Πλατφόρμες Καλοκαιρινής Ραστώνης

Του Πάρι Ν. Κονιτσιώτη

Επειδή οι καταθέσεις στη σημερινή εποχή είναι δύσκολο πράγμα , αυτό που έκανε εντύπωση τις τελευταίες μέρες , είναι η κατάθεση πολιτικών πλατφορμών από όλο το πολιτικό φάσμα, κυρίως όμως από τους διαφαινόμενους υποψήφιους για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ διαβάζω ότι « πλατφόρμα είναι η αποβάθρα , αλλά κι ένα προσχεδιασμένο πλάνο για προκαθορισμένη χρήση ή επίσης ένα ψηφιακό σύστημα καταχώρισης , επεξεργασίας και μεταβολής πληροφοριών » ( απίστευτο τι κρύβει η λέξη πλατφόρμα !).
Υποθέτω ότι αρκετοί από μας τη λέξη την έχουν συνυφασμένη με τον αποθηκευτικό χώρο για αγροτικά προϊόντα που σέρνεται από το τρακτέρ.
Πέρα από τη βαρύγδουπη ερμηνεία της λέξης δηλαδή της σημασιολογικής ανάλυσης και αντιπαράθεσης ιδεών , θυμίζει κι ένα είδος …καλοκαιρινών παπουτσιών που φοράνε οι γυναίκες , τις περίφημες πλατφόρμες.
Μέσα στον καταιγισμό των ιδεολογικών πλατφορμών μέχρι και οι «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ » κατέβασαν τη δική τους πλατφόρμα , αντί να φροντίσουν … να επιλέξουν αρχηγό τον Τζέραλντ Μπάτλερ , πρωταγωνιστή της ταινίας THIS IS SPARTA και να σαρώσουν την ακροδεξιά πτέρυγα.

Η Κυβέρνηση αν θέλει να συνεχίσει πλατφόρμες με αυτονόητες κινήσεις βοήθειας ειδικά των αδύναμων πολιτών , δεν πρέπει να στέκεται και να κομπορρημονεί για την αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 1,1% του ΑΕΠ με 31/05/2023, αλλά να ενδιαφέρεται γιατί πέρα από τους αριθμούς υπάρχει « η φτώχεια που δεν φαίνεται».
Όσο για το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης αν οι προτεινόμενες πλατφόρμες των υποψηφίων αρχηγών συνεχίζουν «τις παιδικές αρρώστιες του λαϊκισμού και του αριστερισμού «»(Ευρωβουλευτής κ.ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ) , τότε πρέπει να περιμένουν νέες αποχωρήσεις ψηφοφόρων .. που θα μπατάρουν τις πλατφόρμες.
Η ζέστη κατέφθασε , έξω σκάει ο τζίτζικας , εμείς σκάσαμε μέχρι να τελειώσει το πανηγύρι των εκλογών κι όσοι ήταν με το όπλο παρά πόδα αφού εμποδιζόταν από τις μεσημεριανές καλοκαιριάτικες συννεφιές και μπόρες , είναι έτοιμοι να ξιφουλκήσουν για την κατάληψη της ξαπλώστρας κοντά στη θάλασσα.
Οι άσφαιρες λογομαχίες της Βουλής ωχριούν μπροστά « στη μάχη της ξαπλώστρας » , ειδικά τα Σαββατοκύριακα.
Οι πετσέτες επώνυμες ή μαϊμού σε όλα τα χρώματα στρώνονται από το προηγούμενο βράδυ ,προ πάντων στις ξαπλώστρες που είναι πιο κοντά στη θάλασσα με αποτέλεσμα οι τσακωμοί να είναι στην ημερήσια διάταξη και « οι πιασμένες θέσεις» να προκαλούν φραστικές αντεγκλήσεις και όχι σπανίως «αγκαλιάσματα ».
Κι όταν η καλοκαιρινή ραστώνη εκφράζεται με την απόλαυση του ξαπλώματος απέναντι από το γαλαζοπράσινο κύμα , επιστρατεύονται τα κινητά. Η εικόνα του συνόλου των πολιτών – από 10 μέχρι … 110 ετών – με σκυμμένο το κεφάλι , το κινητό στα χέρια και τον δείκτη να γλιστράει ακατάπαυστα στην οθόνη , είναι η εικόνα της εποχής μας.
Πέρασαν 30 χρόνια – από το 1993 – που η συσκευή αυτή μπήκε στη ζωή μας και ανέτρεψε τις συνήθειές μας . Μας κάνει περήφανους που ευτυχήσαμε να επικοινωνήσουμε με αυτό τον τρόπο , αλλά μας τρομάζει με την ταχύτητα της εξέλιξης.

Το κινητό και η τηλεόραση – που πριν από 100 χρόνια το 1923,όταν εμείς υπογράφαμε τη συνθήκη της Λωζάνης, ο PHILO FARNSWORTH 14 χρόνων επινόησε ότι μια δέσμη ηλεκτρονίων θα μπορούσε να σαρώσει εικόνες και να τις διαβιβάσει σε απομεμακρυσμένες οθόνες –είναι οι ανακαλύψεις που ανέτρεψαν την καθημερινότητα του σημερινού ανθρώπου και δεν έχει προϋπάρξει τόσο μεγάλη σχέση εξάρτησης με τέτοιες συσκευές.
Αντί σε αυτές τις στιγμές χαλάρωσης και περισυλλογής να το φιλοσοφήσουμε και να ψάξουμε μέσα μας , ψάχνουμε να βρούμε πόσο διαφέρει η ινφλουένσερ που μας έρχεται στο κινητό από τα κορμιά στις διπλανές ξαπλώστρες.
« Είμαστε αναζητητές της γνώσης μα καθόλου του εαυτού μας » έγραψε ο Νίτσε.
Καλό σερφάρισμα … στη θάλασσα!

Άρτα 07.07.2023