Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτική Ακινήτων
«Δίκαιη και σύγχρονη νομοθετική λύση για την επανάκτηση των περιουσιών μας»
Πλαίσιο προτάσεων που προβλέπει σύγχρονες νομοθετικές λύσεις, απόλυτα εναρμονισμένες με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνέταξε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, για να δοθεί λύση σε ένα πρόβλημα δεκαετιών που αφορά τη μονομερή αφαίρεση των περιουσιών εκατοντάδων πολιτών σε όλη την επικράτεια.
Με σχετικό υπόμνημα, που κατέθεσε προς το σύνολο των Βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, εξηγεί με πάσα λεπτομέρεια, πως κατέστη ανενεργή η προϋπάρχουσα αναγνώριση της ιδιοκτησίας των εκτάσεων τους, που ευρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως. Μάλιστα, όπως υπογραμμίζεται στο υπόμνημα, απώλεια των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων βοσκοτόπων και χορτολιβαδικών έχουν υποστεί ακόμη και εκείνοι οι ιδιοκτήτες που έχουν στην κατοχή τους μετεγγραμμένα συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα, που αποδεικνύουν την αγορά των εκτάσεων από αυτούς, η οποία έγινε υπό το καθεστώς του Δασικού Κώδικα του 1929, που ξεχώριζε σαφώς τα δάση και τις Δασικές εκτάσεις από τους βοσκότοπους- λιβάδια.
Σημειώνεται, προς αποφυγή τυχόν λανθασμένων εντυπώσεων, ότι η πλειονότητα των βοσκοτόπων στη Ελλάδα δεν είναι ιδιωτικοί αλλά κτηνοτροφικοί κλήροι, που έχουν χορηγηθεί κατά χρήση μόνον στους κτηνοτρόφους. Παραμένουν δηλαδή στην κυριότητα του Κράτους, γεγονός, που καταρρίπτει τη θρυλούμενη άποψη για δήθεν τεράστια έκταση των ιδιωτικών βοσκοτόπων, της οποίας οποιαδήποτε αλλαγή χρήσης, θα έβλαπτε το περιβαλλοντικό κεφάλαιο της χώρας.
Πως οι βοσκότοποι έγιναν δάση!
Οι συνεχείς τροποποιήσεις του δασικού Νόμου 998/79, που πραγματοποιήθηκαν από το 1979 μέχρι σήμερα, δυστυχώς, όχι μόνο δεν πέτυχαν να αντιμετωπίσουν της στρεβλώσεις του συγκεκριμένου νόμου, αλλά κατάφεραν να εξοβελίσουν κάθε δικλείδα προστασίας που υπήρχε σε αυτόν ακόμη και για τις επί λόφων χορτολιβαδικές εκτάσεις που χαρακτηρίστηκαν πεδινές και για τις οποίες βάσει του Νόμου 998/79 καθορίστηκε ότι επ΄ αυτών, ισχύει η αστική νομοθεσία, οι οποίες, στη συνέχεια ανακαθορίστηκαν ως εκείνες που έχουν μέγιστο υψόμετρο 100 μέτρα από τη θάλασσα, με συνέπεια να αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία μόνο για αυτές.
Μάλιστα, ανετράπη ακόμη και η δικαστική προστασία κατά των ενδεχόμενων αυθαιρεσιών των αποφάσεων των Δασικών Υπηρεσιών, με τις οποίες θα προέβαιναν στο χαρακτηρισμό της χλωρίδας των εκτάσεων.
Είναι λυπηρό, ότι ακόμη και σήμερα, στρεβλώσεις περί του προσδιορισμού των χορτολιβαδικών εκτάσεων διαιωνίζονται από τη Διοίκηση με τον εξής τρόπο: Ο όρος αγροτική έκταση του νόμου ερμηνεύεται από τη διοίκηση ως γεωργική γη, δηλαδή ως χωράφι, αφήνοντας εκτός τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες εφόσον έχουν δασωθεί, περιλαμβάνονταν στις δασικές εκτάσεις με τους ιδιοκτήτες τους να χάνουν την ιδιοκτησία τους.
Θέσπιση χωροταξικού χάρτη
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, κ. Δημήτρης Κοτσώνης υπογραμμίζει επίσης, ότι : «Η επί σαράντα χρόνια αδυναμία του Κράτους να θεσπίσει τον ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΧΑΡΤΗ της Χώρας, ο οποίος θα έλυνε το προβλήματος της τεράστιας γραφειοκρατίας που αντιμετωπίζει η Χώρα από το 1979 και καθιστά αδύνατη την ΑΝΑΠΤΥΞΗ».
Οι προτάσεις του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων
Τα ανωτέρω συνεπάγονται:
• Τον καθορισμό της έννοιας των βοσκότοπων, που μπορεί να είναι, είτε εκείνος που καθορίζει η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας, FAO (Food and Agriculture Organization) και έχει αποδεχθεί η Ε.Ε., βάσει των οποίων χαρτογράφησε τη χλωρίδα στα Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε, ο ορισμός που έχει καθοριστεί με τον νόμο για τις επιδοτήσεις των βοσκοτόπων (νόμος 4315/2014) και
• Τον καθορισμό των επιτροπών χαρακτηρισμού των επιτροπών του ιδίου νόμου (ν.4315/2014).
• Την επαναφορά των δικαστικών επιτροπών δασικών αμφισβητήσεων, ώστε να παύσουν οι αυθαίρετοι χαρακτηρισμοί από τις Δασικές υπηρεσίες.
• Περαιτέρω για τους βοσκότοπους για τους οποίους υφίστανται συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα μεταγεγραμμένα μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου του 1946 να μην γίνεται χαρακτηρισμός, αλλά να ισχύει ο χαρακτηρισμός που αναφέρεται στο συμβόλαιο ή τα επίσημα έγγραφα. • Η επαναφορά της διάταξης του άρθρου 3/988/79 που ίσχυε για τις πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις για τους βοσκότοπους , με προσδιορισμός του υψομέτρου τους μέχρι του οποίου υφίστανται χειμαδιά, δηλαδή τα 900 μέτρα ήτοι «οι βοσκότοποι και οι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, που ευρίσκονται σε υψόμετρο μικρότερο των 900 μέτρων δεν υπάγονται στη δασική νομοθεσία» και να παραμείνει η διάταξη για βοσκότοπους εκτάσεις που περικλείονται από δάση και ευρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 900 μέτρων , καθώς και οι αλπικές ζώνες περί ισχύος επ΄ αυτών της δασικής νομοθεσίας.
• Για τους βοσκότοπους που έχουν δασωθεί και εφ΄ όσον για αυτούς υφίστανται τα ανωτέρω συμβόλαια και έγγραφα, να χαρακτηρίζονται βοσκότοποι και να εντάσσονται στους δασικούς Χάρτες Ως ΒΟΣΚΌΤΟΠΟΙ
Επιπλέον:
• Για όσους βοσκότοπους που έχουν δασωθεί δεν υπάρχουν επίσημα χαρτιά και επ΄ αυτών προβάλλονται δικαιώματα ιδιοκτησίας, να χαρακτηρίζονται από την τριμελή επιτροπή δασικών χαρτών σύμφωνα με την χλωρίδα που εμφανίζουν αεροφωτογραφίες του 1945.
• Κατάργηση για το τεκμήριο ιδιοκτησίας υπέρ του Δημοσίου και κάθε σχετικός προϊσχύων νόμος, προς αποτροπή εμπλοκής για βοσκότοπους καθώς και κάθε σχετικός προϊσχύων νόμος, προς αποτροπή δικαστικών εμπλοκών.