Πού είναι ο μεζές;!!!!

Γεια σας πατριώτες, Καλή Χρονιά… εκλογές θα έχουμε οπωσδήποτε, οπότε ετοιμαστείτε…. Αυτή η συζήτηση με το ΞΕΝΙΑ, τραβάει χρόνια… αλλά, πρίν πώ για το ΞΕΝΙΑ, να σχολιάσω ένα κείμενο που έγραψε ο Παν. Μπούρχας «Αντί Δηγμάτων» στο pbnews των Ιωαννίνων…. Το κάνω επειδή πρέπει κι εμείς εδώ στην Άρτα, να μαθαίνουμε από πράξεις και παραλείψεις άλλων… για να γινόμαστε καλύτεροι!!!

Με τίτλο «Πού είναι ο μεζές;» ο Μπούρχας επεσήμανε τα εξής: «…Η περιοχή των Ιωαννίνων που και προ της κρίσης της δεκαετίας του 2010, κατέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία ως προς την τουριστική κίνηση, βίωσε και ένα στραπάτσο, εξαιτίας της εξάρτησης του τουρισμού της από τον εσωτερικό πληθυσμό. Οι αρπαχτές των λίγων κακών επαγγελματιών ήταν τότε αρκετές για να δυσφημίσουν το τουριστικό προϊόν της περιοχής και να αντιστρέψουν γρήγορα τα καλά νούμερα του τουρισμού. Όλοι ελπίζουμε πως από το προηγούμενο του 2010 αυτοί που όφειλαν να διδαχτούν, έμαθαν…

.»Το ερέθισμα που αποτέλεσε την αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα είναι σχετικά ευτελές, μπορεί ωστόσο να είναι ενδεικτικό μιας αντίστοιχης κακής επαγγελματικής συμπεριφοράς προς τους επισκέπτες των εορτών, από τους οποίους δεν έχουμε προλάβει ακόμα να καταγράψουμε τυχόν παράπονα ή καταγγελίες για κακή εξυπηρέτηση.

Η ευτελής αφορμή λοιπόν, είναι ο μεζές… Αυτός που παραδοσιακά στα Γιάννενα αλλά και σε άλλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας που δεν είχαν παλιότερα, παράδοση στο μαζικό τουρισμό, ήταν άφθονος, συνοδεύοντας το τσίπουρο, το κρασί ή τη μπύρα… Παραμονή Χριστουγέννων, σε τρία μαγαζιά που λόγω της ημέρας ήταν τελείως τσικνισμένα… Πουθενά μεζές…

.» Τα… παρεχόμενα περικόπηκαν, γιατί όπως καταλαβαίνετε, ένα μαγαζί που συνήθιζε να σερβίρει μερικές φέτες τυριών μαζί με το ποτήρι κρασί, το σκέφτεται πλέον και δε βγάζει ούτε μπολ με πατατάκια… Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο των συμπτώσεων αλλά θέλω να ελπίζω ότι οι επαγγελματίες του τουρισμού και της εστίασης που σήμερα τρίβουν τα χέρια τους, για τις γεμάτες ταμειακές μηχανές τους, δεν θα πέσουν ξανά στην παγίδα της αρπαχτής, γιατί ο πελάτης έχει κάθε δικαίωμα να είναι πολύ απαιτητικός και να τιμωρεί ενίοτε, όσους δεν τον σέβονται» επισημαίνει ο Μπούρχας.

******Πατριώτες, η ευωχία των ξενοδόχων και λοιπών επαγγελματιών στα Γιάννενα, επειδή πλάκωσε ο κόσμος εκεί πέρα, προφανώς και θα έχει επιπτώσεις… ας πούμε αυτό που έγινε με το Μέτσοβο, είναι ενδεικτικό… οι επισκέπτες δεν μπορούσαν να φτάσουν στο κέντρο και ο Δήμος επιστράτευσε πούλμαν και ταξί…

******Παραμονή Πρωτοχρονιάς και στο κέντρο της πόλης μας γίνονταν του αδιαχώρητου… κόσμος πηγαινοέρχονταν, τα καφέ και τα μπαράκια γεμάτα…. Η καρέκλα ήταν είδος εξαφανισμένο… οι εργαζόμενοι, σε πλήρη σύγχυση, να μη προλαβαίνουν όχι να σερβίρουν, αλλά να δέχονται παραγγελίες…

Εκεί θυμήθηκα το κείμενο του Παναγιώτη Μπούρχα, με τίτλο «που είναι ο μεζές;»!!!

