Σοφία Βόικου  «Το κορίτσι της ντροπής»

Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς

Εκδόσεις Ψυχογιός 2019 σελ. 429

Μυθιστόρημα ή αληθινή ιστορία ; Μήπως ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία ή μια αληθινή ιστορία διανθισμένη με πολλές μυθιστορηματικές σκηνές ; Δεν έχει σημασία, αρκεί να διαβάσετε αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα της Σοφίας Βόικου.
Μέχρι πρόσφατα, τα παιδιά που γεννήθηκαν από έναν Γερμανό στρατιώτη κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μια γυναίκα από κάποια κατεχόμενη χώρα, τα ονομαζόμενα και «παιδιά της Βέρμαχτ», ήταν ένα θέμα ταμπού. Κανείς δεν μιλούσε γι΄ αυτά. Σαν να μην είχαν γεννηθεί, ζούσαν τις περισσότερες φορές αόρατα στις μεταπολεμικές κοινωνίες. Οι πρώτες ιστορικές έρευνες ξεκίνησαν με το τέλος του 20ου αιώνα. Υπολογίζονται γύρω στα 200.000 παιδιά στη Γαλλία, 15.000 στην Ολλανδία, 12.000 στη Νορβηγία, 8.000 στη Δανία. Στην Ελλάδα τα επίσημα στοιχεία μιλάνε μόνο για 100-200 «παιδιά της Βέρμαχτ». Παρ΄ όλα αυτά, την ίδια εποχή καταγράφηκαν 400.000 ορφανά, με τα οποία δεν ασχολήθηκε κανένας ιστορικός και τα οποία δεν καταγράφηκαν ποτέ στα επίσημα αρχεία του κράτους!
Στον αντίποδα των «καταραμένων» αυτών παιδιών, υπήρξαν τα παιδιά ενός « κατώτερου Θεού», τα παιδιά των αξιωματικών του Τρίτου Ράιχ, τα οποία, από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκαν από την κορυφή στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας. Από άρχοντες, παρίες. Πώς άραγε διαχειρίστηκαν τη φρίκη του να είσαι παιδί ενός τέρατος όταν ήρθαν αντιμέτωπα, συνήθως με τρόπο βίαιο, με την ιστορική αλήθεια;

Ο Νίκλας Φρανκ, γιος του Χανς Φρανκ, του «χασάπη» της Κρακοβίας και πολιτικού υπεύθυνου για τα γκέτο, είχε μια δύσκολη εφηβεία και εθίστηκε στα ναρκωτικά.Αργότερα έγινε φανατικός αριστεριστής, σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικογένειά του, που παρέμεινε ακροδεξιά. Η Κατρίν Χίμλερ, ανιψιά του Χάινριχ Χίμλερ, του ανθρώπου-κλειδί των Ες-Ες και της Γκεστάπο, προσηλυτίστηκε στον ιουδαϊσμό. Ο Μάρτιν Άντολφ Μπόρμαν ο Νεότερος, γιος του Μάρτιν Άντολφ Μπόρμαν, ιδιαίτερου γραμματέα του Χίτλερ και φανατικού πολέμιου της Καθολικής εκκλησίας, έγινε καθολικός ιερέας. Ο Ρολφ Μένγκελε, μοναχογιός του Γιόζεφ Μένγκελε, του γιατρού του θανάτου, έγινε ριζοσπάστης αριστεριστής και πήρε το όνομα της γυναίκας του,για να μην πέσει το βάρος του παρελθόντος στα παιδιά του. Η Μπετίνα Γκέρινγκ και ο αδελφός της, ανίψια του Χέρμαν Γκέρινγκ, ιδρυτή της Γκεστάπο και αρχηγού της Λουφτβάφε, υποβλήθηκαν σε στείρωση με τη θέλησή τους,για να μην περάσει το «αίμα του τέρατος» στις επόμενες γενιές. Η Χίλντε Σραμ, κόρη του Άλμπερτ Σπέερ, του εκλεκτού αρχιτέκτονα του Χίτλερ και μετέπειτα υπουργού Εξοπλισμών του ναζιστικού καθεστώτος, έκανε έργο της ζωής της την αποκατάσταση των θυμάτων, ιδρύοντας την οργάνωση Zuruckgeben με σκοπό την επιστροφή των κλοπιμαίων στους Εβραίους ιδιοκτήτες τους. Αντίθετα, η Γκούντρουν Χίμλερ, κόρη του Χάινριχ Χίμλερ, η Έντα Γκέρινγκ, κόρη του Χέρμαν Γκέρινγκ, και ο Βολφ Ρούντιγκερ Ες, γιος του Ρούντολφ Ες, τρίτου τη τάξη των ναζί αξιωματούχου, παραμένουν θαυμαστές της ναζιστικής ιδεολογίας και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αποκατάσταση του ονόματος των πατεράδων τους…

Ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Έλληνες προσπαθούν να ξεχάσουν τη γερμανική Κατοχή. Δεν ξεχνούν όμως τους δωσίλογους και τις πόρνες των Γερμανών…
Εκείνο τον καιρό, κακοποιούσαν τις γυναίκες που είχαν δεσμούς ή παιδιά με τους Γερμανούς στρατιώτες. Έφταναν μάλιστα στο σημείο να τις κουρεύουν και να τις λοιδορούν. Οι γυναίκες αυτές ήταν οι πουτάνες των Γερμανών.
Στο μυθιστόρημα της Σοφίας Βόικου, το κορίτσι της ντροπής,είναι η ξανθομάλλα και γαλανομάτα Λένη, κόρη της Βιολέτας. Η Λένη.Το μπάσταρδο της Βιολέτας. Αγνώστου πατρός.

Η Λένη ήταν κόρη του Γερμανού δεκανέα Γκούσταφ, που χάθηκε από την Ελλάδα, το 1943, όταν πήρε μετάθεση.
Για υπαξιωματικούς σαν τον Γκούσταφ το Τρίτο Ράιχ στην Αθήνα έκανε τα στραβά μάτια. Μπορούσαν να θαυμάσουν, να ποθήσουν, ν΄ αγκαλιάσουν και να ζεστάνουν ένα ελληνικό γυμνό γυναικείο κορμί. Ζαλισμένοι από τις μπίρες, το ουίσκι και τη νοσταλγία για τα κορίτσια και τις αρραβωνιαστικιές τους,που είχαν αφήσει στην πατρίδα τους, ο Γκούσταφ και οι φίλοι του διασκέδαζαν για μια ακόμη βραδιά στο αγαπημένο τους, το Πικαντίλι, στην Πανεπιστημίου, τραγουδώντας το Λιλί Μαρλέν της Λάλε Άντερσεν, το τραγούδι που μιλούσε για ό,τι επιθυμούν όλης της γης οι στρατευμένοι: ένα κορίτσι που να τους νοιάζεται και να τους περιμένει στην πατρίδα.

Μια βραδιά ο Γκούσταφ δεν είχε μεθύσει τόσο ώστε να έχει ανάγκη την ψεύτικη αγκαλιά μιας ελληνίδας πόρνης. Όταν λοιπόν εκείνη την νύχτα ανταμώνει στο δρόμο τυχαία την Βιολέτα, αρχίζει ένας μεγάλος έρωτας. Ο έρωτας δεν γνωρίζει από σύνορα και έχθρες, δεν ξεχωρίζει γλώσσες και λαούς. Ο έρωτας είναι πιο ισχυρός από ανθρώπινες αδυναμίες, φυλετικές διακρίσεις και ιδεολογίες.Όλοι στην γειτονιά κατάλαβαν αυτόν τον δεσμό και έλεγαν βαριές κουβέντες και κυρίως ότι η Βιολέτα ατίμαζε τον αδελφότης, που είχε ενταχθεί στην Αντίσταση. Ήταν πλέον η Βιολέτα,η πόρνη. Καρπός αυτού του άνομου έρωτα ήταν η Λένη. Η η γιαγιά της Λένη, καταριόταν τη στιγμή και την ώρα που γεννήθηκε η Λένη. Κανένα από τα παιδιά της ηλικίας της Λένη δεν την έκανε παρέα. Η γιαγιά της δεν την άφηνε να πάει στο σχολείο.Δεν την χαιρετούσε κανείς.Δεν της μιλούσανε καθόλου στη γειτονιά. Είναι ντροπή να είσαι κόρη του εχθρού. Είναι όμως στ’ αλήθεια εχθρός το παιδί του εχθρού;
Απέναντι σε μια πατρίδα και σε μια κοινωνία που δεν την αποδέχεται, η Λένη θα αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον στο Μόναχο. Εκεί θα γνωρίσει τον Γιόχαν, που προσπαθεί να αποτινάξει το στίγμα, που του κληροδότησε ο πατέρας του…

Ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα, βασισμένο στις αληθινές ιστορίες των παιδιών (των παιδιών της Βέρμαχτ) που έζησαν τα λάθη της Ιστορίας και πλήρωσαν τις αμαρτίες των γονιών τους.

Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ιστορία της Τέχνης στη Σχολή του Λούβρου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην Επικοινωνία και τον Πολιτισμό των Χωρών της Μεσογείου στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Γαλλίας. Από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της διαφήμισης και της επικοινωνίας, διευθύνοντας το δικό της δημιουργικό γραφείο. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Άλλα έργα της είναι: ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ, ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ, ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ, ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ και Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ.