Σιμούν…
Μου λέει ο άλλος, ποιος Θανάσης και τι στίχος ήταν αυτός που έγραψες προχτές; Έτσι για να μας ανακατώνεις; Όπως σίγουρα γνωρίζει πατριώτη, σιμούν είναι ο καυτός ορμητικός άνεμος που μεταφέρει σκόνη από την Αφρική και την Αραβική Χερσόνησο στην Ευρώπη…..
Όλα στραβά γινήκανε/και όλα είν’ ωραία!!! Φοβερός στίχος, τον θυμήθηκαν μόλις διάβασα την προαναγγελία της αποχώρησης του καλού μου φίλου, του Μιχάλη Κοτσαρίνη, από την παράταξη του Δημάρχου….
«Σαν κορυφαίο στέλεχος και συνιδρυτής της παράταξης “ΑΡΤΙΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ” και θεσμικός, (έγραφε τοπικός σχολιογράφος), θα υπερτονίσει ότι “στην περίοδο αυτή έκανε μόνο φίλους”, θα ευχαριστήσει τον νυν δήμαρχο Χρήστο Τσιρογιάννη και τους συμβούλους για την δημιουργική συνεργασία, για 10 χρόνια στον μητροπολιτικό δήμο. Θα υποστηρίξει ότι φεύγει “πιο πλούσιος σε εμπειρίες και έντονη προσπάθεια”, έλεγε το σχόλιο…
Ωραίο, αλλά μπερδεμένο… ο Μιχάλης Κοτσαρίνης, μπορεί να μετατράπηκε σε «σιμούν» και να «ζεμάτισε» τον Δήμαρχο Αρταίων, αλλά άλλο σιμούν κι άλλο Σημίτης… εκείνος δήλωνε «συνιδρυτής» του ΠΑΣΟΚ. Ο Μιχάλης, έφυγε από την παράταξη, ανεξαρτητοποιήθηκε και όπως έγραψε ο σχολιογράφος “η διατήρηση της συνάφειας” σαν ενεργός δημοτικός σύμβουλος μέχρι το τέλος του διακυβερνητικού κύκλου το 2023, είναι “δείκτης”, ότι η παρουσία του στον αυτοδιοικητικό “στίβο” έχει “αέναα” χαρακτηριστικά»!!!
Δεν κατάλαβα και καλά, τι σημαίνει «διατήρηση της συνάφειας», οπότε μίλησα απευθείας με τον Μιχάλη… αφού μου είπε τα της παραίτησης και πώς να τα πούμε από κοντά, τον ρώτησα ευθέως: καλά όλα αυτά, αλλά την κάθοδό σου με τον Χριστόφορο Σιαφάκα, πότε θα την ανακοινώσεις; Έσκασε στα γέλια ο Μιχάλης, αλλά απάντηση δεν έδωσε…
Πήρα τηλέφωνο τον Κώστα Χαρακλιά…. Εσύ, του είπα, ήσουν ο μόνος που παραιτήθηκες εντελώς από δημοτικός σύμβουλος, ενώ οι άλλοι κράτησαν την έδρα… ο φίλος μου ο Κώστας, μου είπε ξανά το σκεπτικό του (με το οποίο είχα διαφωνήσει όταν είχε παραιτηθεί) και μετά του έκανα ευθέως την ερώτηση: εσύ Κώστα πότε θα ανακοινώσεις την κάθοδό σου, με τον Χριστόφορο Σιαφάκα; Λες και ήταν συνεννοημένος με τον Κοτσαρίνη, γέλασε, αλλά απάντηση δεν πήρα…
*****Νομίζω πατριώτες, πως ορόσημο για τις δημοτικές εκλογές είναι η 25η Ιουνίου…. Μετά θα έχουμε να λέμε… Τι να πούμε όμως; Εδώ πέρα σε λίγο ο Χριστόφορος Σιαφάκας θα έχει περισσότερους συμβούλους στο Δημοτικό Συμβούλιο, από τον –φίλο μεν, αλλά να λέμε αλήθειες- Χρήστο Τσιρογιάννη!!!
Μήπως ο Χρήστος να προτείνει στην Δημοτική Ομάδα να ψηφίσουν ξανά ποιόν θέλουν Δήμαρχο; Τον Χρήστο, ή τον Χριστόφορο; Διότι και ο Χριστόφορος υπό μίαν έννοια, συνιδρυτής της παράταξης “ΑΡΤΙΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ” είναι…
Εντάξει, πλάκα κάνουμε… όμως όλα αυτά, δημιουργούν μια αίσθηση αναχωρητισμού… ή για να το πούμε λαϊκιστί, «ξεσπυρίσματος»….