******Παρόλα αυτά, υπήρχε χώρος και για πολιτικές αναζητήσεις… βρέθηκα λοιπόν στο «Levender» με μεγάλη παρέα όπου άναψε η πολιτική συζήτηση… μεταξύ των συνδαιτυμόνων ο γιατρός Γιώργος Παπαδημητρίου, οι φίλοι μου, από την ΑΡΤΙΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ο Βασίλης Σταυρόπουλος, απο τα υψίπεδα του Θεσπρωτικού η αφεντιά μου και πολλοί άλλοι που προστέθηκαν στη συνέχεια, μεταξύ των οποίων και ο Βαγγέλης Σερβετάς…

Βεβαίως και θέσαμε επί τραπεζίου, υπερφορτωμένου με τσίπουρα, μεζέδες και κρασιά, όλα τα σενάρια των δημοτικών εκλογών… Τα ονόματα πιθανών (και απίθανων θα έλεγα…) υποψηφίων δημάρχων, υπερίπταντο δίκην ντρον, χωρίς όμως να υπάρξει ομοθυμία…

Εάν ένοιωσαν κάποια δυσανεξία –πως έλεγαν παλιά οι γιαγιάδες όταν μας «έτρωγε» ο λαιμός, πως κάποιοι μας «μελετούσαν»- οι Βασίλης Τσίρκας, Γιάννης Γκολομάζος, Άρης Ραβανός, Βίκυ Σιαπάτη, Τζένη Ταπραντζή, Χριστόφορος Σιαφάκας, Χρήστος Γκόκας, αλλά και ο Χρήστος Τσιρογιάννης, ήταν επειδή τους θέσαμε στο επίκεντρο των εξελίξεων στον μεγάλο Δήμο Αρταίων…. Φυσικά δεν τη γλίτωσαν οι Γιώργος Στύλιος και Όλγα Γεροβασίλη, τις προθέσεις των οποίων η συντροφία προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει…

******Τελικά, συμφωνήσαμε πως πέντε συνδυασμοί, με προϋποθέσεις ίσως και έξι, μπορεί να ζητήσουν την ψήφο μας τον ερχόμενο Οκτώβριο, στον μεγάλο Δήμο Αρταίων… προανήγγειλα τη συνέντευξη που συμφωνήσαμε πως θα δώσει εντός των ημερών στην ΗΧΩ η Τζένη Ταπραντζή… όλοι –χωρίς όλες επειδή δεν υπήρχε γυναικεία παρουσία στη παρέα- αναμένουν με έντονο ενδιαφέρον τις απαντήσεις της Τζένης… μάλιστα δέχθηκα και συμβουλές σχετικά με τις ερωτήσεις που θα πρέπει να τεθούν…

*******Ασφαλώς το θέμα των ημερών, που είναι η αξιοποίηση του ΞΕΝΙΑ, αποτέλεσε το κερασάκι στη τούρτα των έντονων διαλόγων που υπήρξαν κατά τη διάρκεια της τετράωρης και πλέον συνάντησης…

Η Άρτα γέμισε από ΞΕΝΙΑκλάστες και ΞΕΝΙΑλάτρεις… ακούς λογικά αλλά και απίθανα επιχειρήματα των μεν και των δε… η συζήτηση φθάνει στα άκρα ενίοτε… κάποιοι, όπως ο φίλος Γιάννης Καϊντάσης, προσπάθησε να υπερασπιστεί τους μεν… όμως οι «μεν», αγαπητέ Γιάννη, δεν φείσθηκαν χαρακτηρισμών, εναντίον των «δε», δηλαδή των υπερασπιστών της άποψης για ΞΕΝΙΑ-ξενοδοχείο, όταν –νόμιζαν πως- έχουν το «πάνω χέρι»…

Θα ήθελα να επισημάνω το εξής: η αξιοποίηση του ΞΕΝΙΑ ως ξενοδοχείου, δεν είναι θέμα οικονομετρικών προσεγγίσεων, ούτε ταμιακών υπολογισμών… δεν είναι καν αντικείμενο νόμων και διατάξεων… το ΞΕΝΙΑ, ως ξενοδοχείο, είναι ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, είναι ΙΣΤΟΡΙΑ της νεώτερης Άρτας, που την παραχάραξαν δήμαρχοι χωρίς ενσυναίσθηση και βουλευτές με τον φόβο του πολιτικού κόστους…

Δεν είναι καν λαϊκό αίτημα που το ενέταξαν στις «αγωνιστικές τους διεκδικήσεις» ελάχιστα τοπικά στελέχη της Αριστεράς με τη συνδρομή δεξιών ρεβιζιονιστών και το εργαλειοποίησαν ως «λάφυρο» οι «όλες και όλοι» του ΣΥΡΙΖΑ, όταν βρέθηκαν στη κυβέρνηση…

