Στη σκοπιά…

Στο πειθαρχείο μ’ έστειλε
Ο λοχαγός να πάω
Γιατί στον τοίχο έγραψα
«Μωρό μου σ’ αγαπάω»

Καλύτερα να πούλαγα
Γκαζόζες λεμονάδες
Παρά που πήγα κι έμπλεξα
Με τους καραβανάδες

Καθόμουνα μες στη σκοπιά
Και έκανα τσιγάρο
Και ο καπνός σχημάτιζε
Τη λέξη θα σαλτάρω

Απ’ όλα τα σαλπίσματα
μ’ αρέσουν μόνο τρία.
Συσσίτιο, κατάκλιση
και η μισθοδοσία

Δεν είναι κρίμα κι άδικο
Να είμαι εγώ οπλίτης
Και τη δική μου γκόμενα
Να τη… φυλά, πολίτης;
(Δίσκος «Τα Φανταρίστικα», Λουκιανός Κηλαηδόνης)

Γεια σας φιλενάδες και φιλενάδοι… αφιερωμένα τα στιχάκια στα φανταράκια, που ΔΕΝ θα έρθουν ΠΟΤΕ να υπηρετήσουν στην Άρτα… τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ σοβαρά, για το ΒΕΡΣΗ… αν έφτασε στο σημείο να στείλει το ΚΚΕ κοτζάμ κομμουνιστή βουλευτή, να υπερασπιστεί την διατήρηση ενός στρατοπέδου μέσα στη πόλη, δεν υπάρχει σωτηρία…

Και τούτο, επειδή είναι γνωστό πως τα στρατόπεδα στο εσωτερικό της χώρας, είχαν αναπτυχθεί τότε που οι κομμουνιστές αποτελούσαν τον «εσωτερικό εχθρό» της πατρίδας μας… εξ ού και ήταν απαραίτητο ο στρατός να παρακολουθεί, τους «κομμουνιστάς και τις παραφυάδες τους»…

Ασφαλώς, από ένα σημείο και μετά οι φαντάροι, ήταν και μια στήριξη στην τοπική οικονομία… έβγαιναν έξω, πήγαιναν ταβέρνες, αγόραζαν φαγητά –γιατί η καραβάνα ήταν πικρή- παντρεύονταν κιόλας καμιά ντόπια… αποτελούσαν δηλαδή ένα μοχλό στήριξης των πόλεων και κωμοπόλεων στις δεκαετίες του ’60, του ’70, του ’80…

Μετά ήρθε η ΕΕ, άλλαξε ο στρατός με τη μορφή που είχε, μειώθηκε η θητεία, λιγότεροι φαντάροι, λιγότερες ανάγκες… παρόλα αυτά, οι τοπικές κοινωνίες μέσω των πολιτευτών τους, διεκδικούσαν την παραμονή των «πεθαμένων μονάδων» για ρουσφετολογικούς λόγους… Όμως τι ρόλο εξυπηρετούσαν, ας πούμε, τα στρατόπεδα στη Φιλιππιάδα, αλλά και στην Πρέβεζα, την Άρτα και το Μεσολόγγι, απ’ τη στιγμή που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός και η μόνη απειλή ήταν πλέον η Τουρκία;

Στην Άρτα, πρώτα έκλεισε το Παπακώστα, χωρίς στην ουσία να υπάρξουν αντιρρήσεις, αφού λειτουργούσε το ΒΕΡΣΗ, ως στρατόπεδο υγειονομικών… Μόλις ήρθαν τα μνημόνια, άρχισαν και τα σενάρια για κλείσιμο του στρατοπέδου… κάθε φορά όμως ένας «λαϊκός ξεσηκωμός» ανέστειλε και το κλείσιμο… συγχρόνως έβρισκαν ευκαιρία οι τοπικοί πολιτευτές να μιλάνε για αναβάθμιση…

Μόνο που τελικά ήταν αυτοί οι πολιτευόμενοι που από το ένα μέρος εμπόδιζαν την αξιοποίηση του στρατοπέδου για τον κόσμο της περιοχής, συγχρόνως δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ για να το αναβαθμίσουν… από το 2012 και μετά κάθε φορά ακούγαμε για αναβάθμιση, αλλά αναβάθμιση δεν υπήρξε… τι υπήρξε; Ένα μηχανισμός «βυσματούχων», που έβρισκαν φιλόξενη στέγη στο υποβαθμισμένο ΒΕΡΣΗ της Άρτας…

Ίδια ιστορία επί κυβέρνησης ΣΑΜΑΡΟΒΕΝΙΖΕΛΩΝ, μετά επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επί κυβέρνησης ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ… τώρα, φαίνεται πως έφτασε ο κόμπος στο χτένι… θα συνεχίσουν οι πολιτευόμενοι της περιοχής την ίδια τακτική; Δηλαδή, να μην κλείσει, μόνο και μόνο για μην και έχουν πολιτικό κόστος;

