Πολιτιστικός θεσμός

Τα Καραϊσκάκεια αποτελούν έναν σημαντικό πολιτιστικό θεσμό για τον Δήμο Γεωργίου Καραϊσκάκη, τιμώντας την μνήμη και την ιστορική προσφορά του ήρωα της Επανάστασης του 1821.

 

 

Σταχυολογήματα

***** «Ο μιντιακός όμιλος Μαρινάκη αγόρασε μερικές ακόμα ιστοσελίδες ιδιοκτησίας των υποδειγμάτων δημοσιογραφικής δεοντολογίας Ευαγγελάτου-Τατιάνας (δίνοντας τους 28,5 εκατ. ευρώ και κάνοντας τους ζάμπλουτους!) και κανένας δεν ασχολείται με την πρωτοφανή υπερσυγκέντρωση Μέσων σε έναν όμιλο, ούτε τα δημοσιογραφικά σωματεία, ούτε η Αριστερά η οποία είχε κάποιες τέτοιες ευαισθησίες. Σε λίγο θα έχουμε να διαλέξουμε για την ενημέρωση μας ανάμεσα στον όμιλο Μητσοτάκη και τον όμιλο Μαρινάκη που δεν είναι και τόσο κακή ιδέα…»
-Γιάννης Παντελάκης (fb)

***** «Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν και πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς και πότε θα εκδηλώσει ο Αλέξης Τσίπρας την πρωτοβουλία ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου, όπως αυτός το βλέπει βέβαια.Οι πληροφορίες είναι ότι αρχικά το σχεδίαζε το νέο κόμμα για τον Φεβρουάριο του 2026. Αλλά η κυβέρνηση φθείρεται με μεγαλύτερους ρυθμούς από αυτούς που περίμενε και φαίνεται να επισπεύδει τις αποφάσεις του για τον Οκτώβριο του 2025.
Άλλωστε, στελέχη που περιμένουν να συμμετάσχουν στο νέο φορέα, περνάνε σιγά σιγά σε μία «ουδέτερη ζώνη», υπό την έννοια ότι αφήνουν πρώτους ρόλους στον ΣΥΡΙΖΑ και υιοθετούν μία χαμηλών τόνων παρουσία – Γεροβασίλη, Καραμέρος και άλλοι».
-Κάλχας / topontiki

***** «…Η κυβέρνηση σήκωσε το θέµα Μπελέρη και η Αθήνα πίστεψε τις διαβεβαιώσεις Ράµα για την παραµονή του στη θέση όπου νόµιµα εξελέγη, ενώ εξίσου εύπιστοι σταθήκαµε απέναντι στο Κάιρο για τη Μονή Σινά. Και τελευταία, βιώσαµε τα συνεχή επεισόδια µε τη Λιβύη. Η πορεία είναι πάντοτε ίδια. Κάθε φορά σηκώθηκε ο πήχυς πολύ ψηλά και περάσαµε από κάτω. Για κάποιο λόγο διαβάσαµε λάθος τις προθέσεις των απέναντι, αγοράζοντας το «καλό σενάριο» σε µια γεωπολιτική γειτονιά, όπου πάντοτε φρόνιµο είναι να βεβαιώνεσαι ότι έχεις ακόµη το πορτοφόλι σου στην τσέπη βγαίνοντας από το παζάρι. Στην κοινή γνώµη επικρατεί ένα κλίµα απογοήτευσης και ενδεχοµένως θυµού· µας πιάνει εκείνο το παραδοσιακό «πάλι φάπες τρώµε από όλους», που µπορεί να γίνει πολιτικά δηλητηριώδες.
Κανείς δεν λέει ότι τα πράγµατα είναι εύκολα ή ότι υπάρχουν έτοιµες λύσεις. Πρέπει, όµως, να προσέχουµε ποιο θέµα ανεβάζουµε, πόσο ανεβάζουµε τον πήχυ και πώς διαβάζουµε τον αντίπαλο».
-Ο διευθυντής Αλέξης Παπαχελάς στο άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής

***** «Η Εφ.Συν. στηρίζεται στις πωλήσεις του φύλλου και στη διαφήμιση, αλλά το τιράζ έχει μειωθεί αρκετά και, ταυτόχρονα, είμαστε μια εφημερίδα της οποίας το εμπορικό τμήμα δεν μπορεί να επεμβαίνει στο δημοσιογραφικό έργο.
Συζητάμε, λοιπόν, με τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Προφανώς και ο ίδιος καταλαβαίνει σε τι μαγαζί μπαίνει. Η Εφ.Συν. είναι ένα κεντροαριστερό φύλλο και δεν θα αλλάξει τον πολιτικό της προσανατολισμό. […]
Αν ο Μελισσανίδης θέλει την εφημερίδα λόγω κάποιας πιθανής επιστροφής του Τσίπρα ή δημιουργίας νέου κόμματος, δεν μπορώ να το ξέρω για να το επιβεβαιώσω. Πάντα η Εφ.Συν. είχε μια γραμμή υπέρ ΣΥΡΙΖΑ – ίσως και πιο έντονη απ’ όσο θα έπρεπε την περίοδο που ήταν κυβέρνηση».
– Ο δημοσιογράφος της ΕφΣυν Δημήτρη Kανελλόπουλου στη LiFO για τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη σχετικά με το μέλλον της συνεταιριστικής εφημερίδας.

 

 

Διά χειρός….

«….Το μέγα θέμα που προκύπτει προς συζήτηση στις ημέρες όμως δεν είναι μόνο η εκτίναξη της διαφθοράς μέσα στο κράτος και στη χώρα, ώστε η λέξη «κλέφτες» να βγαίνει ανέτως από τα χείλη του πρωθυπουργού, ενώ διανύει τον έκτο χρόνο της πρωθυπουργίας του. Το μέγα θέμα που προκύπτει είναι αν «συνηθίσαμε» τη διαφθορά. Αν «ζηλεύουμε» τη διαφθορά. Αν υποτιμούμε τη διαφθορά.

Δύο είναι οι αφορμές για την έγερση αυτών των ερωτημάτων που μας γυρίζουν πίσω στο μακρινό 1986, όπου τα δωράκια ήταν ανεκτά, αρκεί να μην ξεπερνούσαν κάποιο όριο.

.»Η πρώτη είναι ότι οι αγρότες που αποκλείστηκαν από τις παράνομες επιδοτήσεις δεν διαμαρτύρονται για την παρανομία. Διαμαρτύρονται, ειδικώς στην Κρήτη, γιατί ήθελαν να λάβουν μέρος στην παρανομία και αυτοί. Διαμαρτύρονται γιατί έμειναν έξω από το κόλπο. «Γιατί δεν μας το είπατε και εμάς;» είναι ο ψίθυρος που σαρώνει το νησί. Και τον ψιθυρίζουν γιατί γνωρίζουν ότι καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να ζητήσει χρήματα πίσω από «Φραπέδες» και «Χασάπηδες». Ό,τι ενθυλάκωσαν, ενθυλάκωσαν.

.»Η δεύτερη αφορμή εδράζεται στην κυβερνητική επιχειρηματολογία. Με την αναδρομική εξεταστική έως το 1998 το επιχείρημα που αιωρείται στον αέρα είναι ότι εντάξει κλέβουν επί των ημερών μας, αλλά έκλεβαν και επί των άλλων. Το περίφημο επιχείρημα για τις παθογένειες. Πολιτικά, εν προκειμένω, η κυβέρνηση δεν θέλει να διαφέρει από τους άλλους σε θέματα παραβίασης του νόμου και διαφθοράς, θέλει να μοιάζει με τους άλλους. Να εξισώνεται με τους άλλους. Και κατά τούτο απεμπολεί και επισήμως κάτι που ήδη έχει χαθεί στην πράξη, δεν δίδει καν υποψία μάχης για να το σώσει, το περίφημο ηθικό πλεονέκτημά της. Το οποίο κάποτε καμάρωνε ότι έχει κερδίσει από τον ΣΥΡΙΖΑ.

.»Σήμερα για να μοιράσει το πολιτικό κόστος της διαφθοράς που σαρώνει και για να επιπλεύσει πολιτικά δεν έχει κανένα πρόβλημα να λέει ότι είναι ίσα και όμοια με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει πρόβλημα να ομολογεί ότι οι αξίες της εντιμότητας είναι θέμα μιας περιστασιακής πλειοψηφίας (αν την έχεις αθωώνεις όποιον ένοχο θέλεις), και όχι μια συνολική αντίληψη για τη ζωή.
-Μανώλης Κοττάκης- antinews.gr