ΤΟ ΞΕΝΙΑ, κλειστό και λαφυραγωγημένο, αποτελεί «κηλίδα συνείδησης» για όσους διαχειρίστηκαν την εξουσία στην Άρτα… αντί να αποτελέσει σημαία και μνημείο τουριστικής πατριδογνωσίας, κατέληξε κλωτσοσκούφι και άθυρμα, μεταξύ ανερμάτιστων στελεχών της δεξιάς τάξης στην Άρτα και των ιδεοληπτικών «Χμερ» της ντόπιας πολιτιστικής επανάστασης…

******Σήμερα η συζήτηση έχει χάσει το νόημα της… Με το ΞΕΝΙΑ, κλειστό και υπό την «ομηρία» μιας Φαραωνικής πρότασης 12 εκατομμυρίων ευρώ, από τη Δημοτική Αρχή, με το δρόμο που οδηγεί στο κάστρο, πεζοδρομημένο και απαγορευμένο για διέλευση αυτοκινήτων, είναι γελοίο να ακούγεται πως εκεί πέρα θα λειτουργήσει ένα δημοτικό συγκρότημα και μάλιστα με συνθήκες «καπιταλισμού» δηλαδή ενοικιασμένο σε «ιδιώτη», ως καφετέρια και εστιατόριο…

Όταν ακριβώς αυτό το σχήμα ΑΠΕΤΥΧΕ οικτρά στα Ψαροπλιά, στη καρδιά της πόλης, μόνο αερολογούντες ή ανόητοι μπορούν να ισχυρισθούν πως είτε ντόπιοι Αρτινοί, είτε επισκέπτες εξ Εσπερίας, θα παρκάρουν κάπου στου διαόλου τη μάνα το αμάξι τους και θα πορευτούν ως πεζικάριοι στην ανηφοριά, άλλοτε κάτω από τον καυτό ήλιο κι άλλοτε με βροχή και κρύο, να φτάσουν στο ΞΕΝΙΑ, να πιούν ένα καφέ και μετά να επιστρέψουν αναζητώντας το αμάξι μεταξύ Αράχθου και Περιφερειακής γωνία…

Προτρέπω τους φίλους μου, της ΑΡΤΙΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, να συναντηθούν στο ΚΡΟΝΟΣ, όπου –υποτίθεται- θα καταλύσουν ως επισκέπτες του τριήμερου της Αποκριάς και να διανύσουν την απόσταση ΚΡΟΝΟΣ-ΞΕΝΙΑ ποδαράτοι… να κάνουν και μια βόλτα στα πεύκα και μετά να επιστρέψουν στο ΚΡΟΝΟΣ.

Υπόσχομαι να τους περιμένουν νερά και μπύρες παγωμένες, αλλά και πολυθρόνες για ξελαχάνιασμα… αν ξαναπάνε, και καταφέρουν να επιστρέψουν, κερνάω ένα ολόκληρο κουτί απ’ το γνωστό «μπλακ» τσίπουρο, συνοδευόμενο από πιτόγυρους, πατάτες τηγανητές και σος μουστάρδας από αυγοτάραχο Αμβρακικού…

******Λοιπόν, για να τελειώνουμε… το ΞΕΝΙΑ, ή θα λειτουργήσει ως ξενοδοχείο, με ανοιχτό δρόμο για τα αυτοκίνητα, ή ας παραχωρηθεί εξ ολοκλήρου, στη «σιδηρά κυρία» της Αρχαιολογίας… θεωρώ πως αντάμα με τον Σύλλογο Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου, μπορεί να μετατραπεί σε σύγχρονο εκθετήριο νεώτερων εργαλείων της Άρτας του μεσοπολέμου… εκεί πέρα θα μπορούν να εκτίθενται σε καθημερινή βάση, αλέτρια, βλάρια, αργαλειοί, γκασμάδες και κάδοι για βούτυρο, αλλά και κάθε είδους δρεπάνια, προσφορά της ντόπιας κομμουνιστικής και όχι μόνο αριστεράς…

Υπόσχομαι να δωρίσω στον Σύλλογο, χειροκίνητο εργαλείο κοπής καφέ, της γιαγιάς μου, που αποτελούσε αντικείμενο έντονης επιθυμίας μου, στα μικρά μου χρόνια, να γυρίζω εγώ τον μύλο και να αισθάνομαι τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου κριθαριού… καθότι πατριώτες και πατριώτισσες, υπήρξαν εποχές που ο ελληνικός καφές ήταν από κριθάρι!!!

*****Βέβαια, η αλήθεια είναι, πως το ΞΕΝΙΑ, όπως και πολλά άλλα μεγαλόπνοα έργα της πόλης μας και του μεγάλου Δήμου Αρταίων, δεν πρόκειται να γίνει οτιδήποτε, μέσα στο 2023… είναι τόσες και τέτοιες οι δαιδαλώδεις διαδικασίες, πως για το ΞΕΝΙΑ, θα συζητάμε, από μηδενικής βάσεως και του χρόνου!!!

Ν.Α.Σ.