποχρεώσεων, που το κεντρικό κράτος ήθελε να μετατοπίσει από πάνω του.
Ιδιαίτερα έντονες ήταν όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν για τις αλλεπάλληλες ποινικές διώξεις και καταδίκες που σηματοδότησε ο 4830/21, εις βάρος τόσο των αιρετών, όσο και των υπαλλήλων των δήμων. Οι προβλέψεις του νόμου για τις αστικές και ποινικές ευθύνες των αιρετών και υπηρεσιακών στελεχών των Δήμων, που αφορούν ατυχήματα ή βλάβες που προκαλούνται από αδέσποτα ζώα, παραβιάζουν κάθε έννοια λογικής και δικαίου.
Το βασικό αίτημα που τέθηκε ήταν, οι αιρετοί και υπηρεσιακοί παράγοντες των Δήμων να απαλλαγούν από τις ασφυκτικές νομικές και αστικές ευθύνες, εφόσον αποδεδειγμένα το αδέσποτο ζώο έχει σημανθεί, στειρωθεί και εμβολιαστεί από τον δήμο, αλλά και δεν έχει υπάρξει καμία προηγούμενη καταγγελία εις βάρος του ζώου.
«Αν αυτό δεν γίνει, ουδείς αντιδήμαρχος, ή υπάλληλος θα αποδεχτεί ως τομέα των αρμοδιοτήτων του τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Όλοι παραιτούνται ή θα παραιτηθούν», ειπώθηκε χαρακτηριστικά από δημάρχους που αντιμετωπίζουν, ήδη, πρόβλημα να επανδρώσουν τα αντίστοιχα τμήματα των ΟΤΑ.