Στο αντίθετο ρεύμα…

Αν είχε μια αξία η προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αρταίων, για το μεταναστευτικό αυτή είναι η ανάδειξη των κακών σχέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στους σημαντικούς τοπικούς, περιφερειακούς και κοινοβουλευτικούς παράγοντες της ΝΔ, που σήμερα είναι κυβέρνηση…

Αλλά αυτό από μόνο του, ίσως να μην ήταν τόσο κακό… όμως αναδείχτηκε πως είτε έχουν κακές σχέσεις, είτε δεν έχουν κανένα σημείο επαφής, μεταξύ τους, το σύνολο της αντιπολίτευσης, αλλά και με τοπικούς πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, πέραν όσων κινούνται στο χώρο της δεξιάς…

Όποιος παρακολούθησε το Δημοτικό Συμβούλιο Αρταίων, είτε «ζωντανά» μέσω τηλεόρασης, είτε στα αναρτημένα βίντεο, θα έβλεπε ένα δήμαρχο Αρταίων, που θύμιζε εκείνο τον τύπο, που μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα της Εθνικής Οδού και απορεί γιατί όλοι οι άλλοι πάνε ανάποδα, κατακρίνοντας την αστυνομία για την… απουσία της!!!

Όλοι, μα όλοι οι ομιλητές, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, έλεγαν «όχι δομή στα Κρικούκια», αλλά… συμφωνούσαν «να προετοιμαστούμε… να φιλοξενήσουμε… να αναληφθούν πρωτοβουλίες…». Κι απέναντι έβλεπαν τον Δήμαρχο του μεγάλου Δήμου της Άρτας, να αρνείται την πιθανή πρόταση για το που μπορεί να δημιουργηθεί δομή φιλοξενίας, αλλά και να ζητά να «συναποφασίσουν», αρμόδιοι κι αναρμόδιοι, ΑΝ έλθουν πρόσφυγες, ΠΟΥ θα πάνε…

Δυστυχώς στη θέση του Δήμαρχου Αρταίων, βρίσκονται κατά καιρούς και άλλοι τοπικοί παράγοντες, που όταν είναι σε θέσεις ευθύνης, όχι μόνο δεν συζητούν, αλλά είτε αποφασίζουν μόνοι τους, είτε αφήνουν τα πράγματα στη τύχη τους…

Το έχουμε δεί και στο παρελθόν, οι εκλεγμένοι μας που κατέχουν εξουσία, να θεωρούν «ιδιοκτησία» τους αυτό που εξουσιάζουν… αλλά και από την άλλη μεριά, οι της αντιπολίτευσης, ζητούν συνεννόηση, αλλά στα κρίσιμα ζητήματα δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση…

Είδαμε προχθές τον Δήμαρχο Αρταίων, πως δεν αρκέστηκε μόνο στο «όχι στα Κρικούκια», αλλά και (ξανά) «όχι στο στρατόπεδο ΒΕΡΣΗ», «όχι στο στρατόπεδο Παπακώστα», «όχι όπου αλλού μπορεί να το χρειαστούμε για κάτι άλλο…»!!!

Σωστό; Λάθος! Όμως δεν είδαμε την Τζένη Ταπραντζή-Κοίλια, τον Ιωάννη Παπαλέξη, ή τον Γιώργο Μπαλάγκα, να κάνουν κάποια συγκεκριμένη πρόταση… κριτική έκαναν, αοριστολογίες είπαν, ευχές εξέφρασαν… και δεν είναι άλλοθι, πως επειδή δεν είναι οι ίδιοι Δήμαρχοι, δεν έχουν υποχρέωση να υποδείξουν κάποια θέση, όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν πρόσφυγες…

Ο κόσμος θα προτιμούσε να ακούσει την Τζένη Ταπραντζή-Κοίλια, τον Ιωάννη Παπαλέξη, ή τον Γιώργο Μπαλάγκα, να λέμε πως «αν εξέλεγε εμένα ο Αρτινός λαός, Δήμαρχο, θα πρότεινα τα «λιβάδια» στη Καλαμιά ή το «αεροδρόμιο» στη Γραμμενίτσα»… θα έδειχναν πολιτικούς που αναλαμβάνουν ευθύνες… και θα συγκρίνονταν με το «ανεύθυνο» του Τσιρογιάννη…

Ενώ, τώρα; Όλοι ίδιοι μπροστά στο… «πολιτικό κόστος»!

Πενταμελές…
Θα μου πεις, κι ο Τσιρογιάννης τι κάνει; Απλώς «δημαρχεύει»; Μα, αν έφτασε σε αυτό το αδιέξοδο ο Δήμαρχος Αρταίων –γιατί αδιέξοδο είναι να φαίνεσαι πως είσαι ο μόνος που αντιδράς απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές του «δικού σου» πρωθυπουργού- είναι επειδή έχει πολύ έντονη, αυτή την «δημαρχοκεντρική» αντίληψη… την αντίληψη που λέει πως «εγώ είμαι Δήμαρχος και… δέρνω»…

Ο Δήμαρχος Αρταίων, μοιάζει «μόνος» επειδή δεν συνομιλεί με τους άλλους τοπικούς παράγοντες… δεν είναι ανάγκη να αγκαλιάζονται, όμως δεν μπορεί να μην έχει διαύλους επικοινωνίας… διότι έρχεται η ώρα που στην «έκκληση»… «λύκος στα πρόβατα», δεν βρίσκεται κανείς να τείνει γκλίτσα βοηθείας!

Νομίζω πως ο Δήμαρχος Αρταίων, θα ήταν σε καλύτερη θέση, αν αντί των «ανοιχτών συνεδριάσεων» επέλεγε τις συναντήσεις και τις συζητήσεις κατ’ ιδίαν… νομίζω πως στα μεγάλα θέματα όπως το προσφυγικό- θα ήταν καλύτερα αν ζητούσε να συσταθεί μια άτυπη «πενταμελής επιτροπή», που θα περιλάμβανε τους τρείς βουλευτές της Άρτας, τον Αντιπεριφερειάρχη Άρτας και τον ίδιο…

Εάν επισκέπτονταν αυτή η επιτροπή, δηλαδή οι Γ. Στύλιος, Όλγα Γεροβασίλη, Χρήστος Γκόκας, Βασίλης Ψαθάς και Χρήστος Τσιρογιάννης τον αρμόδιο υπουργό και του έλεγαν πως «εμείς δεν θέλουμε στην Άρτα «κλειστή δομή», αλλά αν στείλετε πρόσφυγες, θέλουμε είτε παιδιά ασυνόδευτα, είτε γυναικόπαιδα, είτε ζευγάρια», πολλά θα είχαν λυθεί…

Θα μου πείς, θα δέχονταν όλοι να γίνει αυτό; Αν δεν το δέχονταν τότε ο Δήμαρχος Αρταίων θα είχε κάθε δικαίωμα να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο… νομίζω όμως πως θα δέχονταν όλοι… αν δεν δέχονταν κάποιος (και ξέρουμε ποιος είναι…) τότε θα είχε εκείνος το ανάθεμα…

Οφέλη και μειονεκτήματα
Μα, θα πεί κάποιος, υπάρχουν οφέλη από δομές φιλοξενίας; Δεν βλέπουμε τι έγινε στη Μόρια; Ναι, βλέπουμε τι έγινε στη Μόρια, αλλά μήπως να δούμε και τι γίνεται εδώ δίπλα μας στη Φιλιππιάδα; οι πρόσφυγες, δεν ενοχλούν, επισκέπτονται τα μαγαζιά της γείτονος, κάποιοι ίσως και να ενσωματώνονται…

Και στην Άρτα, αν έρχονται παιδιά, γυναίκες, οικογένειες, δεν είναι που ένα σωρό ντόπιοι θα έβρισκαν δουλειά… είναι πως η μικρή τοπική μας οικονομία θα έπαιρνε ανάσες… όταν έχεις να κάνεις με παιδιά, με οικογένειες, τότε είναι απαραίτητοι δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, βρεφονηπιοκόμοι, νοσηλευτές, φύλακες, καθαριστές και τα λοιπά… και τα λοιπά… κι όλα αυτά χωρίς κινδύνους είτε για τους ίδιους, είτε για τους ντόπιους…

Αν όμως έλθουν στην Άρτα 1500 μετανάστες που θα είναι ελεγχόμενοι, θα φυλάσσονται δηλαδή, προκειμένου κάποια στιγμή να επιστρέψουν στη πατρίδα τους, όλα είναι αλλιώς… μαζί με τους μετανάστες, όταν είναι από διάφορες χώρες, έρχονται αντιπαραθέσεις, έρχεται μικρή ή μεγάλη παραβατικότητα, έρχεται αναστάτωση στην τοπική κοινωνία…

Κυκλοφορεί μάλιστα πως στην Άρτα, ξαφνικά μπορεί να βρεθούν πάνω από 5000 αλλοδαποί, αφού για μια περίοδο 7-8 μηνών στην Άρτα κινούνται περίπου 2000-3000 «άγνωστοι» αλλοδαποί, κυρίως Πακιστανοί και Αφγανοί, που δουλεύουν στα κτήματα… αυτό φοβίζει πατριώτη… όλοι αυτοί, οι «από μέσα» και οι «απέξω» αν αρχίσουν να έχουν τίποτα πάρε-δώσε, μπορεί να υπάρξει καμιά ανάφλεξη…