*****Έχω νέα… μίλησα με την Αναστασία Σίμου, σχετικά με την συντήρηση του τσιμεντένιου γεφυριού και μου είπε πως ο Αλέξανδρος Καχριμάνης ήταν ενήμερος για την τοποθέτησή της σχετικά με τις προθέσεις της Περιφέρειας… οπότε, της είπα, ας ενημερωθεί ο Καχριμάνης πως δίπλα από το σημερινό τσιμεντένιο γεφύρι, άνετα μπορεί να στηθεί ένα ακόμη… που θα λύσει το πρόβλημα της πόλης με την κυκλοφορία…
Η Αναστασία μου είπε πως θα ενημερώσει τον Περιφερειάρχη και πως το θέμα αυτό οι υπηρεσίες το παρακολουθούν… νομίζω πως πρέπει να ενεργήσει από τώρα ο Καχριμάνης… έτσι κι αλλιώς, τις εκλογές θα τις κερδίσει… μη χάνουμε χρόνο…
*****Μου είπαν πως στη σύσκεψη που έγινε στο Δημαρχείο σχετικά με την ΒΑΑ, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, ο Δημήτρης Χουλιάρας έθεσε πρώτος το θέμα του Επιχειρηματικού Πάρκου στον Δήμαρχο Αρταίων… ο οποίος μάλιστα απάντησε πως σήμερα δεν γίνεται τίποτα, αλλά μόνο με τη νέα Δημοτική Αρχή, που θα έχει την πλειοψηφία…
Ακολούθησε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Άρτας, ο Γιάννης Γκολομάζος, που ζήτησε να παραχωρηθεί ο χώρος στα ΚΡΕΚΟΥΚΙΑ στο Επιμελητήριο… εκεί ήταν που ο Δήμαρχος ζήτησε να… «πιέσουν» την αντιπολίτευση για να συμφωνήσει…
Τώρα, ποια αντιπολίτευση; Εδώ είμαστε τρείς μήνες πρίν τις εκλογές και τέτοια σοβαρά θέματα δύσκολο να τεθούν σε συζήτηση…
******Εκείνος πάντως που «ανακάτωσε» λίγο τα πράγματα, ήταν ο Δουδωνής, που ήλθε στην Άρτα και τα έχωσε γερά στον Μητσοτάκη… δηλαδή, παραξενεύτηκαν ακόμη και οι κεντροαριστεροί του τοπικού ΠΑΣΟΚ… διότι σου λένε, το ΠΑΣΟΚ, από αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, θα πάρει για να γίνει μεγάλο… τι βαράει τον Κυριάκο;
Ναι, αλλά ο Νίκος ο Ανδρουλάκης, που μικρός είχε ασημένιο πιστόλι (εννιάρι, μου φάνηκε) κι «έπαιζε» μπαλωθιές, ξόδεψε λεφτά σε ειδικούς… δεν πήρε τον Μαρατζίδη στο μέσον του ποταμού… και οι ειδικοί του είπαν, του Νικόλα, θες ψήφους από πρώην ΠΑΣΟΚους που πήγαν ΣΥΡΙΖΑ; Βάρα κάργα Μητσοτάκη…
Εξάλλου, θα έλεγε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Τσίπρα, εναντίον του; Άσε που οι ΠΑΣΟΚοι, είναι μεγάθυμοι… συχωράνε τους πεσμένους… ειδικά όταν δεν μπορούν να σηκωθούν!!!
Έψαχνε;
Ελέχθη πως η Αστυνομία «έψαχνε» μια μέρα ολόκληρη στα αρχεία της, να βρει έγγραφο του Δήμου Αρταίων, που ενημέρωνε την Αστυνομία, πως το ξύλινο γεφυράκι στο Παραλίμνιο Πάρκο, είναι επικίνδυνο!!!
Αληθεύει αυτό, άραγε; Αντί οι αστυνομικοί να βρίσκονται έξω στους δρόμους, όπου καθημερινά, ειδικά στα φανάρια και στη γέφυρα δίνονται «μάχες» και η αστυνομία ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ εντελώς, στην Αστυνομία Άρτας ψάχνουν να βρούν «έγγραφο» του Δήμου για το γεφυράκι; Και που θα το έδιναν ή θα το έδειχναν, αυτό το έγγραφο, αν επιτρέπεται; Στον εισαγγελέα; Στην αποκεντρωμένη διοίκηση;
Νομίζω πως και η Αστυνομία στην Άρτα, πρέπει να βρει τα «ζύγια της»…
****Αλλά να απαντήσω για το «ποιος Θανάσης»… Λοιπόν πατριώτη, ο Θανάσης, είναι ο τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου… που ξεσήκωσε τα πλήθη στο 1o Helmos Mountain Festival… ειδικά όταν τραγούδησε το «Σιμούν» έγινε χαμός… κυμάτιζαν πειρατικές σημαίες, καπνογόνα φουλ, χέρια ψηλά…
Ιδού, να μαθαίνεις φίλε μου:
Ψέλνει στη Σιμωνόπετρα κι ακούγεται στον Άδη
μα οι τρομαγμένοι κάνουνε πως τάχα δεν ακούν.
Κλέβει το χνούδι απ’ τα παιδιά, τα μονοπάτια σβήνει,
βαφτίζεται στην έρημο και γίνεται Σιμούν.
Στέλνει καράβια στο γκρεμό,
τον ίσκιο ξεθωριάζει,
κάνει κι εμένα φρύγανο,
μα εμένα δε με νοιάζει.
Με το ‘να χέρι στη χαρά και τ’ άλλο στην ομίχλη,
δεμένο με γλεντήσανε τα λαίμαργα πουλιά.
Γυρεύω την πανσέληνο να πέσει στο πηγάδι,
να κοιταχτώ, να θυμηθώ πως ήμουνα παλιά.
Να θυμηθώ, να ξεχαστώ
να γίνω ερυθρελάτη
οι ρίζες μου στον ουρανό,
τα φύλλα στο κρεβάτι.
Να βρω κι εσάς αδέρφια μου, που ‘χετε ξεθυμάνει,
το φόβο και την ομορφιά να βάλουμε μαζί.
Να πλύνουμε με το κρασί τα νυσταγμένα μάτια
κι ύστερα να σαλπάρουμε στη θάλασσα πεζοί.
Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας,
πειρατική σημαία.
Όλα στραβά γινήκανε
και όλα είν’ ωραία.
*****Έτσι, έτσι, έτσι… Όλα στραβά γινήκανε/και όλα είν’ ωραία!!!