.»Τόπα και το ξαναλέω… η περιοχή μας ταλανίζεται χρόνια τώρα, από καθυστερήσεις σε έργα, από αναβλητικότητα σε αποφάσεις, από έλλειψη συνεργασίας των εκλεγμένων… απεύχομαι να συμβεί, αλλά ας αναλογιστούν τι μέλει γενέσθαι, αν το ΒΕΡΣΗ, παραμείνει ως έχει… ανοιχτό, αλλά «μισοπεθαμένο»…

Στη γειτονιά μας γίνονται πολλά… καθημερινά τα γεωπολιτικά δεδομένα αλλάζουν, ανατρέπονται… ας σκεφθούν, όσοι σήμερα απλώς αντιδρούν για το μέλλον του ΒΕΡΣΗ, τι θα συμβεί αν ο ΤΡΑΜΠ, αποφασίσει να κάνει τη χώρα μας μέρος φιλοξενίας αλλοδαπών…

Ποιος αποκλείει να πει ο ΤΡΑΜΠ, όπως είπε για την Αίγυπτο και την Ιορδανία, η Ελλάδα να φιλοξενήσει τόσους Παλαιστίνιους, Σύριους, ή ότι άλλο επιλέξει; Τι θα γίνει, αν το ΒΕΡΣΗ, (έτοιμο όπως είναι) χαρακτηριστεί ως «Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων»; Τι θα πουν οι πολιτευόμενοι στους Αρτινούς;

****Πατριώτες, επιστρέφουμε ολοταχώς χρόνια πρίν… ίσως και αιώνες… προχθές διάβασα κάτι συγκλονιστικό… Όμηρος της Χαμάς που απελευθερώθηκε δεν γνώριζε πως οικογένειά του είχε δολοφονηθεί στις 7 Οκτωβρίου… Ο Ελί Σαράμπι, ένας εκ των τριών ομήρων που άφησε ελεύθερους το Σάββατο (08/02), η Χαμάς έπειτα από 491 ημέρες αιχμαλωσίας, δεν γνώριζε ότι η σύζυγός του και οι έφηβες κόρες του είχαν δολοφονηθεί στο σπίτι τους στις 7 Οκτωβρίου…

Στην τελετή παράδοσης, ο Σαράμπι είχε ερωτηθεί στα εβραϊκά από ένοπλο της Χαμάς πώς αισθάνεται που ήταν πλέον ελεύθερος και αυτός απάντησε ότι «αισθάνομαι πολύ, πολύ ευτυχής σήμερα που επιστρέφω στην οικογένεια και τους φίλους μου, στη γυναίκα μου και τις κόρες μου».

Σύμφωνα με πληροφορίες είχε πει στους στρατιώτες των IDF κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έξω από τη Γάζα ότι περίμενε πώς και πώς να δει τη γυναίκα και τα παιδιά του… Τελικά, ο Σαράμπι ενημερώθηκε για το θάνατο της συζύγου και των παιδιών του μετά την επιστροφή του από τη Λωρίδα της Γάζας…

.»Το επισημαίνω, επειδή κανένας νοήμων άνθρωπος δεν θα ήθελε να είναι στη θέση αυτού του ανθρώπου… ήταν τόσο καιρό στο σκοτάδι για τη τύχη των δικών του ανθρώπων… νόμιζε πως αφού τη γλίτωσε αυτός, τότε όλα θα είναι καλά… και μετά βρέθηκε στην άβυσσο…

Νομίζω πως στην πατρίδα μας πλεονάζουν τα σχόλια, υπέρ της μίας πλευράς και κατά της άλλης, πολλά απ’ τα οποία, απάδουν ακόμα και του ανθρωπιστικού χαρακτήρα συμπαράστασης, που οφείλει να έχει κάθε πολιτισμένος άνθρωπος… ειδικά για ένα λαό, που διώχθηκε από το ναζιστικό καθεστώς, με φρικιαστικές μεθόδους, με την συνέργεια πολλών από εμάς τους «άλλους», οφείλουμε να είμαστε πιο συγκρατημένοι….

***********ΔΙΑΙΡΕΙ…. Η πολιτική κόντρα ανάμεσα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη Λιάνα Κανέλλη κορυφώνεται, με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να προχωρά σε μήνυση και αγωγή κατά της βουλευτή του ΚΚΕ, μετά τις δηλώσεις της τελευταίας σε τηλεοπτική εκπομπή.

Η Κανέλλη, πατριώτες, μιλώντας στο Action24, κατηγόρησε την Κωνσταντοπούλου ότι «κάνει σόου» με την υπόθεση των Τεμπών στη Βουλή και ισχυρίστηκε πως «παρενέβη στον εισαγγελέα της φυλακής για να βγει ο Κασιδιάρης και να μιλήσει στη Βουλή». Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της προέδρου της Πλεύσης, η οποία απάντησε κάνοντας λόγο για «λάσπη» και «επαναστάτες του καναπέ».