Δεν ξέρω αν είναι τόσοι πολλοί όσοι δουλεύουν στα χωράφια… η αστυνομία, μπορεί να μας πεί τους αριθμούς… καμιά χιλιάδα, μπορεί να είναι όσοι έρχονται για δουλειά, κάποια στιγμή φεύγουν, πάνε αλλού, ξανάρχονται…

Αν υπάρξει μόνιμη δομή φιλοξενίας, με 1500 άτομα, (που κανείς δεν υπογράφει πως δεν θα γίνουν, παραπάνω…), ίσως να έρχονται λιγότεροι… διότι, απ’ τους 1500, κανένας δεν θα θέλει χαρτζιλίκι;

Δια ταύτα…
Νομίζω πως υπάρχει λίγος χρόνος, που αντί να σπαταληθεί σε κινήσεις άρνησης της πραγματικότητας, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βρεθεί τρόπος και τόπος εγκατάστασης με τα λιγότερα προβλήματα… υπάρχει χρόνος για συνεννόηση…

Στο παιχνίδι «εδώ παπάς, εκεί παπάς», χαμένοι είναι οι αφελείς, που νομίζουν πως θα τον βρούν… στη προκειμένη περίπτωση αυτό το παιχνίδι γίνεται δι’ αντιπροσώπων, οπότε, εμείς όλοι, οι δημότες και κάτοικοι στο μεγάλο Δήμο Αρταίων, μπορεί να βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων εξελίξεων…

Απουσίες…
Κι επειδή πολλά ακούστηκαν για τις απουσίες από το Δημοτικό Συμβούλιο Αρταίων με θέμα το μεταναστευτικό-προσφυγικό και τα «Κρικούκια», να επισημάνουμε και τα εξής: νομίζω πως η παρουσία Καχριμάνη, δεν θα διευκόλυνε τη συζήτηση, αντιθέτως, μπορεί να δέσμευε τον Περιφερειάρχη από την άνεση κινήσεων που πρέπει να έχει…

Εξάλλου, ο Καχριμάνης, με κινήσεις-αστραπή, «δέσμευσε» το στρατόπεδο Παπακώστα, ενώ με την παρέμβαση στον Στεφανή, απέτρεψε την μετατροπή σε προαναχωρησιακό κέντρο το ΚΕΝ Άρτας. Φυσικά, ούτε ο Βασίλης Ψαθάς, θα μπορούσε να είναι στη συνεδρίαση, από τη στιγμή που δεν είχε κάτι να προσθέσει…

Η απουσία όμως του κυβερνητικού βουλευτή, Γιώργου Στύλιου, είναι άλλο πράγμα… όφειλε να είναι παρών στη συνεδρίαση και να πει την άποψή του… το ερώτημα είναι αν έχει άποψη ο Γ. Στύλιος, για το συγκεκριμένο θέμα… νομίζω πως δεν έχει, ούτε για το προσφυγικό, ούτε για κανένα άλλο… το αποτύπωμά του στα ζητήματα της Άρτας, είναι όπως αυτό της «σκιάς»: Τί-πο-τα!

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, από το 2012 και μετά ο νεοδημοκράτης βουλευτής της Άρτας, κινήθηκε σαν «σκιά» και για ακατανόητους λόγους, ψηφίζονταν από τους δεξιούς Αρτινούς… πουθενά όπου χρειάσθηκε η παρέμβασή του δεν ήταν παρών… πουθενά όπου απαιτούνταν η προσωπική του θέση, δεν την είπε… δεν έχει νόημα να αναφέρουμε παραδείγματα…

Το μεγαλύτερο παράδειγμα, ίσως θα ήταν ο Δήμαρχος Αρταίων, ο Χρήστος Τσιρογιάννης, όταν στη σύσκεψη με τους Υπουργούς την Περασμένη Πέμπτη, γλύτωσε το εγκεφαλικό, αφού ζήτησε να πει την άποψή του ο Στύλιος –αναμένοντας στήριξη- και τον άκουσε να συντάσσεται με τον Υπουργό!!!

Και να σκεφτείς, πατριώτη, πως ο Τσιρογιάννης μάλλον είναι ένας από τους 8.000 που ψήφισαν Στύλιο για βουλευτή… σκέψου, να μην ήταν, τι θα του έκανε ο Στύλιος!!!

Ξεφτέρια!
*- Ρε φίλε, τι έμαθα; χώρισες…

– Ναι, δεν πήγαινε άλλο.

– Και τι θα κάνεις με τη διατροφή;

– Σιγά… ας είναι καλά το deliveri!

Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη: καθαρίζοντας την κοίτη του ποταμού…

Ν.Α.Σ.