Η Ζωή κάλεσε την Κανέλλη να αρθεί η βουλευτική της ασυλία, προκειμένου να οδηγηθεί η υπόθεση στα δικαστήρια. «Τέρμα με τους βολεμένους ‘ιδιοκτήτες των αγώνων’, που όταν κινδυνεύει το σύστημα τρέχουν να το στηρίξουν», πρόσθεσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου…

.»Δεν θα πλήξομεν…

***********ΚΑΠΕΛΩΜΑΤΑ…. Η 28 Φεβρουαρίου αναμένεται να στείλει μια ακόμη ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση, αφού ο κόσμος θέλει να συμμετάσχει και να καταγράψει τόσο τη συμπαράσταση στους χαροκαμενους γονείς του εγκλήματος των ΤΕΜΠΩΝ, όσο και προς όλους εκείνους που με το ένα ή άλλο τρόπο προσπαθούν να συσκοτίσουν τα γεγονότα που οδήγησαν στον άδικο και φρικτό θάνατο 57 συνανθρώπων μας…

Στις 28 Φεβρουαρίου, ημέρα Παρασκευή, για την επέτειο δύο χρόνων από το δυστύχημα στα Τέμπη οι πολίτες διαμαρτύρονται σε όλη τη χώρα, προγραμματίζοντας και συμμετέχοντας σε συγκεντρώσεις… μιλάμε για μια διαμαρτυρία, ακομμάτιστη, μια διαμαρτυρία που δεν την οργανώνουν κόμματα, οργανώσεις… μια διαμαρτυρία χωρίς «καπέλο»… Χωρίς; Κάποιοι (και κάποιες) φαίνεται πως δεν μπορούν να μην εκμεταλλευθούν το γεγονός…

Διάβασα λοιπόν μια ανάρτηση στο facebook που λέει τα εξής: «Επειδή ήδη κυκλοφόρησαν διάφορες αφίσες για τον τόπο διαμαρτυρίας στις 28 Φεβρουαρίου στην Άρτα, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: Η 28η Φεβρουαρίου είναι μέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ που την έχουν κυρήξει τα συνδικάτα μας. Δεν είναι οποιαδήποτε μέρα, όπως ήταν την προηγούμενη φορά. Οφείλουμε να συμπαραταχθούμε με τους κλαδικούς μας φορείς, την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ και όχι με τον κάθε ανώνυμο πολίτη που φτιάχνει μια δική του προβοκατόρικη αφίσα. Το Εργατικό Κέντρο Άρτας έχει ήδη καλέσει από τις αρχές του μήνα. Μην προσπαθείτε να διαχωρίσετε τον κόσμο»!!!!…

.»Τι μας λένε πατριώτες; Ότι όσοι θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά και στη δικαιοσύνη, μπας και ανοίξει τα μάτια της, θα πρέπει να πάμε μαζί με την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο Άρτας!!! Γιατί; Επειδή –λέει- οι δημόσιοι υπάλληλοι της ΑΔΕΔΥ κήρυξαν απεργία μαζί με τους άλλους της ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου… κι επειδή (άλλο και τούτο) το Εργατικό Κέντρο Άρτας, «κάλεσε τον κόσμο απ’ τις αρχές του μήνα»!!! Δηλαδή, τι; Πρόλαβε πρώτο;

Δεν είναι κουβέντες αυτές… τι θα πει, ή με μας ή στο σπίτι σας; Μα να θέλουν να καπελώσουν το ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ των αδικοχαμένων… ντροπή!!! Γιατί δεν αφήνουν τον κόσμο να βγει στο δρόμο και να διαδηλώσει ο καθένας, όπως θέλει και όπου θέλει… γιατί δίνουν οδηγίες στους πολίτες που θέλουν να εκφραστούν ελεύθερα, τι αφίσες να φτιάξουν και που θα συγκεντρωθούν;

Ήμαρτον…

 

                                                                     Ομαδικότητα
Σε μια ζεστή και ανθρώπινη συνάντηση, έγινε η κοπή της πίτας του συνδυασμού “Άρτα Υπεύθυνα Μαζί”.
«Μαζί με όλους τους συνυποψηφίους, τους συνεργάτες, τους φίλους που πιστέψατε πρώτοι από όλους στο όραμά μας, γιορτάσαμε τις προσπάθειες που μας έφεραν μέχρι εδώ. Κοιτάμε μπροστά, με ενότητα, ομαδικότητα και αισιοδοξία, για ένα καλύτερο αύριο για την Άρτα μας. Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, δύναμη και δημιουργία!» ήταν τα λόγια του Δημάρχου Αρταίων Χριστόφορου Σιαφάκα.

 

Από τον Ν.Α.Σ